[dropcap size=big]M[/dropcap]προστά στα νεκροταφεία ο κόσμος αρχίζει να πληθαίνει. Το λεωφορείο θ’ αργήσει. Η ιδέα του ωτοστόπ φαντάζει ελκυστική. Στο κάτω κάτω, όλοι στο θέατρο Δάσους πηγαίνουμε. Το φισκαρισμένο λεωφορείο φτάνει. Στοιβαζόμαστε όπως όπως μέσα. Παστωμένοι σαν τις σαρδέλλες. Σε κάθε στροφή πέφτει κι από κάτι,
ένα μπουκάλι,
μια τσάντα,
ένας άνθρωπος.
«Ευτυχώς που ο κόσμος πλένεται πριν πάει στο θέατρο» ακούγεται ένα μουρμουρητό.
Το λεωφορείο στα ριζά του δρόμου, κι από κάτω το χάος της φύσης του Σέιχ Σου. «Να, τώρα θα πεταχτεί από καμιά γωνιά η Ιφιγένεια και θα γίνουμε σφαχτάρια της θεάς Ήρθε η ώρα για την εκδίκησή της».
Με τα πολλά μας κατεβάζει στην τελευταία στάση. Θέατρο Δάσους μπροστά, και στα ποδάρια του ότι αφρολεξάκι βάζει ο νους. Για κάθε γούστο, μονά, διπλά, διπλόφαρδα.
Τρέχοντας μπουκάρουμε στο θέατρο να κάτσουμε κοντά στη σκηνή. Οι μύωπες και οι επίσημοι μπροστά.
Το σκηνικό μια υπενθύμιση του Άουσβιτς. Σωρός τα ρούχα των θυμάτων της θεάς στα πόδια του βωμού. Σωρός και οι συμφορές του οίκου των Πελοπιδών. Άδεια κουρέλια που κάποτε φιλοξενούσαν ένα σώμα. Ιέρεια του ναού η Ιφιγένεια. Η ίδια γλιτώνοντας τη θυσία με θεϊκή παρέμβαση βρίσκεται στην χώρα της Ταυρίδας. Ενδύεται τελετουργικά, και με λευκά τα χέρια, θα εξαγνίζει τους συμπατριώτες της προτού γίνουν προσφορά -κατά τα έθιμα του τόπου- στην Άρτεμη. Ο αδερφός της Ορέστης με τον πιστό Πυλάδη -στον οποίο ο αιρετικός Ευριπίδης δίνει λόγο- μέλλεται να ‘ναι τα θύματά της. Μέσα από μια σκηνή διαποτισμένη από τραγική ειρωνεία όλα αποκαλύπτονται. Ο Ευριπίδης διαχειρίζεται το μύθο ανατρεπτικά, λοιδορώντας τους θεούς και τις αιμοσταγείς ορέξεις τους. Ή μήπως είναι οι άνθρωποι αυτού του τόπου που διψούν για αίμα;
Η σκηνή απ’ άκρη σ’ άκρη καλυμμένη σε τόνους λευκού και γκρίζου. Έτσι όριζε ο Θόας στην βαρβαρική γη. Υπόλευκα ρούχα φοράει ο χορός στην πρώτη είσοδό του. Μεικτός, με πένθιμα κεφάλια ξεπροβάλει. Φαντάσματα ξεριζωμού. Τα σκηνικά αντικείμενα κι αυτά διαλεγμένα με προσοχή. Όλα τα υλικά σφιχτοδεμένα. Οφθαλμών απόλαυσις.
[dropcap size=big]Ο[/dropcap]ι νότες από το όμποε και το κλαρινέτο σταλάζουν δροσερά στ’ αφτιά. Δικαιολογημένα επιλέγει ο Μοσχόπουλος τον Κορνήλιο Σελαμσή στη μουσική, μετά από την επιτυχή συνεργασία τους στις «Τραχίνιες». Η επιμονή στα πνευστά επίσης δικαιώνεται. Το τραγούδι του χορού μια έκπληξη, αδιαμφισβήτητα ευχάριστη για όλο το κοινό. Φρέσκο, όπως και τα στόματα από τα οποία βγαίνει, με τους μόλις αποφοιτήσαντες από τη σχολή του Κ.Θ.Β.Ε Παντελή Βασιλόπουλο, Κωνσταντά Μαρία και Πουρέγκα Μαριάννα μεταξύ των συναδέλφων τους: Ευτυχία Σπυριδάκη, Χρύσα Τουμανίδου, Ορέστη Χαλκιά, Ελευθερία Αγγελίτσα, Μομώ Βλάχου, Μάνο Γαλανή, Απόλλωνα Δρικούδη, Αριστοτέλη Ζαχαράκη, Στεφανία Ζώρα, Δάφνη Κιουρκτσόγλου, Αντώνη Μιχαλόπουλο, Αλεξία Σαπρανίδου.
Ίσως μια αισθητική απόκλιση του χορού και των ηθοποιών να αποξενώνει τους θεατές. Εντύπωση, όμως, προκαλεί για μια ακόμα φορά μετά τους «Πέρσες», ο Γιώργος Κολοβός στο ρόλο του βασιλιά Θόα καθώς και ο Αναστάσης Ροϊλός ως Αγγελιαφόρος.
Φεύγουμε από το θέατρο με τη γλυκιά αίσθηση της μουσικής και του χορού. Κι από το αναπάντεχο τέλος από τη θεία παρέμβαση της Αθηνάς.
«Η τύχη μας φέρνει στα όρια του ακατανόητου» να κάτι για να θυμόμαστε.
Παρακολουθήσαμε στις 10 Ιουλίου την παράσταση «Η Ιφιγένεια στην χώρα των Ταύρων» σε μετάφραση και σκηνοθεσία του Θωμά Μοσχόπουλου, στο Θέατρο Δάσους.
Οι συντελεστές:
Μετάφραση-Σκηνοθεσία: Θωμάς Μοσχόπουλος
Μουσική: Κορνήλιος Σελαμσής
Δραματουργική επεξεργασία: Τάσος Αγγελόπουλος
Σκηνικά: Ευαγγελία Θεριανού
Κοστούμια: Κλαιρ Μπρέισγουελ
Κίνηση-Χορογραφίες: Σοφία Πάσχου
Φωτισμοί: Σοφία Αλεξιάδου
Συνεργάτης συνθέτης-Μουσική διδασκαλία: Νίκος Γαλενιανός
Βοηθοί σκηνοθέτη: Τάσος Αγγελόπουλος, Άννα Μιχελή
Βοηθός σκηνογράφου-ενδυματολόγου: Μαρία Μυλωνά
Β΄ βοηθός σκηνογράφου: Γεωργία Τσίπουρα
Βοηθός φωτίστριας: Phillip Isaksen
Οργάνωση παραγωγής: Αθανασία Ανδρώνη
Διανομή με σειρά εμφάνισης:
Αμαλία Μουτούση (Ιφιγένεια)
Χρίστος Στυλιανού (Α΄ Αγγελιοφόρος)
Γιώργος Χρυσοστόμου (Ορέστης)
Μιχάλης Συριόπουλος (Πυλάδης)
Γιώργος Κολοβός (Θόας)
Αναστάσης Ροϊλός (Β΄ Αγγελιοφόρος)
Άννα Καλαϊτζίδου (Αθηνά)
Και η Χρύσα Ιωαννίδου Άρτεμις (Άγαλμα)
Παίζουν επί σκηνής οι μουσικοί
Αλέξανδρος Μιχαηλίδης (μπάσο κλαρινέτο)
Κώστας Σακαρέλης (όμποε, αγγλικό κόρνο)
Κείμενο: Ελίζα Ελεονώρα Φραγγελάκη (Lavart)
