[dropcap size=big]Ό[/dropcap]ταν δύο σπουδαίοι καλλιτέχνες συναντιούνται επί σκηνής, το μόνο σίγουρο είναι πως θα προκύψει κάτι ξεχωριστό. Ο Μάριος Φραγκούλης ένωσε για μία ακόμη φορά τη φωνή του με αυτή του Γιώργου Περρή και με την «Κιβωτό» τους μας ταξίδεψαν πίσω στο χρόνο, με μουσικές από τις δεκαετίες του ’80 και του ’90. Οι δύο καλλιτέχνες διασκεύασαν ακούσματα οικεία, τραγούδια παλιά και αγαπημένα, δίνοντάς τους νέα πνοή, που σε συνδυασμό με την εμπνευσμένη ενορχήστρωση του Πέτρου Κλαμπάνη δημιούργησαν ένα αποτέλεσμα ονειρικό, και αν η πρόθεσή τους ήταν να μας «παρασύρουν», το πέτυχαν, και μάλιστα πολύ καλά.
Με ερμηνείες αναμενόμενες αλλά και πάντα …έκπληξη, χωρίς υπερβολές που να αποσκοπούν στον εντυπωσιασμό, οι δημοφιλείς καλλιτέχνες κατάφεραν να κάνουν το κοινό τους να κλείσει τα μάτια και να κάνει μια βουτιά μέσα στη μουσική. Ήταν αδύνατο να μείνει κάποιος ασυγκίνητος, να μην ανατριχιάσει στο άκουσμα αυτών των μεγάλων τραγουδιών αλλά και της πραγματικά ξεχωριστής ερμηνείας τους. Έπειτα από το Με την πλάτη που σήμανε την έναρξη της συναυλίας, το κοινό άρχισε σιγά σιγά να αποκτά φωνή και να τραγουδά μαζί με τους δύο ερμηνευτές, ενώ συνέχισε μέχρι το τέλος της συναυλίας να τους συνοδεύει σε τραγούδια όπως Μωρό, Δι’ ευχών, Το Τρίτο Στεφάνι, Μικρή πατρίδα. Τραγούδια που άφησαν το στίγμα τους στην ελληνική μουσική, μια βαριά κληρονομιά που οι καλλιτέχνες χώρεσαν στην «Κιβωτό» τους. 
[dropcap size=big]Γ[/dropcap]ια τον τενόρο Μάριο Φραγκούλη έχουν ειπωθεί και γραφτεί διθυραμβικά σχόλια. Ο χαρισματικός ερμηνευτής του κλασικού ρεπερτορίου με τον συγκριτικά αρκετά νεότερο στο χώρο Γιώργο Περρή παρουσίασαν μέρος του νέου τους δίσκου με τίτλο «Κιβωτός» που κυκλοφόρησε τον περασμένο Μάιο από τη ΜΙΝΟΣ-ΕΜΙ.Μισή ώρα μετά την έναρξη της συναυλίας έκανε την εμφάνισή της και η βροχή. Η Κιβωτός όμως είναι φτιαγμένη για να αντέχει τους κατακλυσμούς κι έτσι, έπειτα από πρόσκληση του ίδιου του Περρή, το κοινό πλησίασε τη σκηνή στηρίζοντας τους καλλιτέχνες και δίνοντας νέα δυναμική στο μουσικό γεγονός. Η συναυλία διήρκεσε για τριάντα ακόμη λεπτά, οπότε και διακόπηκε για τεχνικούς λόγους.
Τέλος, άξια λόγου είναι και η πρόθεση του Γιώργου Περρή να σχολιάσει γεγονότα που απασχολούν το σύνολο της κοινωνίας το τελευταίο διάστημα. Αναφερόμενος στους πρόσφυγες που ξεβράζονται στις παραλίες, στον φοιτητή Βαγγέλη Γιακουμάκη που πέθανε γι’ αυτό που ήταν και στους νεκρούς της δολοφονικής επίθεσης στο Ορλάντο, απάντησε με το δικό του τρόπο, ερμηνεύοντας «όλοι στο θάνατο είμαστε ίσοι, κάτω απ’ τη φούστα του Δερβίση αναστενάζοντας φωτιές».
Κείμενο: Έλενα Τρουπιώτη (Lavart)
Φωτογραφίες: Τίμος Χριστοφορίδης (Lavart)
