Ένα θεατρικό performance και ένα θέμα που έχει στο μυαλό όλων μας μια γραφικότητα πριν καν σκεφτούμε τίποτα άλλο ίσως να είναι και το βασικό κίνητρο που με οδήγησε να ασχοληθώ με αυτό το θέμα. Θεατρική performance, δύο όροι για κάποιους ασύνδετοι. Οι λόγοι που δένω αυτά τα δύο μαζί, είναι γιατί μέσα από το θέατρο, τη σκηνή, τους ηθοποιούς, τα φώτα, την κίνηση, την μουσική, το χώρο και την δομημένη σύνθεση που υπάρχει στο θέατρο περνάω τα μηνύματα ακριβώς όπως τα έχω στο μυαλό μου και αξιοποιώντας όλα τα μέσα που μου παρέχει η εποχή μου. Από την ιδιότητα του εικαστικού, βλέπω την σκηνή σαν έναν καμβά ζωγραφικής και τους ηθοποιούς σαν χρώματα. Προσθέτω ένταση ή αφαιρώ όπως ακριβώς θα δούλευα σε έναν πίνακα ζωγραφικής.
Για να ξεκινάς να κάνεις κάτι πρέπει πρώτα να σκεφτείς τι θέλεις να πεις μέσα από αυτό. Ο γάμος για μένα είναι το μοίρασμα του εγώ μας και πόσο μάλλον η οικογένεια, παρατηρώντας τις ανθρώπινες σχέσεις, βλέπω πως η επιτυχία σε μια καλή σχέση είναι να μπορείς να μιλάς με τα μάτια και με την ψυχή στους ανθρώπους γύρω σου πόσο μάλλον σε μία οικογένεια ή σε μία σχέση. Έτσι λοιπόν η παράσταση δεν έχει λόγο, έχει βλέματα, κινήσεις, πράξεις, συμπεριφορές που δείχνουν την πλοκή του έργου. Εμβαθύνοντας σε αυτό το θέμα και αναλύοντάς το θέλησα να επισημάνω τις σχέσεις των ανθρώπων σε μια κοινωνία και σε μία οικογένεια που δημιουργούν ένα γάμο. Πίσω από το πέπλο πάντα υπάρχουν μυστικά. Πολλές φορές πολύ μεγάλα και δυσνόητα όταν τα ίδια δεν είναι μέρος των βιωμάτων μας. Για παράδειγμα η σχέση της μάνας με τα παιδία της είναι καθοριστική για την εξέλιξη και την μετέπειτα πορεία τους. Είμαστε ένα κομμάτι ενός προηγούμενου γάμου από αυτόν που θα δημιουργήσουμε εμείς στην πορεία μας, έτσι κουβαλάμε την συναισθηματική μας προίκα στον δικό μας γάμο όποια και αν είναι αυτή. Ανεξάρτητα από το φύλο μας << χειραγωγούμαστε >> από τους γονείς μας. Άλλες φορές αντιλαμβάνοντάς το και άλλες όχι αφού είμαστε η συνέχεια τους, λειτουργεί ανεπαίσθητα. Που μπορεί λοιπόν να οδηγήσει η μάνα το παιδί της όταν ξεφύγει από τα όρια του ρόλου της;
Ελπίζω να δημιουργήσω προβληματισμούς συζητήσεις και εσωτερικές ματιές στον κάθε θεατή, με τα οποία θα οδηγηθεί σε ανεξερεύνητα μονοπάτια ίσως λυτρωτικά για τον ίδιο και τους γύρο του
Κείμενο: Ανδρέας Μπαλαούρας
