Search
Close this search box.
Search
Close this search box.
Ο Τζόνι πήρε το όπλο του

“Ο Τζόνι πήρε το όπλο του” συνεχίζεται για 2η χρονιά στο Θέατρο Επί Κολωνώ

«Ο Τζόνι πήρε το όπλο του»

του Ντάλτον Τράμπο σε σκηνοθεσία Θάλειας Ματίκα

συνεχίζεται για 2η χρονιά

 Το αντιπολεμικό αριστούργημα «Ο Τζόνι πήρε το όπλο του»  του Ντάλτον Τράμπο με τη μορφή θεατρικού μονόλογου από τον Τάσο Ιορδανίδη στον ρόλο του Τζο, ενός νεαρού στρατιώτη θύματος της πολεμικής βίας. Μετά τα ανοιχτά θέατρα της χώρας και την επίσημη συμμετοχή της στο διεθνές φεστιβάλ Ανατολικής Ευρώπης στην Τυφλίδα της Γεωργίας (http://www.tbilisiinternational.com/en) η παράσταση συνεχίζει την πορεία της στο θέατρο Επί Κολωνώ από τις 30 Σεπτεμβρίου και κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 09.00 μ.μ.

Πόσο επίκαιρο είναι σήμερα το έργο του Τράμπο;

Αρκεί να ρίξει κανείς μια ματιά γύρω του με προσοχή, σε όλες τις εστίες πολέμου στον πλανήτη.

 «Ο Τζόνι πήρε το όπλο του», μια αμείλικτη κριτική στον μιλιταρισμό και τον πόλεμο, κέρδισε το Εθνικό Βραβείο Βιβλίου των ΗΠΑ, ενώ η ταινία, που σκηνοθέτησε ο συγγραφέας, πήρε το Διεθνές Βραβείο του Κινηματογραφικού Φεστιβάλ Καννών.

Λίγα λόγια το έργο:

Ο Τζο, ένας νεαρός Αμερικανός στρατιώτης, τραυματίζεται φρικτά κατά τη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου από μια οβίδα. Ακρωτηριασμένος στα χέρια και τα πόδια, χωρίς όραση και ακοή, με διαλυμένο πρόσωπο και, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των γιατρών, με κατεστραμμένο εγκέφαλο, μεταφέρεται στο νοσοκομείο, με την προοπτική να χρησιμοποιηθεί ως πειραματόζωο. Ωστόσο, ο Τζο, καταδικασμένος σε μια ολοκληρωτική σιωπή, αρχίζει ξαφνικά να σκέφτεται, να αισθάνεται, να ονειρεύεται και να θυμάται, διαψεύδοντας τις εκτιμήσεις της επιστήμης…

Ο ρόλος του στρατιώτη Τζο Μπόναμ αποτέλεσε το πρώτο επαγγελματικό θεατρικό εγχείρημα του Τάσου Ιορδανίδη (2006) και μάλιστα στο Black Box του θεάτρου Επί Κολωνώ. Γεγονός που δίνει και μια συναισθηματική αξία στη μεταφορά της παράστασης στον συγκεκριμένο θεατρικό χώρο.

Όπως σημειώνει η Σοφία Αδαμίδου: 

«Πρόκειται για ένα τραγικά επίκαιρο έργο που συγκλονίζει με τη δύναμη και την αμεσότητά του. Ένα έργο γροθιά στο στομάχι. Ένα έργο που θέτει όλους μας απέναντι στην ευθύνη όπως την ορίζει ο Καζαντζάκης “Ν΄ αγαπάς την ευθύνη. Να λες: Εγώ, εγώ μονάχος μου έχω χρέος να σώσω τη γης. Αν δε σωθεί, εγώ φταίω”. Μπροστά σ’ αυτή την ευθύνη θέτει όλους μας ο Τράμπο. Δεν ασχολείται με τον πόλεμο ως θέαμα, αλλά με τα αποτελέσματά του. Σκιαγραφεί τη μεγαλύτερη παράνοια του πολιτισμού μας σαν ένα εργοστάσιο παραγωγής κουφαριών. Στο βιβλίο μάλιστα είναι ιδιαίτερα αιχμηρός με αυτούς που «σπέρνουν» πολέμους, «θερίζοντας» κέρδη. Διαβάζοντας το βιβλίο από τα αγγλικά, το τέλος μου θύμισε το Γερμανικό Εγχειρίδιο Πόλεμο, του Μπρεχτ, που κατά μαγική σύμπτωση γράφτηκε επίσης το 1939: “Ο πόλεμος που έρχεται δεν είναι ο πρώτος. Πριν από αυτόν γίνανε κι άλλοι πόλεμοι. Όταν τελείωσε ο τελευταίος, υπήρχαν νικητές και νικημένοι. Στους νικημένους, ο φτωχός λαός πέθαινε από την πείνα. Στους νικητές ο φτωχός λαός πέθαινε το ίδιο… Στρατηγέ, ο άνθρωπος είναι χρήσιμος πολύ. Ξέρει να πετάει, ξέρει και να σκοτώνει. Μόνο που έχει ένα ελάττωμα: Ξέρει να σκέφτεται”. Αυτό μας λέει και ο Τράμπο. Η σκέψη μπορεί να αναχαιτίσει τα σχέδιά τους.»

Ο Τάσος Ιορδανίδης αναμετριέται με τον συγκεκριμένο μονόλογο ακολουθώντας τις σκηνοθετικές οδηγίες της Θάλειας Ματίκα, η οποία σημειώνει «ο Τζο, όπως κάθε άνθρωπος, το μόνο που ήθελε ήταν να ζήσει. Γεννήθηκε και μεγάλωσε σε μια όμορφη χώρα. Δεν έχει σημασία σε ποιά. Όλες οι χώρες είναι όμορφες. Ο πόλεμος όμως ακύρωσε τη ζωή του. Δεν ήταν δικός του αυτός ο πόλεμος. Ποτέ δεν έμαθε κι ούτε θα μάθει για ποιο λόγο πραγματικά έγινε αυτός ο πόλεμος, για ποιο λόγο γίνονται οι πόλεμοι. Το μόνο που νιώθει είναι το αίμα του να χτυπάει στα μηνίγγια του. Αλλά δεν πονάει. Είναι ένας ζωντανός που είναι νεκρός. Ένας νεκρός που είναι ζωντανός. Μπορεί να μην έχει ούτε πόδια, ούτε χέρια, ούτε ακοή, ούτε φωνή, να μην έχει πρόσωπο, να είναι ένα κομμάτι κρέας που το τρέφουν με σωληνάκια, αλλά χτυπάει η καρδιά του και το κυριότερο σκέφτεται. Έχει μνήμη. Θυμάται, σκέφτεται, θυμώνει, επιθυμεί, παλεύει για επικοινωνία.

 

Συντελεστές

Θεατρική διασκευή – απόδοση κειμένου:   Σοφία Αδαμίδου

Σκηνοθεσία:    Θάλεια Ματίκα

Φωτισμοί:    Σάκης Μπιρμπίλης

Σκηνογραφία – Κοστούμι:   Ηλένια Δουλαδήρη

Μουσική:    Τάσος Σωτηράκης

Το Τζο ερμηνεύει ο Τάσος Ιορδανίδης

                                                               

ΠΡΟΠΩΛΗΣΗ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ ΜΕ ΤΙΜΗ ΠΡΟΣΦΟΡΑΣ ΜΕΧΡΙ 30/9:

https://www.viva.gr/tickets/theater/theatro-epi-kolono/o-tzoni-pire-to-oplo-tou/

Facebook Page Θέατρο Επί Κολωνώ: https://www.facebook.com/epikolono.gr/


Αποσπάσματα κριτικών για την παράσταση Ο Τζόνι πήρε το όπλο του:

“Η Σοφία Αδαμίδου γράφει έναν αντιπολεμικό μονόλογο στηριγμένη στην ομώνυμη νουβέλα του Ντάλτον Τράμπο και δίνει το υλικό στον Τάσο Ιορδανίδη για μια ερμηνεία-άθλος που καθηλώνει.”

-Τώνια Καράογλου, Αθηνόραμα

“Η μεταφορά της Σοφίας Αδαμίδου είναι απολύτως μελετημένη. Η μελέτη και η δόμηση του ήρωα γίνεται σταδιακά, όσο και η συνειδητοποίηση της απόλυτης αναπηρίας του από τον ίδιο. Έτσι σταδιακά γίνεται και η φόρτιση του ήρωα , του ηθοποιού και μοιραία του θεατή ως την τραγική κορύφωση.”

”Ο Τάσος Ιορδανίδης στο ρόλο του καθηλωμένου Τζο  υπερβαίνει κάθε όριο, μαζί και ο θεατής, πλήρως σαγηνευμένος από την συγκλονιστική ερμηνεία του ηθοποιού.”

-Μαρία Μαρή-Thearomania.gr

“Ο Τζόνι του Ιορδανίδη είναι το αντιπολεμικό μήνυμα που ο Τράμπο είχε στο νου του όταν έγραψε το έργο.”

-Μάνος Δασκαλογιάννης-TETRAGWNO.GR

“Ο Τάσος Ιορδανίδης σε μια παράσταση σταθμό για την καριέρα του,έναν εκρηκτικό μονόλογο, ξεπέρασε τον εαυτό του.Ταυτισμένος, βυθισμένος μέσα στο σκηνικό ετούτο,ισορροπώντας ανάμεσα στην ανυπαρξία και την πραγματικότητα,κερδίζει την αιωνιότητα.Μια υπέροχη αντιπολεμική παράσταση που δεν πρέπει να χάσει κανείς.”

-Βασίλης Κοκκώνης, FREESUNDAY

“Ο Τάσος Ιορδανίδης είναι ο ερμηνευτής, σε ένα κορυφαίο αντιπολεμικό μονόλογο γροθιά. Ο τρόπος που ερμηνεύει τον Τζόνι είναι ανατριχιαστικός. Η κραυγή του γίνεται και δική μας, οι σκέψεις του μιλούν με τις δικές μας. Ταυτιζόμαστε μαζί του και δεν είναι λίγες οι φορές κατά τη διάρκεια της παράστασης, όπου θυμός και κλάμα ενώνονται.

Για εβδομήντα λεπτά «πιέζει» το σώμα του και το μυαλό του και αποδίδει το μέγιστο των δυνατοτήτων του. Τον έχω δει σε αρκετούς ρόλους, αλλά εδώ με εντυπωσίασε ακόμα περισσότερο. Πραγματικά είναι μια παράσταση σταθμός και εύχομαι να συνεχιστεί και δεύτερη και τρίτη και τέταρτη σεζόν.”

-Μαίρη Ζαρακοβίτη, Noizy.gr

https://www.lavart.gr/h-atzenta-ths-lavart-theatrikes-parastaseis-sthn-athina/

“Πρόκειται για σπουδαίο υποκριτικό άθλο, σωματικό, ψυχικό και πνευματικό που συμπαρασύρει της θεατές από το πρώτο δευτερόλεπτο μέχρι το φινάλε, καθώς κατορθώνει να φτάσει στα όρια της τελειότητας πυροδοτώντας το ενεργειακό πεδίο του έργου. Είναι απερίγραπτα καθηλωτικός, σπαραχτικός με ερμηνεία που σε ταρακουνά, σε τσακίζει, σε στροβιλίζει, σε κάνει να τη σκέφτεσαι ώρες μετά. Σπεύσατε όλοι να χαρείτε αληθινό, ουσιαστικό θέατρο.”

-Ντίνα Καρρά,Θέατρο.gr

“Είναι σπάνια εμπειρία να δεις τον Τζόνι. Πως εξάλλου να αναμετρηθείς με ένα σπασμένο λευκό άγαλμα; Μία παράσταση που μέτα το τέλος του κύκλου της, ο Τάσος Ιορδανίδης αποκλείεται να είναι ξανά ο ίδιος.”

-Τάσος Θεοδωρόπουλος, Cosmopoliti.gr

Παράταση Παραστάσεων
έως 11 Φεβρουαρίου 2020

Έναρξη παραστάσεων:    Δευτέρα 30 Σεπτεμβρίου 2019

Ημέρες & ώρες παραστάσεων:    Δευτέρα & Τρίτη στις 9:00μ.μ

Τιμές εισιτηρίων:    Κανονικό: 13,00€

 Φοιτητικό/Ανέργων/Άνω των 65: 10,00€

Έως 30/9 τιμή προπώλησης 8,00€      

Διάρκεια:    60’

Χώρος:     Επί Κολωνώ – Κεντρική Σκηνή

Διεύθυνση:    Ναυπλίου 12 & Λένορμαν 94

Facebook:    https://www.facebook.com/epikolono.gr/

Στάση Μετρό:    Μεταξουργείο

Κράτηση θέσεων & Πώληση εισιτηρίων:

στο ταμείο του Επί Κολωνώ, Ναυπλίου 12 & Λένορμαν 94, Κολωνός

τηλ 210 5138067, email: xkolono@otenet.gr, site: www.epikolono.gr

Στάση Μετρό Μεταξουργείο

Μοιράσου το

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ

YelloWizard.gr
YelloWizard.gr
YelloWizard.gr