Αναζήτησε την αυθεντικότητα, έφερε στο προσκήνιο τον κοσμοπολιτισμό, μας σύστησε μια πεζογραφία με αίσθηση ποιητική
Στις 16 Μαρτίου 1888 γεννιέται στην Αθήνα ο Πάρης Ταβελούδης, με ρίζες από τη Μυτιλήνη και το Αϊβαλί. Η οικογένειά του, αντί για καταφύγιο, αποτελεί γι’ αυτόν πηγή προβλημάτων – η φιλάσθενη μητέρα του φεύγει από τη ζωή, όταν εκείνος είναι μόλις 12 ετών, και ο αυταρχικός πατέρας αφήνει την ανατροφή του στη μεγαλύτερη αδελφή του και σε μια Γαλλίδα γκουβερνάντα. Αργότερα φοιτά στην Ευαγγελική Σχολή και στη συνέχεια στο Αμερικανικό Κολλέγιο, δεν ολοκληρώνει όμως ποτέ τις σπουδές του.
Ξεκινά να εργάζεται ως τραπεζικός υπάλληλος αρχικά στην Τράπεζα Ανατολής, αργότερα στην Wiener Bank, στην Crédit Foncier d’ Algérie et de Tunisie και στην Ιονική Τράπεζα. Η σταδιοδρομία του κρίνεται ιδιαίτερα πετυχημένη και φτάνει στη θέση του Υποδιευθυντή, ενώ έχει εργαστεί σε υποκαταστήματα στη Σμύρνη, στο Παρίσι, στο Λονδίνο, στην Αθήνα και στην Πάτρα.
Η προσωπική του ζωή είναι εξίσου ταραχώδης με την επαγγελματική. Το 1918 ερωτεύεται κεραυνοβόλα μια αριστοκράτισσα αυστρο-ουγγρικής καταγωγής, την παντρεύεται και μαζί αποκτούν μια κόρη, τη Φοίβη. Αργότερα τις εγκαταλείπει για χάρη της ερωμένης του. Ο θάνατος της κόρης του πάνω στη γέννα, το 1942, τον συγκλονίζει. Επανασυνδέεται με τη γυναίκα του, όμως η ψυχολογική του κατάσταση είναι τόσο άσχημη, που επηρεάζει και την επαγγελματική του ζωή με αποτέλεσμα να προκαλέσει την αποπομπή του από τη δουλειά του.
Στον κόσμο των γραμμάτων ο Πάρης Ταβελούδης εμφανίζεται σε ηλικία 42 ετών, με το όνομα Κοσμάς Πολίτης. Τα πιο γνωστά και αγαπητά του έργα είναι το Λεμονοδάσος (1930), η Eroica (1937) και Στου Χατζηφράγκου (1962), με το οποίο μας μεταφέρει στους μαχαλάδες της Σμύρνης. Άλλα έργα του είναι επίσης Η Μαρίνα (1939), Το Γυρί (1944), Η κορομηλιά (1946), Τέρμα (1975) κ.α.
Η ευαισθησία στο λόγο του, η νοσταλγία των εικόνων που πλάθει, η ενέργεια της πένας του αποτελούν χαρακτηριστικά της γραφής του που τον κάνουν να ξεχωρίζει από τους ομοτέχνους του και τον καταξιώνουν ως ένα σπουδαίο πεζογράφο με λυρική αίσθηση. Το 1961 εκλέγεται επίτιμος πρόεδρος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών, ενώ παράλληλα έχει κερδίσει Κρατικά Βραβεία για τα έργα Κορομηλιά (1946) και Στου Χατζηφράγκου.
Ο Κοσμάς Πολίτης αφήνει την τελευταία του πνοή στις 23 Φεβρουαρίου 1974 στον Ευαγγελισμό.
«Ίσως Θεός για τον καθένα μας να ’ναι μονάχα τα όνειρά του»
(«Εκάτη»)
You are currently viewing a placeholder content from YouTube. To access the actual content, click the button below. Please note that doing so will share data with third-party providers.
