“Multiples” : Το εικαστικό σύμπαν του Απόστολου Παλαβράκη

“Ο διεθνώς καταξιωμένος εικαστικός & επιμελητής Απόστολος Παλαβράκης με έδρα την Γερμανία εκθέτει την σειρά Multiples στην Lola Nikolaou Gallery”
Και τι άλλο οφείλει να “κουβαλάει” η τέχνη παρά την υπενθύμιση μιας αυθεντικής μνήμης;

To 1955 o όρος multiple εμφανίζεται στο εικαστικό γίγνεσθαι από τους καλλιτέχνες Jean Tinguely & Agam και περίπου το 1962 στο Παρίσι και συγκεκριμένα στην γκαλερί Denise Rene παρουσιάστηκαν τα πρώτα “πολλαπλάσiα”

Έργα τέχνης με αρχή, μέση … και εξέλιξη. Αποτελούν ένα σύμβολο, ένα “μέσο” με μία πληθώρα πληροφοριών, ιδεών και σημασιών. Τα αντικρίζεις από κάθε μεριά, τα παρακολουθείς από διαφορετικό μήκος και πλάτος, μπορείς να περιστραφείς γύρω τους και κάθε φορά να έχεις στην διάθεση σου και ένα διαφορετικό αποτέλεσμα, μία διαφορετική οπτική γωνία. Ενδιαφέρεσαι για την εξέλιξη των έργων αυτών καθώς και του εικαστικού που τα δημιούργησε.

Τα πολλαπλάσια διαθέτουν μία μήτρα ή αλλιώς μία αφετηρία από την οποία ένα έργο ξεκίνησε την πορεία του. Ενδεικτικά, ο Joseph Beuys αναφέρει ότι “είναι ένα στήριγμα, ένα είδος βοήθειας για τη μνήμη στην περίπτωση που στο μέλλον έλθει κάτι άλλο”.Και τι άλλο οφείλει να «κουβαλάει» η τέχνη παρά την υπενθύμιση μιας αυθεντικής μνήμης;

Aπό την δεκαετία του 50’ και του 60’ κατά τις οποίες τα “πολλαπλά” είχαν ξεκινήσει να συγκροτούν την δική τους εικαστική γλώσσα στο εξωτερικό στην δεκαετία του 80’ όπου η έννοια του «πολλαπλού» στην Ελλάδα είχε υποβαθμιστεί σε σημαντικό βαθμό. Οι Οffset εκτυπώσεις με φωτογραφική διαδικασία κάποιων έργων που δεν είχαν δημιουργηθεί αρχικά με σκοπό να αναπαραχθούν, υπογράφονταν από τον εκάστοτε καλλιτέχνη και κυκλοφορούσαν ως αυθεντικά χαρακτικά έργα. Φυσικά, ουδεμία σχέση είχαν με τις όντως αυθεντικές λιθογραφίες, χαλκογραφίες ή μεταξοτυπίες όπου ο καλλιτέχνης δημιουργεί το έργο απευθείας πάνω στο μέσο (η πέτρα, ο χαλκός, το τελάρο με τη γάζα) της επιλογής του.

“Η πρώτη ουσιαστική επαφή μου με τα multiples και την ιδέα που ενυπάρχει σε αυτά, δηλαδή τη δυνατότητα επικοινωνίας του καλλιτέχνη με ένα ευρύτερο κοινό, μέσω του έργου τέχνης που δημιουργείται και παράγεται από τον ίδιο σε μεγάλο -όχι πάντα απαραίτητα- αριθμό αντιτύπων και εν δυνάμει μπορεί να αποκτηθεί από ένα μεγαλύτερο κύκλο ανθρώπων, ήταν περίπου το 1982.

Βλέποντας τότε τη συλλογή Feelisch, η οποία εστιάζει ως επί το πλείστον στα multiples των fluxus καλλιτεχνών της δεκαετίας του ‘60 και ειδικά σε εκείνα του Joseph Beuys, κατάλαβα γρήγορα τη δυναμική του μέσου αυτού“

Απόστολος Παλαβράκης

Από το 1994 έως το 2004…

Για πρώτη φορά το εικαστικό σύμπαν αυτής της περιόδου του Απόστολου Παλαβράκη παρουσιάζεται και περιλαμβάνει ένα σύνολο από λιθογραφίες, χαλκογραφίες και αντικείμενα ( Objects ) με το μέταλλο και το νέον να πρωταγωνιστούν. Ουσιαστικά πρόκειται για την πρώτη ενότητα των multiples τα οποία ξεκίνησαν να δημιουργούνται το 1994 με μία εξαιρετική εξελικτική δημιουργική πορεία μέχρι και σήμερα.

Η ζωγραφική, η εικονογράφηση και οι τυπογραφικές μέθοδοι συναντούν την αρχιτεκτονική δημιουργώντας έναν κόσμο ατέρμονων πολλαπλών με τα υλικά να έχουν ζωτικής σημασίας ρόλο στο εκάστοτε δημιουργικό σύνολο.ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ