Μια ζωή γεμάτη κακουχίες, ένα ταλέντο που εμπνεύστηκε από αυτές
«Πού να βρεις ρότα με την ψυχή τ’ ανθρώπου;»
Στις 4 Μαρτίου 1904 (ή 1898 κατ΄άλλους), στο Αϊβαλί, έρχεται στη ζωή ο Ηλίας Μέλλος. Η καταγωγή του πατέρα του ήταν από την Κεφαλλονιά και της μητέρας του από τη Λέσβο, όμως τα παιδικά του χρόνια τα περνά στη Μικρά Ασία. Το 1914, η οικογένεια μετακομίζει προσωρινά στη Μυτιλήνη, αλλά έπειτα από πέντε χρόνια επιστρέφει στο Αϊβαλί.
Η καταστροφή του 1922 τους ξεριζώνει οριστικά από τη, χαμένη πια, πατρίδα, αλλά ο Ηλίας δεν κατορθώνει να ξεφύγει μαζί με τους άλλους. Αιχμαλωτίζεται από τους Τούρκους και αποστέλλεται στα διαβόητα Αμελέ Ταμπουρού για 14 μήνες. Μόλις απελευθερώνεται, επιστρέφει στη Μυτιλήνη, όπου ξεκινά να εργάζεται στην Τράπεζα της Ελλάδος. Στο νησί γνωρίζει και τον Στρατή Μυριβήλη, ο οποίος τον μυεί στον κόσμο της συγγραφής και αναπτύσσουν μια πολύ ζεστή σχέση άμιλλας και συνεργασίας.
Το 1932, ο Ηλίας Βενέζης μετατίθεται στην Αθήνα. Και ενώ φαίνεται ότι οι δύσκολες μέρες για κείνον ανήκουν οριστικά στο παρελθόν, γνωρίζει νέες διώξεις, τόσο από τη Δικτατορία του Μεταξά όσο και κατά τη διάρκεια της Κατοχής. Μάλιστα, περνά ένα διάστημα έγκλειστος στις φυλακές Αβέρωφ.
Ο Ηλίας Βενέζης είναι αγαπητός στον απλό κόσμο και καταξιωμένος στους πνευματικούς κύκλους χάρη στο συγγραφικό του έργο – και οι αντιδράσεις τους είναι αυτές που αποτρέπουν τη θανατική του καταδίκη. Για τη συμβολή του στην ελληνική λογοτεχνία εκλέγεται μέλος της Ακαδημίας Αθηνών το 1957, ενώ παράλληλα πρωταγωνιστεί στην πνευματική ζωή της χώρας από διάφορες θέσεις – είναι διευθύνων σύμβουλος του Εθνικού Θεάτρου και αντιπρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου της Εθνικής Λυρικής Σκηνής.
Η θητεία του στα απάνθρωπα Αμελέ Ταμπουρού, αλλά και οι τρυφερές του αναμνήσεις από το χωριό του στη Μικρά Ασία αποτελούν πηγή έμπνευσης για πολλά από τα έργα του. Ξεχωρίζουν Το νούμερο 31328 (1931), Γαλήνη (1939), Αιολική Γη (1943), Εφταλού (1972), Μικρασία Χαίρε (1974) κ.ά.. Η συγγραφική του επιτυχία είναι τόσο μεγάλη, που γίνονται συνεχώς επανεκδόσεις των έργων του, καθώς και μεταφράσεις τους στο εξωτερικό.
Στις 3 Αυγούστου 1973, ο Ηλίας Βενέζης αφήνει την τελευταία του πνοή στην Αθήνα, χτυπημένος από καρκίνο στον λάρυγγα. Κηδεύτηκε στη Μήθυμνα της Λέσβου και, κατόπιν δικής του επιθυμίας, η μόνη επιγραφή πάνω στη μαρμάρινη πλάκα του είναι η λέξη ΓΑΛΗΝΗ.
You are currently viewing a placeholder content from YouTube. To access the actual content, click the button below. Please note that doing so will share data with third-party providers.
You are currently viewing a placeholder content from YouTube. To access the actual content, click the button below. Please note that doing so will share data with third-party providers.
Για περισσότερα αφιερώματα, πατήστε εδώ.
