Μόνα Λίζα- Ντα Βίντσι
To 1911, ένας Ιταλός τεχνίτης ονόματι Vincenzo Perrugia, μαζί με δυο συμπατριώτες του έκλεψε τον περίφημο πίνακα της Τζοκόντα σε μια αποστολή επαναπατρισμού του έργου. Λόγω της προσοχής που έλαβε το ζήτημα, ήταν αδύνατο για τον Vincenzo να βρει αγοραστή και έτσι, κατέληξε να κρύβει τον πίνακα για πάνω από δυο χρόνια κάτω από τις σανίδες του σπιτιού του στο Παρίσι. Τελικά, ο Vincenzo πούλησε τον πίνακα σε έναν έμπορο τέχνης από τη Φλωρεντία, ο οποίος ζήτησε από τον διευθυντή του μουσείου Ουφίτσι να το κρατήσει ασφαλές. Παρά την υπόσχεσή του, ο διευθυντής, Giovanni Poggi, ειδοποίησε τις αρχές με αποτέλεσμα να επιστρέψει το έργο στο Λούβρο και να συλληφθεί ο Vincenzo. Η φυλάκισή του διήρκησε μόλις επτά μήνες.
O Spiderman κλέβει πέντε έργα τέχνης
Το 2010, ο Vjeran Tomic απέκτησε την επωνυμία του “Spiderman” όταν, ψεκάζοντας οξύ στα παράθυρα του Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης του Παρισιού, κατόρθωσε να μπει μέσα και να κλέψει πέντε έργα τέχνης. Αρχικά έκλεψε το Pastorale του Henri Matisse, αλλά μόλις συνειδητοποίησε πως δεν ενεργοποιήθηκε ο συναγερμός, δε γλίτωσαν έργα των Modigliani, Leger, Picasso και Braque. Τελικός σκοπός ήταν οι πίνακες να καταλήξουν στα χέρια γνωστών λαθρεμπόρων, ωστόσο o Vjeran συνελήφθη και καταδικάστηκε σε οχτώ χρόνια φυλάκισης.
Δημόσια κλοπή του Μονέ
Το 1985, μια καθημερινή σαν όλες τις άλλες, μια ομάδα αντρών αγόρασε εισιτήρια για το Μουσείο Μαρμοττάν του Παρισίου. Οι προθέσεις τους ωστόσο απείχαν από των υπόλοιπων επισκεπτών. Χωρίς καμία προειδοποίηση, οι άντρες έβγαλαν όπλα και κράτησαν αιχμάλωτους πενήντα ανθρώπους, μέχρι να μαζέψουν όσους πίνακες προλάβαιναν. Παρά τη συνολική απώλεια είκοσι σχεδόν εκατομμυρίων ευρώ, το μεγαλύτερο πλήγμα για το μουσείο ήταν η κλοπή του σπουδαίου πίνακα του Μονέ “Impression, soleil levant”. Το 1990, τα έργα εντοπίστηκαν σε μια βίλα στην Κορσική και συνελήφθησαν επτά άτομα.
«Χίλια ευχαριστώ για την κακή ασφάλεια»
Σημείωμα με την παραπάνω επιγραφή άφησαν οι κλέφτες, που το 1994 πήραν μαζί τους το περίφημο έργο του Edvard Munch «Η Κραυγή» από το Εθνικό Μουσείο του Όσλο. Αμέσως τα νέα εξαπλώθηκαν στη Νορβηγία, όπου οι ακτιβιστές κατά της άμβλωσης ισχυρίστηκαν πως θα μπορούσαν να επιστρέψουν τον πίνακα με ένα αντάλλαγμα. Πως η εθνική τηλεόραση θα προβάλλει μια διαφήμιση προσανατολισμένη στα συμφέροντά τους. Είναι περιττό να αναφέρουμε πως επρόκειτο για μπλόφα. Τελικά, το έργο βρέθηκε κοντά στο Όσλο και τέσσερις άντρες καταδικάστηκαν σε σχέση με την κλοπή.
Η μεγαλύτερη κλοπή τέχνης στην ιστορία
Τον Μάρτιο του 1990, δύο κλέφτες μεταμφιεσμένοι ως αστυνομικοί λήστεψαν το Μουσείο της Ιζαμπέλα Στιούαρντ Γκάρντνερ στη Βοστώνη. Πρόκειται για απώλεια δεκατριών έργων –ανάμεσα τους και έργα των Vermeer και Rembrandt- αξίας περίπου 500 εκατομμυρίων δολαρίων, τη μεγαλύτερη κλοπή περιουσίας στην ιστορία. Παρόλα αυτά η επιλογή των συγκεκριμένων έργων προβλημάτισε τους ειδικούς, καθώς υπήρχαν πιο πολύτιμα έργα τέχνης στο μουσείο. Τα έργα δεν έχουν εντοπιστεί μέχρι σήμερα. Η ανταμοιβή για πληροφορίες έφτασε, το 2017, στα δέκα εκατομμύρια ευρώ.
Μια αρπαγή σε περίοδο πανδημίας
Όταν τον Μάρτιο του 2020 ολόκληρη η Ευρώπη άρχισε να κλειδώνει τα μουσεία της, ένας ληστής δεν πτοήθηκε από την κατάσταση. Το μουσείο Singer Laren στην Ολλανδία είχε δανειστεί το έργο του Van Gogh, The Parsonage Garden at Nuenen in Spring (1884) από το Μουσείο Groninger. Διαλύοντας με βαριοπούλα την είσοδο, ο ληστής πέρασε από διάφορα επίπεδα ασφαλείας και κατόρθωσε να κλέψει έναν πίνακα του Van Gogh αξίας έξι εκατομμυρίων ευρώ. Ο πίνακας δεν έχει εντοπιστεί ακόμα.
Η τουαλέτα που ονομάστηκε Λούβρο
Το 2003, κλέφτες εισέβαλαν στο περίφημο πλέον Whitworth Art Gallery του Manchester και έκλεψαν πίνακες των Paul Gauguin, Pablo Picasso και Vincent van Gogh. Στη συνέχεια, τοποθέτησαν τα έργα σε ένα ρολό από χαρτί υγείας και το άφησαν σε μια τουαλέτα. Τα έργα εντοπίστηκαν μόλις λίγες ημέρες αργότερα και η τουαλέτα βαπτίστηκε Λούβρο από τον βρετανικό τύπο. Όταν οι υπεύθυνοι του μουσείου ανέκτησαν το ρολό, παρατήρησαν ότι έφερε ένα μήνυμα γραμμένο από τους κλέφτες «Το μουσείο αρνήθηκε ότι έλειπε η ασφάλειά του.» Το μήνυμα περάστηκε με επιτυχία.
Ο Μουνκ εξαφανίζεται μέρα μεσημέρι
Το 2004, σε κοινή θέα, με το Μουσείο Μουνκ του Οσλο γεμάτο με τουρίστες, κλέφτες κατόρθωσαν να αρπάξουν έργα του ομώνυμου ζωγράφου και να εξαφανιστούν με τη βοήθεια ενός μαύρου φορτηγού. Ο Τύπος άρχισε να δημιουργεί διάφορες υποθέσεις, πως ακόμα και ο όχλος μπορεί να εμπλεκόταν στην αρπαγή. Τελικά τα έργα ανακτήθηκαν το 2006 και επέστρεψαν στο μουσείο, ενώ έξι άτομα βρέθηκαν υπεύθυνα για τη ληστεία.
Το μοναδικό έργο του Benvenuto Cellini
To 2003, το Μουσείο Ιστορίας της Τέχνης της Βιέννης έχασε το Saliera, το μοναδικό έργο ενός σπουδαίου αναγεννησιακού καλλιτέχνη, του Benvenuto Cellini, αξίας πενήντα περίπου εκατομμυρίων ευρώ. Ο Ρόμπερτ Μανγκ, ειδικός στα συστήματα συναγερμού, αποκαλύφθηκε πως ήταν ο κλέφτης. Στη συνέχεια, οδήγησε τους ανακριτές σε ένα δάσος έξω από τη Βιέννη, όπου είχε θάψει το Saliera σε ένα μολύβι και καταδικάστηκε σε τέσσερα χρόνια φυλάκισης.
Οι συναγερμοί που δεν χτύπησαν
Το 1887, από το Μουσείο Μοχάμεντ Μαχμούντ Χαλίλ στη Γκίζα της Αιγύπτου εξαφανίστηκε το έργο Παπαρούνες του Vincent Van Gogh. Ο πίνακας, η αξία του οποίου υπολογίζεται στα πενήντα εκατομμύρια, κλάπηκε χωρίς ποτέ να χτυπήσει συναγερμός. Ο ντόρος που προκλήθηκε από την τεράστια ζημιά οδήγησε έντεκα εργάτες του Υπουργείου Πολιτισμού να παραιτηθούν και συνελήφθησαν αρκετοί φρουροί του μουσείου. Το έργο δεν έχει βρεθεί μέχρι σήμερα.
Διαβάστε ακόμη:
Κείμενο: Μαίρη Ουρουμίδου (Lavart)
