Ζντζίσλαβ Μπεκσίνσκι (Zdzisław Beksiński)
Μπορεί ο Πολωνός καλλιτέχνης Ζντζίσλαβ Μπεκσίνσκι (Zdzisław Beksiński) να μη βρίσκεται πλέον εν ζωή, στα έργα του όμως «σπαρταράει» ο ουτοπικός υπερεαλισμός μέχρι και σήμερα. Ο ίδιος υπήρξε φωτογράφος και γλύπτης, όμως η ζωγραφική ήταν το μέσο με το οποίο μπορούσε να μεταφέρει τη φαντασία των ονείρων του και στα μάτια άλλων ανθρώπων. Οι πίνακές του βασίζονται στη δική του προσωπική πραγματικότητα, όπως αυτή φιλτράρεται μέσα από τα όνειρα, τα δικά του ή εκείνα που του περιέγραφαν, ή οτιδήποτε απλά έπλαθε το μυαλό του ως όνειρο. Όπως έχει δηλώσει ο ίδιος «Θα ήθελα να ζωγραφίζω με τέτοιο τρόπο ώστε να φωτογραφίζω όνειρα» και οι δημιουργίες του επιβεβαιώνουν αυτή του την επιθυμία στο έπακρο.
Οι εικόνες του αναδύουν την αίσθηση της ανατριχίλας καθώς προσεγγίζουν την έννοια του εφιαλτικού ονείρου. Θα μπορούσε κανείς να φανταστεί τον δημιουργό ως ένα βαθιά ψυχολογικά προβληματισμένο άτομο, όμως ήταν γνωστός για την ευχάριστη και γεμάτη χιούμορ προσωπικότητά του.
Το 1964 στη Βαρσοβία έλαβε χώρα η πρώτη έκθεση των έργων του, που στέφθηκε από πλήρη επιτυχία, καθώς πουλήθηκαν όλα τα εκθέματα. Η «φανταστική» περίοδος όπως την αποκάλεσε και ο ίδιος για εκείνον, ήταν η 20ετία από το 1960 ως το 1980 όπου το πάθος του για τη ζωγραφική έρρεε άφθονο, η κλασική μουσική τον ενέπνεε και τα πινέλα του έπαιρναν φωτιά. Τη χρονική αυτή περίοδο δημιούργησε ιδιαίτερα προκλητικές εικόνες, ενδεικτικές ενός σουρεαλιστικού περιβάλλοντος και πολλοί ήταν εκείνοι που εξέφρασαν πως δεν τις κατανοούν. Ίσως όμως στην περίπτωση αυτή το ζητούμενο δεν είναι η κατανόηση, αλλά ο θαυμασμός στη λεπτομέρεια, στην περιρρέουσα φαντασία του δημιουργού αλλά και στην ιδιαίτερη έκφραση αυτής πάνω στον καμβά.
Άλλωστε αυτή είναι μία μαγεία της τέχνης, η διαστροφή της πραγματικότητας.