Το Malleus Maleficarum ήταν ένα από τα πιο σκοτεινά σημεία της Ευρωπαϊκής ιστορίας. Ποιες κατηγορίες αντιμετώπιζαν οι «Μάγισσες»;
Το Malleus Maleficarum, που μεταφράζεται ως “Το σφυρί των μαγισσών”, αποτελεί ένα διαβόητο και ανατριχιαστικό ντοκουμέντο στην ιστορία της δίωξης της μαγείας. Γραμμένο το 1487 από τον Heinrich Kramer, έναν Γερμανό καθολικό κληρικό, και τον Jacob Sprenger, έναν ιεροεξεταστή, το Malleus Maleficarum έγινε ένα εγχειρίδιο για τον εντοπισμό, την ανάκριση και τη δίωξη ατόμων που κατηγορούνταν για μαγεία κατά την ύστερη μεσαιωνική και την πρώιμη σύγχρονη περίοδο.
Η ιστορία του Malleus Maleficarum μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως αυστηρή υπενθύμιση των κινδύνων της ανεξέλεγκτης εξουσίας, των διακρίσεων και της σημασίας της κριτικής σκέψης απέναντι στην κοινωνική υστερία.
Είσεπνεε η Πυθία ναρκωτικά αέρια; Τί απαντούν οι μελέτες για το πιο διάσημο μέντιουμ της ιστορίας;
Τι μας λέει η ιστορία;
Τα τέλη του 15ου αιώνα σημαδεύτηκαν από κοινωνικές αναταραχές, λοιμούς και θρησκευτικό πάθος, δημιουργώντας ένα περιβάλλον ώριμο για τη δίωξη όσων θεωρούνταν υπεύθυνοι για τις συμφορές – τις μάγισσες. Το Malleus Maleficarum προέκυψε μέσα σε αυτό το πλαίσιο και εγκρίθηκε από την Καθολική Εκκλησία ως οδηγός για τους ιεροεξεταστές που αντιμετώπιζαν τις υποτιθέμενες μάγισσες.
Ποιο ήταν το περιεχόμενο του μεσαιωνικού βιβλίου;
Χωρισμένο σε τρία μέρη, το Malleus Maleficarum περιγράφει τις θεολογικές, νομικές και πρακτικές πτυχές του εντοπισμού και της δίωξης των μαγισσών. Το πρώτο τμήμα δικαιολογεί την ύπαρξη των μαγισσών και την κακία τους, αντλώντας σε μεγάλο βαθμό από βιβλικές αναφορές. Η δεύτερη ενότητα παρέχει ένα νομικό πλαίσιο για τη δίωξη των μαγισσών, περιγράφοντας τις διαδικασίες και τις ποινές. Η τρίτη ενότητα προσφέρει πρακτικές οδηγίες στους ανακριτές για την ανάκριση και την απόσπαση ομολογιών από φερόμενες ως μάγισσες.
Η προκατάληψη εναντίον των γυναικών
Ένα εντυπωσιακό χαρακτηριστικό του Malleus Maleficarum είναι ο απροκάλυπτος μισογυνισμός του. Το κείμενο διαιωνίζει επιβλαβή στερεότυπα, παρουσιάζοντας τις γυναίκες ως εγγενώς επιρρεπείς στη μαγεία λόγω των αντιληπτών ηθικών και διανοητικών αδυναμιών τους. Αυτή η προκατειλημμένη οπτική συνέβαλε σημαντικά στη δυσανάλογη δίωξη των γυναικών κατά τη διάρκεια των δικών μαγισσών.
Επιπτώσεις στις δίκες μαγισσών:
Το Malleus Maleficarum απέκτησε γρήγορα αποδοχή και κύρος στα εκκλησιαστικά και κοσμικά δικαστήρια. Η επιρροή του επεκτάθηκε πέραν της Γερμανίας, εξαπλώθηκε σε όλη την Ευρώπη και συνέβαλε στην έξαρση των δικών μαγισσών κατά τον 16ο και 17ο αιώνα. Το βιβλίο παρείχε μια ψευδοεπιστημονική αιτιολόγηση για το κυνήγι μαγισσών, οδηγώντας σε εκτεταμένα βασανιστήρια, εκτελέσεις και κοινωνικό εξοστρακισμό αμέτρητων ατόμων ανδρών και γυναικών.
Μερικές από τις κατηγορίες που αντιμετώπιζαν οι «Μάγισσες».
1. Λατρεία του Διαβόλου:
Το Malleus Maleficarum μας πληροφορεί ότι οι μάγισσες σύναπταν συμφωνίες με το διάβολο, απαρνούμενες τη χριστιανική τους πίστη με αντάλλαγμα υπερφυσικές δυνάμεις.
2. Κακόβουλη μαγεία: Οι μάγισσες κατηγορούνταν ότι χρησιμοποιούσαν κακόβουλη μαγεία για να βλάψουν τους άλλους με κατάρες, ξόρκια ή φίλτρα.
3. Πτήση: Η ιδέα ότι οι μάγισσες μπορούσαν να πετάξουν, είτε με φυσικά μέσα είτε με τη χρήση υπερφυσικών ικανοτήτων, ήταν μια συνηθισμένη κατηγορία.
4. Ζώα ως οικείοι: Οι μάγισσες πίστευαν ότι είχαν ζώα συντροφιάς επειδή ηταν δαίμονες. Πίστευαν πως τα ζώα ηταν δαίμονες που έπαιρναν ζωική μορφή.
5. Sabbath: Το Malleus Maleficarum περιέγραφε συγκεντρώσεις γνωστές ως Sabbath μαγισσών, όπου οι μάγισσες πίστευαν ότι συναντιόντουσαν με τον διάβολο και επιδίδονταν σε διάφορες τελετουργίες.
6. Αλλαγή εμφάνισης:Υποστηρίχθηκε ότι οι μάγισσες μπορούσαν να αλλάξουν την εμφάνισή τους ή να γίνουν αόρατες, επιτρέποντάς τους να ασκούν τις κακόβουλες δραστηριότητές τους απαρατήρητες.
Αναρωτιέται κανείς, υπήρχε κάποια αντίσταση σε αυτή την πρακτική;
Ενώ το Malleus Maleficarum έπαιξε σημαντικό ρόλο στην τροφοδότηση του κυνηγιού μαγισσών, δεν έλειψαν και οι επικριτές του. Ορισμένες εκκλησιαστικές αρχές αμφισβήτησαν την εγκυρότητά του και οι μελετητές της εποχής, συμπεριλαμβανομένων εξέχουσων προσωπικοτήτων όπως ο Γιόχαν Βάιερ, κατήγγειλαν τις μεθόδους του. Ο Weyer, γιατρός, τάχθηκε κατά του κυνηγιού μαγισσών και του Malleus Maleficarum, υποστηρίζοντας μια πιο ανθρώπινη προσέγγιση όσων κατηγορούνταν για μαγεία.
Ηράκλειον: Η αρχαία αιγυπτιακή πόλη που χάθηκε στη θάλασσα (Φωτογραφίες)
