Η άμυνα του Λούζιν
[dropcap size=big]Γ[/dropcap]εννημένος στην Αγία Πετρούπολη, με σπουδές στη ρωσική και γαλλική λογοτεχνία και προικισμένος με πένα εξαιρετικά δυνατή, ο Ναμπόκοφ θεωρείται ένα από τα μεγαλύτερα ονόματα της παγκόσμιας συγγραφικής κοινότητας. Ιδιόρρυθμος χαρακτήρας, λάτρης της μοναξιάς και των δραστηριοτήτων που απαιτούν προσήλωση και ευστροφία, όπως είναι το σκάκι, συνήθιζε να λέει «Δεν έχω κανέναν κοινωνικό σκοπό, δεν μεταφέρω κανένα κοινωνικό μήνυμα, δεν διακατέχομαι από κάποια αντίληψη γενικής φύσεως, αλλά μου αρέσει να συνθέτω γρίφους και να βρίσκω περίτεχνες λύσεις στους γρίφους που συνθέτω ο ίδιος». Τα βιβλία του αντικατοπτρίζουν την εκκεντρικότητά του και συνδυάζουν στοιχεία ρομαντισμού και αστυνομικών υποθέσεων με γκροτέσκ πινελιές. Το πιο γνωστό του μυθιστόρημα είναι η Λολίτα (1955), ενώ όλα του τα έργα ξεχωρίζουν για την αισθητική τους αρτιότητα και τη θεματική τους πρωτοτυπία.
[dropcap size=big]Η[/dropcap] άμυνα του Λούζιν πραγματεύεται τη ζωή του ομώνυμου ήρωα, από την παιδική του ηλικία μέχρι την καταστροφή του. Ένα αγόρι ντροπαλό και ανεπαρκές σε κάθε σχολική δραστηριότητα βρίσκει διέξοδο στο σκάκι. Ξαφνιάζοντας τους πάντες, εξελίσσεται σε ένα παιδί – θαύμα που συμμετέχει σε τουρνουά σε όλη την Ευρώπη, κερδίζοντας κάθε αντίπαλο. Σταδιακά όμως, η καριέρα του γνωρίζει κάμψη και ο ίδιος βυθίζεται στην παραίτηση. Τότε γνωρίζει μια νεαρή Ρωσίδα, η οποία ερωτεύεται κάθε του αδεξιότητα και δέχεται να γίνει γυναίκα του. Ο Λούζιν επιστρέφει με πάθος στα σκακιστικά τουρνουά, όμως ένας νευρικός κλονισμός θα του στερήσει τη μεγάλη νίκη. Η απαγόρευση των γιατρών να ασχοληθεί ξανά με το σκάκι αποτελεί την καταδίκη του ήρωα ο οποίος παρά την υπερπροστατευτική αγάπη της συζύγου του αδυνατεί να προσαρμοστεί στην καινούργια του ζωή. Η μελαγχολία εξελίσσεται σχεδόν σε παραφροσύνη και η καταστροφή είναι μονόδρομος.
[dropcap size=big]Ο[/dropcap] Ναμπόκοφ ακολουθεί ένα αγαπημένο του θεματικό μοτίβο, τη διάσταση μεταξύ της εσωστρέφειας ενός χαρισματικού ατόμου και του σκληρού ρεαλισμού. Αν και ο Λούζιν είναι ένας ήρωας νωθρός και κοινωνικά αδέξιος, η περιγραφή της οδυνηρής του καθημερινότητας προκαλεί τη συμπόνια του αναγνώστη. Ο συγγραφέας πλάθει με συμπάθεια τις αδυναμίες του, καθώς και ο ίδιος είχε ταλαιπωρηθεί στο παρελθόν, σε εμμονικό βαθμό, με ένα σκακιστικό πρόβλημα. Εξάλλου, η χρήση αυτοβιογραφικών στοιχείων αποτελεί κοινό τόπο στη συγγραφική του παραγωγή.
Η Άμυνα του Λούζιν κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μεταίχμιο.
