Σ’ένα ξέφωτο ήταν μαζεμένοι δώδεκα άνδρες. Τρεις από αυτούς ήταν ασπρογένηδες και τρεις λίγο μικρότεροι· τρεις ήταν μεσήλικες και τρεις ήταν όμορφοι νεαροί. Δεν μιλούσαν. Στέκονταν σιωπηλοί κοιτώντας τη φωτιά. Ήταν οι Δώδεκα Μήνες.
— «Οι Δώδεκα Μήνες»
Το Σλοβάκικο παραμύθι «Οι Δώδεκα Μήνες» αναφέρθηκε για πρώτη φορά τον 14ο αιώνα από τον Τσέχο συγγραφέα, ακαδημαϊκό, γιατρό, λεξικογράφο, ιερέα του Καθεδρικού Ναού του st. Vitus και καθηγητή του Πανεπιστημίου της Πράγας, Μistr Klaret ή αλλιώς Bartoloměj z Chlumce ο οποίος ανέφερε το παραμύθι ως exemplum (παραβολή) σε κυρήγματά του. Αργότερα το παραμύθι καταγράφηκε από την Božena Němcová, μία από τους σημαντικότερους Τσέχους συγγραφείς.
«Οι Δώδεκα Μήνες» εν συντομία ～
Σε ένα νεαρό και όμορφο κορίτσι ονόματι Marushka δόθηκε, μια φορά και έναν καιρό, η πιο δύσκολη αποστολή· η κακιά μητριά της της ζήτησε να συλλέξει ανοιξιάτικες βιολέτες, φράουλες του καλοκαιριού και μήλα του φθινοπώρου στην καρδιά του χειμώνα, ως δώρο γενεθλίων για την ετεροθαλή αδελφή της, Holena. Το κορίτσι που δεν είχε άλλη επιλογή, όρμησε στον παγετό για το μακρύ ταξίδι της. Στον δρόμο της συνάντησε μέσα στο δάσος δώδεκα άνδρες μαζεμένους γύρω από μια ζεστή φωτιά. Οι άνδρες δεν ήταν άλλοι από τους Δώδεκα Μήνες. Τους πλησίασε και ζήτησε ευγενικά αν της επιτρέπεται να ζεστάνει για λίγο τα χέρια της στη φωτιά τους. Εκείνοι, ωστόσο, απορρημένοι την ρώτησαν τι δουλειά έχει μια τέτοια παγωμένη νύχτα μέσα στο δάσος. Τότε η Maruska τους αποκρίθηκε με δισταγμό πως η μητριά της της ζήτησε κάτι ακατόρθωτο. Οι Δώδεκα Μήνες συγκινημένοι με την ιστορία της μικρής κοπέλας, συμφώνησαν να την βοηθήσουν στη δύσκολη δοκιμασία της.
Πρώτος ο Μάρτιος, ένα μικρό αγόρι, άνθισε τις βιολέτες. Στη συνέχεια, ο Ιούνιος της πρόσφερε τις καλοκαιρινές ολοκόκκινες φράουλες και ο παρολίγον ώριμος Σεπτέμβριος τα μήλα, και οι τρεις σύμφωνα με τις οδηγίες του γερο-Ιανουρίου. Η Marushka αφού ευχαρίστησε τους Δώδεκα Μήνες, πήγε τα δώρα στη μητριά και τη θετή αδελφή της και η τελευταία τα άρπαξε χωρίς να ευχαριστήσει το κορίτσι. Αμέσως και δίχως δισταγμό όρμηξε στο δάσος προς αναζήτηση των Δώδεκα Μηνών, προκειμένου να τους ζητήσει κι άλλα δώρα. Όμως οι Δώδεκα Μήνες είχαν εξαφανιστεί αφήνοντας την πονηρή Holena να τους ψάχνει αιώνια πεινασμένη και παγωμένη. Την ίδια μοίρα φύλαγαν και για την κακιά μητέρα της, η οποία από ματαιοδοξία έσπευσε να τους βρει. Το ευγενικό κορίτσι, η Marushka, παρέμεινε στο ζεστό σπίτι της όπου έζησε αυτή καλά και εμείς καλύτερα.
Στα μέσα του 20ου αιώνα, και πιο συγκεκριμένα το 1943, ο Ρώσος συγγραφέας Samuil Yakovlevich Marshak, απέδωσε το παραμύθι (διαφοροποιημένο) ως θεατρικό έργο και πολύ σύντομα μεταφέρθηκε στον Σοβιετικό Κινηματογράφο. Αξιοσημείωτο είναι πως οι Ρώσικες εκδοχές του Σλοβάκικου παραμυθιού έχουν πολύ εσφαλμένα περάσει ως αυθεντικές, κάτι που είναι πολύ μακριά από την πραγματικότητα και τη γνήσια εκδοχή της ιστορίας· οι Ρώσοι επενέβησαν κυρίως στο δομικό μέρος της ιστορίας προσθέτοντας νέους χαρακτήρες.
Μεταγραφές του «The Night Before Christmas» του Gogol στο Σοβιετικό Σινεμά
Οι Δώδεκα Μήνες (ρωσ. Двенадцать месяцев: Dvenadtsat mesyatsev), 1956
«Οι Δώδεκα Μήνες» μεταφέρθηκαν στον κινηματογράφο περίπου δέκα χρόνια μετά την συγγραφή του ομότιτλου θεατρικού έργου από τον Marshak,. Σκηνοθέτης της ταινίας υπήρξε ο «Πατριάρχης των Ρωσικών ταινιών κινουμένων σχεδίων», Ivan Ivanov-Vano. Η παραγωγή έγινε στο studio Soyuzmultfilm στη Μόσχα. To ιστορικό πλαίσιο της δράσης δεν είναι ξεκάθαρο, αλλά είναι σίγουρο πως διαδραματίζεται κάπου στην Δύση (πιθανόν στην Bohemia —τότε μέρος της Αυστριακής Αυτοκρατορίας—, και original τοποθεσία της εκδοχής του Marshak) στο γύρισμα του 18ου και 19ου αιώνα
Η ιστορία έχει διαφοροποιηθεί αρκετά ήδη από τον Marshak με βασικότερη την προσθήκη της κακομαθημένης Βασίλισσας. Αυτή η επιλογή εξυπηρετούσε την προπαγάνδα των Σοβιετικών, αφού τόνιζε πως μία έκφανση της απόλυτης μοναρχίας είναι σίγουρα η γελοιότητα.
Οι διαφοροποιημένοι «Δώδεκα Μήνες» ～
To κακομαθημένο και ξεροκέφαλο κορίτσι που τυγχάνει να είναι η κεφαλή ενός απολυταρχικού καθεστώτος, απαιτεί να ξημερώσει Απρίλιος την επομένη, παρόλο που βρίσκονται στην καρδιά του χειμώνα, και να της φέρουν τους κρίνους του Απρίλη. Ο καθηγητής βοτανολογίας την βεβαιώνει πως κάτι τέτοιο είναι αδύνατο να πραγματοποιηθεί. Η πεισματάρα Βασίλισσα δίνει εντολή να δοθεί ένα καλάθι με χρυσό και ένα γούνινο παλτό σε όποιον της φέρει τα ανοιξιάτικα άνθη.
Στην ίδια χώρα ζει και η φτωχή κακιά μητριά με την πονηρή κόρη της και τη θετή της κόρη που γνωρίσαμε στο πρωτότυπο παραμύθι. Μόλις η κόρη της ακούει για το δώρο που προσφέρει η Βασίλισσα, η μητριά στέλνει την θετή της κόρη στο δάσος για να μαζέψει τους κρίνους του Απρίλη. Μαζί με τους κρίνους που της προσφέρει ο Απρίλιος, γυρνά στο σπίτι έχοντας και ένα μαγικό δαχτυλίδι —δώρο του Απριλίου. Οι δύο γυναίκες κλέβουν το δαχτυλίδι και τους κρίνους και σπεύδουν στο παλάτι.
Η Βασίλισσα αφού μαθαίνει πού βρήκαν οι γυναίκες τους κρίνους, καλεί τη θετή κόρη και απειλεί πως θα την εκτελέσει αν δεν της πει την αλήθεια. Με βαριά καρδιά το κορίτσι μαρτυρά το μέρος που βρίσκεται η ζεστή φωτιά και οι Δώδεκα Μήνες. Σε μια κίνηση απελπισίας, το κορίτσι λέει τα μαγικά λόγια που της ψιθύρησε ο Απρίλιος και τρέχει μακριά. Και ξαφνικά ανοίγουν οι ουρανοί, αγέρας σηκώνεται και βγαίνει ο ήλιος. Μέσα σε μια στιγμή έρχεται η Άνοιξη, και μετά… Καλοκαίρι —όλα μοιάζουν τόσο ζεστά, μέχρι που πέφτει δυνατή βροχή τα φύλλα των δέντρων πέφτουν και γρήγορα έρχεται ο Χειμώνας.
Μέσα από τα δέντρα ξεπροβάλλει ένας γέρος άνδρας με μακριά γενιάδα και ένα τεράστιο γούνινο παλτό∙ ο Αδελφός Μήνας Ιανουάριος. Προτείνει στους ανθρώπους να σκεφτούν ένα πράγμα που επιθυμούν βαθιά. Η Βασίλισσα εύχεται να μπορούσε να γυρίσει στο παλάτι της, ενώ ο στρατιώτης και ο καθηγήτης της, τη ζεστασιά της φωτιάς και την επιστροφή στις φυσιολογικές συνθήκες του Χειμώνα. Η μητριά και η κόρη της εύχονται να είχαν γούνινα παλτά φτιαγμένα από μαλλί σκύλου. Ο γερό-Ιανουάριος ξεκινάει με την πραγματοποίηση των ευχών αντίστροφα. Οι δύο γυναίκες μεταμορφώνονται σε σκυλιά και ορμούν το ένα στο άλλο. Τελικά καταφέρουν να τα ηρεμήσουν και τα χρησιμοποιούν για να τραβήξουν την άμαξα πίσω στο παλάτι.
Ο ήχος και η εικόνα της ταινίας κινουμένων σχεδίων του 1956 αποκαταστάθηκαν το 2005 από την Krupnyy, η οποία ανέλαβε και την κυκλοφορία της σε video και DVD στη Ρωσία. Η Films by Jove ανέλαβε την κυκλοφορία της ταινίας με αγγλική, γαλλική και ισπανική μεταγλώττιση, το 1999. Στην Ελλάδα η ταινία κυκλοφόρησε από την Joconda Video με ελληνική μεταγλώττιση.
Δείτε την ταινία μεταγλωττισμένη στα ελληνικά:
You are currently viewing a placeholder content from YouTube. To access the actual content, click the button below. Please note that doing so will share data with third-party providers.
Οι Δώδεκα Μήνες (ιαπ.世界名作童話 森は生きている, Sekai Meisaku Dōwa Mori wa Ikiteiru), 1980
«Οι Δώδεκα Μήνες» μεταφέρθηκαν στον Ιαπωνικό κινηματογράφο με την μορφή anime ταινίας, αργότερα το 1980. Κρατώντας την Ρώσικη εκδοχή του παραμυθιού —του Samuil Marshak—, οι σκηνοθέτες της ταινίας Yugo Serikawa, Kimio Yabuki και Tetsuo Imazawa έφτιαξαν μία ταινία στα δεδομένα των anime παραγωγών. Η παραγωγή της έγινε από την φημισμένη Toei Animation (Sailor Moon, Dragon Ball, One Piece) της Ιαπωνίας σε συνεργασία με την Soyuzmultfilm της Σοβιετικής Ένωσης. Την μουσική της ταινίας συνέθεσε ο Vladimir Ivanovich Krivtsov και εκτέλεσε η Εθνική Φιλαρμονική του Leningrad υπό την διεύθυνση του A. S. Dmitriev. Ο διεθνούς φήμης manga artist Osamu Tezuka ανέλαβε τον σχεδιασμό των χαρακτήρων της ταινίας. Τέλος, και αυτή η εκδοχή κυκλοφόρησε μεταγλωττισμένη στα ελληνικά από την Joconda Video.
Δείτε την ταινία μεταγλωττισμένη στα ελληνικά:
https://www.youtube.com/watch?v=gv-Q8fPcQ2I
Διαβάστε επίσης:
Κείμενο: Διμηνίδης Δανιήλ (Lavart)
Πηγές κειμένου: 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, Parker Fillmore,”The Shoemaker’s Apron. A Second Book of Czechoslovak Fairy Tales and Folk Tales”
