Κάθε κατεργάρης στον πάγκο του!
Μπορεί το άνοιγμα των σχολείων να πήρε παράταση και οι μικροί μας φίλοι να έχουν κερδίσει λίγες ακόμη μέρες ανάπαυλας, ωστόσο η επιστροφή στα θρανία είναι πλέον γεγονός. Και τώρα, οι γονείς καλούνται να επιστρατεύσουν όλα τα μέσα προκειμένου να επαναφέρουν τα παιδιά τους στη σχολική καθημερινότητα (στην οποία, η μετάβαση ελπίζουμε κι ευχόμαστε να είναι ομαλή και ασφαλής).
Από την άλλη πλευρά, τα παιδιά καλούνται να προσαρμοστούν στα νέα δεδομένα, να κοιμούνται νωρίς, να ξυπνούν επίσης νωρίς, να παίζουν λιγότερο και να διαβάζουν. Μέσα σ’ όλα αυτά, έρχεται να προστεθεί και η υποχρεωτική χρήση μάσκας κατά τη διάρκεια των μαθημάτων. Πώς θα μπούνε, λοιπόν, πάλι σε πρόγραμμα και πώς θα υπακούσουν σε νέους κανόνες;
Καταρχάς, να διευκρινίσουμε ότι το παρόν άρθρο δεν αναφέρεται στις περιπτώσεις των παιδιών –συνήθως στην ηλικία των 3 ετών περίπου- που πηγαίνουν για πρώτη φορά στο σχολείο-παιδικό σταθμό κι αποχωρίζονται τους γονείς τους, αλλά σε λίγο μεγαλύτερα παιδιά, που έχουν βιώσει τη σχολική -έστω και για μόλις ένα χρόνο- πραγματικότητα, είτε αυτή αφορά τη φοίτηση στο νηπιαγωγείο, είτε στο δημοτικό σχολείο. Επίσης, είναι σημαντικό να τονίσουμε ότι δεν γίνεται λόγος για το φαινόμενο της «σχολικής φοβίας» που μπορεί να εκδηλωθεί ακόμη και με σωματικά συμπτώματα, και χρήζει βοήθειας ειδικού, αλλά εξετάζεται απλώς η άρνηση των παιδιών να μεταβούν στο σχολείο μετά το τέλος των καλοκαιρινών τους διακοπών. Πάμε, λοιπόν, να δούμε ορισμένες «τεχνικές» που θα βοηθήσουν το παιδί να προσαρμοστεί ομαλά στη σχολική καθημερινότητα:
1. Λίγες μέρες πριν το άνοιγμα των σχολείων, θα ήταν εξαιρετικά βοηθητικό να θέσουν οι γονείς ένα υποτυπώδες πρόγραμμα ώστε σταδιακά τα παιδιά να αρχίσουν να το τηρούν και να αλλάξουν συνήθειες. Για παράδειγμα, θα μπορούσαν να τα ξυπνούν κάθε μέρα μισή ώρα νωρίτερα από την καθιερωμένη, ώστε σιγά σιγά να φτάσουν κοντά στην ώρα που χτυπάει το σχολικό κουδούνι (φιλική επισήμανση: μη βάλετε τον ήχο του σχολικού κουδουνιού ως ήχο ξυπνητηριού – θα σας μισήσουν). Μ’ αυτόν τον τρόπο, συνεκδοχικά, θα αλλάξει και η ώρα του μεσημεριανού τους φαγητού αλλά και η ώρα που κοιμούνται.
2. Ο διάλογος συνιστά τη λύση σε όλα τα ζητήματα. Έτσι κι εδώ. Αφιερώστε χρόνο και συζητείστε με τα παιδιά σας. Συζητήστε για τη νέα σχολική χρονιά, για τα καινούργια πράγματα που θα μάθουν, για τα νέα σχολικά βιβλία. Θα μπορούσατε, για παράδειγμα να «ξεφυλλίσετε» παρέα τα αντίστοιχα eBooks. Περιηγηθείτε επίσης, στο διαδίκτυο και ρίξτε μια ματιά στα νέα σχολικά είδη που θα χρειαστούν. Τα παιδιά θα ενθουσιαστούν με την ιδέα της απόκτησης νέων πραγμάτων και εσείς θα κάνετε παράλληλα την έρευνα σας για την πιο οικονομική αγορά.
3. Υπενθυμίστε στο παιδί σας τις όμορφες στιγμές της προηγούμενης σχολικής χρονιάς (ακόμη κι αν δεν ήταν πολλές) όπως μία σχολική γιορτή στην οποία πήρε μέρος, μια εκδρομή, ένα αστείο που «έσπαγε» τη μονοτονία του μαθήματος, τα παιχνίδια στη διάρκεια των διαλειμμάτων, μία χαρακτηριστική ατάκα του/της αγαπημένου/-ης δασκάλου/-ας και κυρίως στιγμές με τους φίλους του. Έτσι, θα νοσταλγήσει σίγουρα την παρέα του και θα ανυπομονεί να συναντήσει τους συμμαθητές και τις συμμαθήτριες του.
4. Ώρα για… διάβασμα! Αν το παιδί σας δεν αγαπά τα λογοτεχνικά βιβλία (ναι υπάρχουν κι αυτά τα παιδιά και τα αγαπάμε το ίδιο) και έχει «περάσει» το καλοκαίρι του χωρίς την ανάγνωση κάποιου βιβλίου, θα δυσκολευτεί να υιοθετήσει τη «νοοτροπία» του καθημερινού διαβάσματος. Το ίδιο θα συμβεί βέβαια -σε μικρότερο ίσως βαθμό- και με τα παιδιά τα οποία αγαπούν τα βιβλία, γιατί άλλο είναι να διαβάζεις κάτι που σου αρέσει, όποτε σου αρέσει κι άλλο να είσαι υποχρεωμένος να διαβάσεις κάτι που ίσως και να μη σου αρέσει. Αδιέξοδο; Όχι. Προσπαθούμε να καλλιεργήσουμε στα παιδιά την αγάπη για το διάβασμα και να καταδείξουμε τα οφέλη που θα προκύψουν από αυτό. Προσέξτε! Μιλάμε για την αγάπη για τη μάθηση, την αγάπη για τη διερεύνηση νέων πραγμάτων, την απόκτηση νέων γνώσεων, όχι τη μηχανική αποστήθιση, όχι την παπαγαλία. Και θα ήταν καλό να καταστήσουμε σαφές στα παιδιά ότι ένας κακός βαθμός, δύο ή ακόμη και τρεις δεν ακυρώνουν την προσπάθεια τους, ούτε τα καθιστούν «κακά παιδιά».
5. Και τώρα… η μάσκα! Ένα νέο δεδομένο, μία καινούργια συνθήκη η οποία διχάζει γονείς , μαθητές και εκπαιδευτικούς. «Μαμά, δε θέλω να πάω σχολείο γιατί με ενοχλεί η μάσκα». Αυτή είναι μία ατάκα που ενδεχομένως θα πουν πολλά παιδιά και θα ακούσουν πολλοί γονείς. Εκτός όμως από δημοφιλή ατάκα, αποτελεί και μία επιβεβλημένη ανάγκη για την προστασία της υγείας του κοινωνικού συνόλου. Οφείλουν λοιπόν οι γονείς να βοηθήσουν το παιδί τους να εξοικειωθεί με την ορθή χρήση της μάσκας και την τήρηση όλων των κανόνων υγιεινής. Να ενστερνιστεί την ιδέα του «Νοιάζομαι για τον εαυτό μου, νοιάζομαι για το διπλανό μου» και να συμβάλουν από κοινού γονείς, μαθητές και εκπαιδευτικοί στην ομαλή διεξαγωγή των μαθημάτων. Κι όλοι μαζί, ελπίζουμε να ξεπεράσουμε το σκόπελο αυτό και να «πλεύσουμε με ούριο άνεμο» στη νέα χρονιά που ξεκινά.
Κείμενο: Αθηνά Καρανάσιου (Lavart)
