Γνωστό για τα ευρηματικά και καλαίσθητα εξώφυλλα που επιλέγει το New York Times Magazine, τον φετινό Απρίλιο «ξαναχτύπησε» με ένα γιγαντιαίο έργο τέχνης δρόμου που μιλάει για τους εκατομμύρια μετανάστες που επιβιώνουν στις χαώδεις λεωφόρους του Μεγάλου Μήλου.
Απρίλιος του 2015 και κάτι όμορφο συμβαίνει στο Μανχάταν, στην καρδιά της Νέας Υόρκης. Το γνωστό περιοδικό New York Times Magazine αναζητά το περιεχόμενο του επόμενού του εξωφύλλου και στρέφεται στο Γάλλο καλλιτέχνη JR, γνωστό για τις εικαστικές του παρεμβάσεις όπου κολλάει γιγαντιαία αυτοκόλλητα-φωτογραφίες πάνω σε αστικές επιφάνειες όλου του κόσμου. Πρόσφατη ενασχόληση του JR αποτέλεσε το ζήτημα των μεταναστών και πάνω σε αυτό συμφώνησαν να πατήσουν και να συνεργαστούν περιοδικό και καλλιτέχνης. Για τις ανάγκες του πρότζεκτ φωτογραφήθηκαν συνολικά 16 μετανάστες σε κίνηση, που πρόσφατα κατέφθασαν στην πόλη με τον «εκλεκτό» να είναι ένας νέος από το Αζερμπαϊτζάν που ήρθε στην Αμερική πριν ένα χρόνο. Η φωτογραφία του νεαρού ξεχώρισε και εκτυπώθηκε σε εξήντα δύο λωρίδες χαρτί οι οποίες χρειάστηκαν τρεισήμισι ώρες και τη συμβολή είκοσι ατόμων ώστε να κολληθούν στη μέση της πλατείας Flatiron plaza. Ορατό μόνο από ψηλά, ο JR χρειάστηκε να ανεβεί σε ελικόπτερο και μονάχα από αρκετό ύψος κατάφερε να απαθανατίσει το γιγάντιο έργο του. Το αποτέλεσμα άκρως εντυπωσιακό, αόρατο όμως σχεδόν απ’ την οπτική των πεζών που κυριολεκτικά περνούσαν ανυποψίαστοι από πάνω του. Μια λεπτομέρεια διόλου τυχαία καθώς ο ίδιος ο καλλιτέχνης, ευαισθητοποιημένος ιδιαίτερα με το θέμα των μεταναστών, θέλησε να αναδείξει με αυτό το έργο τη θέση των συγκεκριμένων ανθρώπων που αποτελούν τις αφανείς φιγούρες της μητρόπολης κι ας υπολογίζονται στο τεράστιο νούμερο του 3,1 εκατομμυρίου. Άνθρωποι που ζουν ανάμεσά μας αλλά που επιλέγουμε πολλές φορές να μην τους βλέπουμε.
[su_youtube url=”https://www.youtube.com/watch?v=-GcGQdE_Vc8″ width=”200″ height=”100″ responsive=”no”]
Όπως και περισσότερη δουλειά του καλλιτέχνη στην προσωπική του ιστοσελίδα: http://www.jr-art.net/
Επιλογή: Σοφία Γκορτζή (Lavart)
Κείμενο: Σοφία Γκορτζή (Lavart)
