Εδώ, σε φέρνει κάθε βόλτα σου στην Ρωμαϊκή Αγορά. Μια βόλτα με μποέμ χαρακτήρα. Λουξ. Στο ιστορικό κέντρο της πόλης, φτιαγμένο από γυαλί και μάρμαρο. Στήθηκε για να σου υπενθυμίζει πως ακόμη υπάρχουν καφενεία. Καφενεία, σαν εκείνα, τα παλιά, ψηλοτάβανο, φωτεινό, με ρεκλάμες στον τοίχο, αντίκες στα ράφια, ξύλινες καρέκλες και λουκουμάκι στον καφέ. Σε περιμένει. Στήνει σκακιέρα στο πάτωμα και ανυπομονεί να ανοίξεις την γυάλινη πόρτα, να σε πάρει από το χέρι και με ασπρόμαυρα βήματα να σε ξεναγήσει στον χώρο του. 
Το Λουξ το επιλέγεις για τα πρώτα σου ραντεβού, για να σπάσει η αμηχανία στο λευκό μάρμαρο και να αναμειχθεί με κουβέντες και μουσικές, με ρακόμελα και σχήματα από χαμόγελα. Το επιλέγεις και με την παρέα σου για ποτό . Εκείνα τα ζεστά βράδια με διάθεση για μεγάλη συζήτηση, με θέα την μαρμάρινη στοά της Ρωμαϊκής αγοράς, με αέρα από κάποια αλέγκρικη συνοικία της Ρώμης στο κέντρο της Θεσσαλονίκης. Είσαι μόλις λίγα βήματα από την βουή της πόλης, διασχίζεις το λιθόστρωτο δρόμο και ενώ φτάνεις Ολύμπου, η ματιά σου συνήθως ξεμένει εκεί.
Στο ασπρόμαυρο παιχνίδισμα από γυαλί και μάρμαρο, αναζητώντας μια θέση στο εσωτερικό του ή σε κάποιο από τα τραπεζάκια που απλώνει διακριτικά στο πεζοδρόμιο. Όμορφα πρόσωπα, με το προσωπικό τους στυλ μιλούν με χέρια που κινούνται, ανταλλάζουν βλέμματα και απόψεις. Άλλοτε συμφωνούν και άλλοτε διαφωνούν για όλα όσα παρατηρούν στην πόλη, για το Φεστιβάλ Κινηματογράφου που μόλις έριξε αυλαία και ο κόσμος του ανέβηκε βόρεια, διέσχισε την Αριστοτέλους και κατέληξε στο Λουξ. Για το Θέατρο Δάσους που καθιερώθηκε στα καλοκαίρια μας. Που πρώτα μας ανεβάζει στο ψηλότερο σημείο της πόλης, στο ψηλότερο σημείο της τέχνης και έπειτα αναζητάμε μια παγωμένη μπύρα εκεί. Όλοι μαζί. Θεατές, κοινό, ηθοποιοί, μουσικοί, σκηνοθέτες.
Και όταν ξεκινά να χειμωνιάζει το καφενείο γεμίζει από χρώμα, από κασκόλ και καπέλα, από τους φίλους του που διαλέγουν οι βόλτες τους να μυρίζουν κακάο, ελληνικό καφέ, γαρύφαλλο και ρακί. Οι θαμώνες του Λουξ αγαπούν την αισθητική, τον ήχο που αφήνει το ποτήρι τους στο μαρμάρινο τραπέζι, το φιλόξενο περιβάλλον, τα παλιά αντικείμενα, τις ομιλίες που σκορπίζονται στην ατμόσφαιρα, το φιλικό προσωπικό. Το Λουξ και οι άνθρωποί του λοιπόν, περιμένουν να σε γνωρίσουν, να σε φιλέψουν και να σου εκμυστηρευτούν πώς ένα καφενείο παλαιάς κοπής κατάφερε να γίνει η καρδιά των πιο σύγχρονων γεγονότων.
Κείμενο: Κώστια Τσιώτα (Lavart)
Φωτογραφίες: Πηνελόπη Μαμάη (Lavart)
