Πρόκειται για τη μεγαλύτερη συλλογή βινυλίων παγκοσμίως
Μέχρι πού μπορεί να φτάσει η αγάπη ενός ανθρώπου για την Τέχνη; Για να το πάμε ένα βήμα παρακάτω, αρκεί η αγάπη ενός ανθρώπου για την Τέχνη να γεμίσει 2.500 τετραγωνικά μέτρα; Κάτι τέτοιο φαίνεται πως βρίσκει αντίκρισμα στην περίπτωση του Βραζιλιάνου επιχειρηματία Zero Freitas, του μεγαλύτερου συλλέκτη δίσκων βινυλίου σε ολόκληρο τον κόσμο.
Η αρχή αυτής της εντυπωσιακής συλλογής χρονολογείται από το 1964, όταν ο μικρός τότε Zero έλαβε από τον πατέρα του το πρώτο του πικάπ μαζί με 200 συλλεκτικά βινύλια ως δώρο για τα γενέθλιά του. Έκτοτε, η λατρεία του για τους δίσκους απέκτησε χαρακτηριστικά εμμονής. Στην τελευταία τάξη του Γυμνασίου ο Freitas είχε ήδη στην κατοχή του 3.000 βινύλια, ενώ σε συνέχεια της αστείρευτης αγάπης του για τη μουσική σπούδασε σύνθεση σε πανεπιστημιακό επίπεδο.
Παράλληλα, ο Βραζιλιάνος συλλέκτης δεν δίσταζε να αναρτά αγγελίες που δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό Billboard, οι οποίες έφεραν τον τίτλο “RECORD COLLECTIONS, αγοράζουμε κάθε συλλογή δίσκων, κάθε είδους μουσικής, πληρώνουμε υψηλότερες τιμές από οποιονδήποτε άλλο“. Συνέχισε αγοράζοντας το απόθεμα της Colony Records (200.000 βινύλια), η οποία είχε έδρα στην Times Square της Νέας Υόρκης αλλά και εκείνα των καταστημάτων Modern Sound στο Ρίο Ντε Τζανέιρο και Man Murray στο Λος Άντζελες. Ωστόσο, το μεγαλύτερο “άνοιγμα” έγινε το 2013. Ο Zero Freitas κατάφερε να αγοράσει, έπειτα από σχετική δημοπρασία, τους δίσκους του μεγαλύτερου έως τότε συλλέκτη του κόσμου, Paul Mawhinney. Μάλιστα, για να μεταφερθεί το υπέρογκο αυτό φορτίο, επιστρατεύτηκαν οκτώ τριαξονικά φορτηγά.
Σήμερα η συλλογή του Freitas ξεπερνά τους 8 εκατομμύρια δίσκους βινυλίου, τους οποίους στεγάζει σε μία αποθήκη έκτασης 2.500 τετραγωνικών μέτρων. Το απόθεμά του περιλαμβάνει εγγραφές σε 33, 45 και 78 στροφές και καλύπτουν σχεδόν όλα τα είδη μουσικής σε πληθώρα γλωσσών. Το περιοδικό New York Times δημοσίευσε στις σελίδες του τον Αύγουστο του 2014 σχετικό αφιέρωμα για την αμύθητης αξίας συλλογή του Freitas, όπου, μεταξύ άλλων, όταν ρωτήθηκε για την τεράστια αγάπη του προς το βινύλιο, ο ίδιος δήλωσε: “Πηγαίνω σε ψυχολόγο 40 χρόνια τώρα και ακόμα δεν έχω απάντηση σε αυτό το ερώτημα”.
Η άκρως ενδιαφέρουσα ιστορία του Freitas δεν σταματά εδώ. Ο ίδιος έχει τοποθετήσει συνεργάτες ανά τον κόσμο, προκειμένου αυτοί να εντοπίζουν και να αγοράζουν οποιαδήποτε σπάνια έκδοση ανακαλύπτουν, εμπλουτίζοντας ακόμη περισσότερο την αχανή του συλλογή. Την ίδια στιγμή, 10 εξειδικευμένοι συνεργάτες του Βραζιλιάνου συλλέκτη έχουν αναλάβει το δυσκολότερο κομμάτι, που δεν είναι άλλο από την αρχειοθέτηση του υπάρχοντος υλικού. Σύμφωνα με εκτιμήσεις, η ολοκλήρωση αυτού του έργου απαιτεί περίπου 20 χρόνια δουλειάς, εάν και εφόσον ο Freitas σταματήσει να προσθέτει διαρκώς νέες εγγραφές. Αδύνατον.
Από το 1985 έχει ξεκινήσει και η εκχώρηση μέρους του αρχείου στην ηλεκτρονική πλατφόρμα “ARChive of Contemporary Music”, μετρώντας ήδη περισσότερα από 2.200.000 τραγούδια. Μάλιστα, δεν είναι λίγοι οι διάσημοι καλλιτέχνες που συνδράμουν στην προσπάθεια διατήρησης αυτού του αμύθητου μουσικού θησαυρού, όπως ο Keith Richards των Rolling Stones, o Paul Simon, o Martin Scorsese και ο Nile Rodgers. Αναμφίβολα, πρόκειται για μία πρωτοφανούς έκτασης μουσική “εγκυκλοπαίδεια”, όπου, όταν αυτή ολοκληρωθεί, οι μουσικόφιλοι του μέλλοντος θα έχουν τη δυνατότητα να ανατρέξουν, να εντρυφήσουν και να μελετήσουν διεξοδικά.
Κείμενο: Γιάννης Καρακασίδης (Lavart)
