«Η αρρώστια της νιότης» του Φέρντιναντ Μπρούκνερ σε σκηνοθεσία του Δημήτρη Λάλου από 8 έως 12 Φεβρουαρίου στο θέατρο Αμαλία
Η μεγαλύτερη περιπέτεια της ζωής είναι νιότη. Η νωχελική, αβέβαιη νεότητα, γεμάτη πάθος, ορμή και ενίοτε απόγνωση. Στη Βιέννη του 1923 μια παρέα φοιτητών ιατρικής πασχίζουν να «ενηλικιωθούν» πειραματιζόμενοι με παιχνίδια θανάτου και εξουσίας. Γοητευτικά δραματικά πρόσωπα, παιδιά του Μεσοπολέμου πάσχουν από την «αρρώστια της νιότης», την ασθένεια της σταδιακής επίγνωσης. Τα συμπτώματα ποικίλα: νευρώσεις, υστερίες, χρήση ναρκωτικών, κατανάλωση αλκοόλ, φόβος, αγχώδης διαταραχή, παραφιλίες, σαδομαζοχισμοί και φετιχισμοί, ηθική κρίση. Απ’ τη μια ο αναδυόμενος φασισμός και απ’ την άλλη η απάθεια, η διαρκής απαξίωση και η έλλειψη ενθουσιασμού, μια νεολαία σε κατάθλιψη, αδύναμη, χωρίς κοινωνικά αντανακλαστικά. 
Η παράσταση
Η μετάφραση του Δημήτρη Λάλου νεανική -άμεσος θεατρικός λόγος, ο οποίος όμως διατηρεί τα εξπρεσιονιστικά στοιχεία του αστικού δράματος του Μεσοπολέμου. Ο Λάλος ρύθμισε την σκηνοθεσία του δίνοντας έμφαση στην εύηχη απόδοση του κειμένου και την ευκρινή ρύθμιση των ηθοποιών. Αυθεντική θεατρικότητας, δίχως εφέ εντυπωσιασμού. Η ρεαλιστική προσέγγιση του Λάλου παράγει τις πρόδηλες αναφορές στο «κενό» του παρόντος, την έλλειψη των κινήτρων, τα ατροφικά συναισθήματα. Η παρέα της Βιέννης του 1923 δεν διαφέρει σχεδόν σε τίποτα με την παρέα της Θεσσαλονίκης του 2017. Αυτό δεν το υπογραμμίζει ο Λάλος με προφάνειες, αλλά ο θεατής εντοπίζει τους συσχετισμούς.
Τα απέριττα σκηνικά του Μιχάλη Σαπλαούρα υπηρετούν τη φόρμα του ρεαλισμού, όπως επίσης και τα κοστούμια της λευκότητας της Βασιλικής Σύρμα, τα οποία σχολιάζουν σαρκαστικά την αγνότητα της νεότητας. Οι ηθοποιοί (Ξένια Αλεξίου, Τάσος Δέδες, Νατάσα Εξηνταβελώνη, Κρίστελ Καπερώνη, Χριστίνα Μαριάνου, Γιώργος Τριανταφυλλίδης, Ουσίκ Χανικιάν) ανέλαβαν να αποσαφηνίσουν τα περίπλοκα ιδεολογικά σχήματα του Μπρούκνερ. Αλληλεγγύη και σύμπνοια είναι τα στοιχεία που αποπνέει η εναρμονισμένη ομάδα του Tempus Verus με εξισορροπημένες ερμηνείες και σαφήνεια εκφραστικών μέσων.
