[dropcap size=big]Β[/dropcap]όυτσεκ, κείμενο-σταθμός. Με ουσιαστική επίδραση στον κινηματογράφο, το θέατρο, τη ζωγραφική. Ο σκηνοθέτης Σταύρος Τσακίρης επιστρέφει στο Κ.Θ.Β.Ε. μετά από τρεις δεκαετίες και δηλώνει πως το σημαντικό της τέχνης δεν είναι η πρωτοπορία, αλλά είναι τι έχεις να πεις. Στη συνέντευξη τύπου, λοιπόν, που πραγματοποιήθηκε το απόγευμα της Τετάρτης στο Βασιλικό Θέατρο παρουσιάστηκε το έργο Βόιτσεκ ένα κείμενο του Γκέοργκ Μπύχνερ που έμεινε στα συρτάρια του συγγραφέα για τέσσερις ολόκληρες δεκαετίες -το Ίδρυμα Μπύχνερ ανέλαβε την αποκατάστασή του-, ένα κείμενο που αν έβγαινε στο φως την εποχή που γράφτηκε (1836) θα θεωρούνταν σίγουρα προκλητικό και ακατάλληλο. Η τραγωδία θίγει καθωσπρεπισμούς και κάθε λογής σύστημα που επιβαλλόταν και συνεχίζει να επιβάλλεται στον άνθρωπο από τον ίδιο τον άνθρωπο. Κι όπως είπε χαρακτηριστικά ο σκηνοθέτης της παράστασης στη συνέντευξη «Ανθρώπων έργα εμποδίζουν τους ανθρώπους».
Ο Μπύχνερ τον αιώνα του Μπακούνιν γράφει ένα κείμενο όχι για να χαϊδέψει αυτιά, αλλά για να προτάξει μια αταξική κοινωνία. Μία αναρχική κοινωνία. Και δεν στέκεται μόνο εκεί. Όσοι γνωρίζουν τώρα το κείμενο κι έχουν διαβάσει τον Αναρχικό Τραπεζίτη του Πεσσόα θα διαπιστώσουν μια συγγένεια μεταξύ τους, η οποία δεν είναι άλλη από την εξορισμού συγγένεια του αναρχισμού με τον φιλελευθερισμό. Κι όπως πάλι θα δηλώσει χαρακτηριστικά ο Τσακίρης «Στο Βόυτσεκ δεν υπάρχει καμία γραφικότητα, καμία συμπόνια για τους φτωχούς».[dropcap size=big]Σ[/dropcap]το πρόσωπο του ήρωα βρίσκεται ο προπομπός δεκάδων κοινωνικών αγώνων και κατακτήσεων στο στρατό, την ιατρική, τη δικαιοσύνη. Αξίζει να αναφερθεί το γεγονός πως παρότι κάθε χρόνο εδώ και δεκαετίες ανεβαίνει το εν λόγω θεατρικό έργο, είναι παγκοσμίως η πρώτη φορά που παρουσιάζονται και οι τέσσερις εκδοχές του.
Σπουδαίοι συντελεστές συνθέτουν την παράσταση αυτή, ενώ η μετάφραση από τον Αντώνη Γαλέο έγινε κατά παραγγελία του Κ.Θ.Β.Ε..
Η προγραμματισμένη για τις 29 Ιανουαρίου πρεμιέρα αναβάλλεται για την επομένη.
Συντελεστές:
Επεξεργασία κειμένου-Σκηνοθεσία-Φωτισμοί: Σταύρος Σ. Τσακίρης
Μετάφραση: Αντώνης Γαλέος
Σκηνικά-Κοστούμια- Flash animation: Αλέξανδρος Ψυχούλης
Μουσική: Μίνως Μάτσας
Δραματoλογία-Στίχοι: Λουίζα Αρκουμανέα
Μουσική διδασκαλία: Νίκος Βουδούρης, Χρύσα Τουμανίδου
Βοηθός σκηνοθέτη: Μελίνα Αποστολίδου
Βοηθός σκηνογράφου-ενδυματολόγου: Μαρία Μυλωνά
Οργάνωση παραγωγής: Αθηνά Σαμαρτζίδου
Οδηγός σκηνής: Γιάννης ΠαλαμιώτηςΠαίζουν με αλφαβητική σειρά:
Νεφέλη Ανθοπούλου (Μία Κυρία), Άννα Ευθυμίου (Μαρία), Γιώργος Κολοβός (Λοχαγός), Χρίστος Νταρακτσής (Έμπορος, Στρατιώτης) Ευγενία Πανταζόγλου (Μαργκρέτ), Χρήστος Παπαδημητρίου (Αντρές) Νικόλαος Πολοζιάνης (Στρατιώτης), Τάσος Ροδοβίτης (Αρχιτυμπανιστής), Αλεξία Σαπρανίδου (Φραντσίτα), Χρίστος Στυλιανού (Βόιτσεκ), Γιάννης Τσάτσαρης (Κράχτης) Ορέστης Χαλκιάς (Καρλ), Κωνσταντίνος Χατζησάββας (Γιατρός).
Μουσική επί σκηνής παίζουν οι ηθοποιοί:
Νεφέλη Ανθοπούλου (πιάνο), Γιώργος Κολοβός (κιθάρα), Νίκος Πολοζιάνης (κιθάρα), Τάσος Ροδοβίτης (ντραμς), Ορέστης Χαλκιάς (μπάσο).
Κείμενο: Δημήτρης Φαργκάνης (Lavart)
Φωτογραφίες: Διάνα Σεϊτανίδου (Lavart), Κωνσταντίνα Παπακρασά (Lavart)