[dropcap size=big]Έ[/dropcap]τσι, καθώς φουντώνω. Έχω μερικά βιβλία στο στόμα μου και παρ’ όλα αυτά αδυνατώ να ξεκινήσω την κουβέντα. Μέσα στο σπιτικό επικρατεί μια σιγή και δεν ξέρω αν αξίζει αυτή η στιγμή να σημειωθεί. Πριν μερικές μέρες ήσουν μέσα στο τετράδιο, ποιος να το θυμηθεί; Αβάσταχτο να κοιτάω τις φωτογραφίες κολλημένες στο στήθος. Απόψε το βράδυ θα σκουπιστώ με το μαντήλι που είχε ξεχάσει, και καθώς απορροφώνται τα αίματα θα φροντίσω οι φλέβες να μείνουν για μία φορά στη θέση τους. Είναι αυτός ο παλμός που τις μεταφέρει κάτω από το δέρμα της κοπέλας, που περικυκλώνει τις σελίδες του βιβλίου πάνω στην καρέκλα.
«Καθίστε, η καρέκλα είναι ενσωματωμένη στο πάτωμα, η ακινησία θα σας απαλλάξει από τον πειρασμό»
Κείμενο: Γιώργος Χιώτης (Lavart)
Φωτογραφία: Δημήτρης Φαργκάνης (Lavart)
