Ο Φρόντο και η ανεπανόρθωτη αλλαγή μετά το το ταξίδι του
Το ταξίδι του Φρόντο στο L.O.T.R. τον άφησε με αρκετές ουλές, τόσο σωματικές όσο και ψυχικές, με κάποιες μάλιστα να έχουν μαγικές ιδιότητες σχεδιασμένες για να τον βασανίζουν. Έτσι, παρά το γεγονός ότι προσπαθούσε να ζήσει όσο καλύτερα μπορούσε μετά τον πόλεμο, άρχισε να συνειδητοποιεί ότι δεν θα έβρισκε ποτέ γαλήνη.
Τα λόγια του Φρόντο στην “Επιστροφή του Βασιλιά” έχουν τόσο κυριολεκτικό όσο και μεταφορικό βάρος, καθώς απευθύνονται σε πληγές που ο χρόνος δεν μπορεί να θεραπεύσει. Τα τραύματά του, τόσο τα σωματικά όσο και τα συναισθηματικά, είναι βαθιά και ο διαρκής αντίκτυπός τους γίνεται αισθητός ακόμη και χρόνια αργότερα. Αυτά τα τραύματα, που υπέστη κατά τη διάρκεια του ταξιδιού του για να καταστρέψει το Δαχτυλίδι, συνεχίζουν να τον στοιχειώνουν.
Το τραύμα από τη λεπίδα ενός Nazgûl
You are currently viewing a placeholder content from YouTube. To access the actual content, click the button below. Please note that doing so will share data with third-party providers.
Το τραύμα στον ώμο του (που προκλήθηκε από τη λεπίδα ενός Nazgûl) θα γινόταν ιδιαίτερα επώδυνο στην επέτειο της μάχης του στην Weathertop. Και το ίδιο ίσχυε και για τον τραυματισμό του από τον Shelob.
Λόγω του πόνου που θα προκαλούσαν οι τραυματισμοί, οι οποίοι είχαν και μαγικές ιδιότητες θα τον επηρέαζαν μόνιμα. Λειτουργεί όμως και ως συμβολισμός για το μετατραυματικό στρες – κάτι από το οποίο ο Φρόντο σχεδόν σίγουρα υπέφερε. Είναι γνωστό ότι ο συγγραφέας J.R.R. Tolkien πολέμησε στα χαρακώματα του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου και η επιρροή του μπορεί να βρεθεί σε όλο του το έργο. Πολλοί θαυμαστές πιστεύουν ότι τα τραύματα που υπέστη ο Φρόντο είναι παρόμοια με αυτά που αντιμετωπίζουν οι στρατιώτες μετά την επιστροφή τους από τον πόλεμο.
Η επιλογή του Φρόντο να αποχωρήσει από τη Μέση Γη
Στην προσπάθειά του να βρει γαλήνη και να ξεφύγει από τον πόνο του, ο Φρόντο αναζητά παρηγοριά στους Αθάνατους Τόπους, ένα προνόμιο που συνήθως επιφυλάσσεται στους αθάνατους. Η απόφασή του αυτή εκπλήσσει τους φίλους του, ιδίως τον στενό του σύντροφο Σαμ, του οποίου ο βαθύς δεσμός με τον Φρόντο σφυρηλατήθηκε μέσα από τις κοινές τους δοκιμασίες. Η αναχώρηση του Φρόντο σηματοδοτεί το τέλος ενός ταξιδιού περίπου ενός έτους, από την αναχώρηση από το Σάιρ μέχρι την καταστροφή του Δαχτυλιδιού.
Η παρατεταμένη έκθεση του Φρόντο στο Δαχτυλίδι, άφησε ανεξίτηλο το σημάδι του. Η επιστροφή στο Σάιρ είναι μια γλυκόπικρη εμπειρία για τον Φρόντο και τους συντρόφους του. Αν και επιστρέφουν στο οικείο περιβάλλον τους, οι προοπτικές τους έχουν αλλάξει βαθιά. Ο Φρόντο, ειδικότερα, παλεύει με το βάρος των αναμνήσεών του και την αδυναμία επιστροφής στην παλιά του ζωή. Το ταξίδι προς τα εμπρός γίνεται ο μόνος δρόμος για την πνευματική και ψυχική θεραπεία, καθώς η παραττεταμένη επαφή με το Δαχτυλίδι (το κακό) αποδυναμωθεί τις ψυχικές αντοχές.
Καθώς τιμώνται για το ταξίδι τους, η συμπεριφορά του Φρόντο χαρακτηρίζεται από μια βαθιά θλίψη. Νοσταλγεί την αθωότητα που έχασε, συνειδητοποιώντας από πρώτο χέρι τα βάθη του κακού. Ωστόσο, η σταθερή έκφραση της θλίψης του δίνει τη θέση της σε ένα ελπιδοφόρο χαμόγελο όταν επιβιβάζεται στο Λευκό Πλοίο, συμβολίζοντας το πρώτο του βήμα προς την αυτογνωσία και ένα νέο ταξίδι όπου μπορεί να βρει ξανά τον εαυτό του.
Οι πληροφορίες αντλήθηκαν από το Game Rant
