Μελοποιημένα ποιήματα μετατρέπουν λέξεις και μουσική σε αλληγορικούς εραστές

Αιώνιοι και άφθαρτοι ποιητές ζωγράφισαν με το μελάνι που τρέχει στις φλέβες τους χαρίζοντας μας νουνεχή αλλά κυρίως διηνεκή λογοτεχνικά καταφύγια. Δίνουν νόημα στις λέξεις «ελεύθερη βούληση» και έτσι ερμηνεύονται, υποκειμενικά, μέσα από τα μάτια του αναγνώστη. Η μεστή στοχαστική σκέψη των ποιητών κολυμπάει μέσα στους αναρίθμητους λογοτεχνικούς συνειρμούς, ενώ οι στοίχοι στέκουν εκπρόσωποι της ελληνικής γλωσσικής αφθονίας και πολυπλοκότητας. Όταν, λοιπόν, οι στοίχοι ποιητών εγκωμιάζονται από  περίτεχνες μουσικές νότες τίποτα άλλο παρά μόνο μια γλυκιά μέθεξη συμβαίνει.

Ποίηση στην Ελλάδα

Η Ελλάδα γέννησε και γαλούχησε διεθνούς κύρους ποιητές, η πλούσια ιστορία της αποτέλεσε έφορο έδαφος για να γεννηθούν ποιητικά και λογοτεχνικά συνονθυλεύματα. Η επική ποίηση και εν συνεχεία η ποίηση της τραγωδίας και των διθυραμβικών ιερών ασμάτων  αποτέλεσαν εναρκτήρια ελληνικά λογοτεχνικά ερείσματα. Πολύ αργότερα έχουμε τους κυριότερους εκφραστές της Νέας Αθηναϊκής Σχολής, των ποιητών δηλαδή που κυριάρχησαν στην πνευματική ζωή της χώρας μετά το 1880, με προεξέχουσα μορφή τον Κωστή Παλαμά (πηγή). Όπως είναι γνωστό, η συνοδεία των λογοτεχνικών κειμένων από αυλούς φαίνεται να χάριζε τέρψη και στα συναισθήματα των αρχαίων Ελλήνων. Στο έργο του Αριστοτέλη Περὶ ποιητικῆς εμφανίζεται η δραματική θεωρία που έχει σωθεί και η πρώτη φιλοσοφική πραγματεία που επικεντρώνεται στη λογοτεχνική θεωρία.

Μέσα στους αιώνες που ακολούθησαν, η ποίηση, γαλούχησε Ελληνικές γενιές. Ξεκινώντας από τα έργα που γεννήθηκαν στις διονυσιακές γιορτές φτάνοντας μέχρι τα τραγούδια που σύρουν τα ελληνικά παραδοσιακά πανηγύρια των χωριών. Μέχρι τα ερωτικά μελοποιημένα ποιήματα που συντροφεύουν την ηλιόλουστη και ερωτεύσιμη ελληνική αυγή, αλλά μέχρι και τον πόνο, ο οποίος αγέρωχος στέκει μέσα στα δεινά της ιστορικής ελληνικής πορείας. Ποιητές εξόριστοι, ποιητές απογοητευμένοι, ποιητές απροσάρμοστοι ζωγράφισαν ποιητικές συλλογές σε σκοτεινά δωμάτια κουβαλώντας μέσα στις λέξεις τους την μόνη σωτηρία τους, η οποία δεν είναι καμία άλλη παρά η εκείνη της ελευθερία τους. Ποιητικές συλλογές που εκμυστηρεύονται έναν πνευματικό κόσμο μέσα σε μια αναπόδραστα ρεαλιστική ως και κυνική πραγματικότητα, ίσως γι’ αυτό ο στοχαστικός ρυθμός τους να μην συνάδει με τον πραγματικό πεζό χρόνο.

«Όπου και αν με πήγαν οι θεωρίες μου, βρήκα ότι ένας ποιητής ήδη είχε πάει εκεί» – Sigmund Freud.

Ποίηση και η μελωδική κάθαρση

Ποίηση, ένα οδοιπορικό πέρασμα που βαδίζει από δρόμους υπαρκτούς σε ουτοπικούς και πνευματικούς. Αισθήματα απελευθέρωσης και καλλιτεχνικής έκστασης ενσαρκώνονται σε χαρτί. Δρόμοι αδιάβατοι εξερευνώνται σε ποιητικούς στοχασμούς οδηγώντας και το νου σου σε μέρη χιμαιρικά, ονειρεμένα. Ένα είδος τέχνης που σε ωθεί να γίνεις συνένοχος και συνοδοιπόρος στα απραγματοποίητα. Οι στίχοι  κλείνουν το μάτι στις νότες και οι μελωδίες με την σειρά τους ταξιδεύουν τις λέξεις -μαζί και εσένα που ακούς αυτήν την όμορφη συντεχνία. Μελοποιημένα ποιήματα, τα διαβάζεις, τα ξανά διαβάζεις, ίσως να τα ακούσεις πολλές φορές ώσπου να φτάσεις στην αληθινή κορυφή του νοήματος. Αυτό που γνωρίζεις όμως είναι πως δεν είναι αναγκαίο να ερμηνεύσεις με τον πρωτότυπο νόημα τους στοίχους, αλλά να δεις τον εαυτό σου μέσα τους. Αυτή, ενδεχομένως, να είναι και η αθεράπευτη γοητεία της ποίησης, πως δεν υπάρχει περιορισμός νοηματικής ερμηνείας και νοηματικής ταύτισης.

Μελοποιημένα ποιήματα που αγαπήθηκαν μέσα από αγαπημένες καλλιτεχνικές ερμηνείες.

1. «Εμένα οι φίλοι μου», Ποίηση: Κατερίνα Γώγου
   Καλλιτέχνες: Magic De Spell, Σωκράτης Μάλαμας
   Ημερομηνία κυκλοφορίας: 2012

2.«Η μπαλάντα του κυρ Μέντιου», Ποίηση: Κώστας Βάρναλης
Μουσική: Λουκάς Θάνου – ερμηνεία: Νίκος Ξυλούρης

3. «Το παράπονο» , Ποίηση: Οδυσσέας Ελύτης
Μουσική: Δημήτρης Παπαδημητρίου Ερμηνεία: Ελευθερία Αρβανιτάκη
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 1996