Ένα video-essay που εξερευνά τα πανέμορφα διπλά κάδρα της Ερωτικής Επιθυμίας
[dropcap size=big]Τ[/dropcap]ο In the mood for love ή όπως ατυχώς μεταφράστηκε στα Ελληνικά η Ερωτική Επιθυμία του Γουόνγκ Καρ Γουάι αποτελεί ένα από τα αριστουργήματα της Έβδομης Τέχνης, κυρίως λόγω της εκπληκτικής του φωτογραφίας. Ο αριστοτέχνης Κινέζος σκηνοθέτης – με περισσή φροντίδα όπως πάντα στην εικόνα και το καδράρισμα – με την ταινία του το 2000 μοιράστηκε με το κοινό του μία ιστορία απαγορευμένης αγάπης και επιθυμίας και μας έδειξε πως το συναίσθημα μπορεί να βγει μόνο από μερικές κινήσεις και από τη σωστή χρήση της κάμερας και του χώρου.
[dropcap size=big]Η[/dropcap] υπόθεση της ταινίας εκτυλίσσεται στο συντηρητικό Χονγκ Κονγκ της δεκαετίας του ’60. Δύο ζευγάρια μετακομίζουν σε διπλανά δωμάτια και οι ζωές τους περιπλέκονται όταν οι δύο σύζυγοι συνάπτουν κρυφή σχέση μεταξύ τους. Ο απατημένος σύζυγος Τσόου Μο Γουαν πλησιάζει την «ομοία» του Σου Λε Ζεν και οι δυο τους μοιράζονται τις υποψίες τους. Εκεί ξεκινά ένα τόσο ψυχοφθόρο, διεστραμμένο, όσο και αναγκαίο παιχνίδι μίμησης μεταξύ τους, όπου προσπαθούν να αναπαράγουν τον τρόπο που οι σύζυγοί τους ερωτεύτηκαν. Με το ίδιο αποτέλεσμα. Μία κρυφή επιθυμία τους δένει, αλλά αυτοί αντιστέκονται γιατί δεν θέλουν να γίνουν σαν «αυτούς» και να ενταχθούν στην κοινωνική κατηγορία των ανθρώπων που διαπράττουν μοιχεία.
[dropcap size=big]Α[/dropcap]υτό το αμυδρό κυνηγητό κινήσεων και η λανθάνουσα ματιά της κοινωνίας πάνω από τον ώμο τους στην έμπειρη κάμερα του Γουόνγκ Καρ Γουάι παίρνει σάρκα και οστά και σχηματοποιείται σημειολογικά. Οι δύο πρωταγωνιστές στην ταινία βρίσκονται πάντα περικυκλωμένοι από ένα δεύτερο κάδρο, εκτός αυτού της αναλογίας 16:9, που δημιουργείται από το περιβάλλον τους. Είτε πρόκειται για μία πόρτα, για μερικά έπιπλα ή ακόμα και για έναν καθρέφτη, ο Γουαν και η Ζεν πάντοτε έχουν την κοινωνία και τις απαιτήσεις της να τους περιβάλλουν και να τους παρακολουθούν μέσα από το ασφυκτικό δεύτερο κάδρο. Αυτή είναι και η μεγαλοφυΐα του Γουάι: ότι ακριβώς μας κάνει να καταλάβουμε σε υποσυνείδητο επίπεδο την ψυχολογική κατάσταση των ηρώων του.
[dropcap size=big]Α[/dropcap]υτήν την τεχνική αναλύει εκτενέστερα o Nerdwriter, ένας από τους πιο ενδιαφέροντες και διαβασμένους αναλυτές κινηματογράφου (και όχι μόνο) στο Youtube. Ξεκινώντας το άριστα δομημένο και άκρως καλαίσθητο video-essay του με τη φράση του Φρόυντ «Συνηθίζω να εκλαμβάνω κάθε ερωτική πράξη ως μία διαδικασία που περιλαμβάνει τέσσερις ανθρώπους», εισάγει κατευθείαν το νοηματικό άξονα στον οποίο βασίστηκε η ταινία και συνεχίζει αναλύοντας επιμέρους πλάνα και στιγμές της ταινίας για να αποδείξει το σωστότατο επιχείρημά του. Αν λοιπόν έχετε δει την ταινία του Γουάι και την έχετε αγαπήσει όσο εμείς, το παρακάτω βίντεο θα σας προσφέρει ένα νέο επίπεδο ανάγνωσης, πολύ πιο διαφωτιστικό. Αν πάλι δεν την έχετε δει, τη συστήνουμε ανεπιφύλακτα.
[su_youtube url=”https://www.youtube.com/watch?v=01E5otZCpqw” width=”200″ height=”100″ responsive=”no”]
Κείμενο: Μαρία Μιχαλάκη (Lavart)
