[dropcap size=big]Έ[/dropcap]ζησε τον 5ο αιώνα π.Χ. στην Αθήνα, κατά την διάρκεια του «χρυσού αιώνα του Περικλή». Μαζί με τον Καλλικράτη συνεργάστηκαν για την κατασκευή του σπουδαιότερου αρχαιοελληνικού ναού, του Παρθενώνα. Ήταν στενός φίλος του μεγάλου γλύπτη Φειδία – που είχε και την γενική επίβλεψη του έργου του Παρθενώνα. Παρόλο που η φήμη του ήταν μεγάλη, δεν έχουμε ιδιαίτερες αναφορές για τη γέννηση, τη ζωή και το θάνατό του. Αναφέρεται από τρεις Έλληνες συγγραφείς: τον Στράβωνα, τον Παυσανία και τον Πλούταρχο. Πέρα από τον Παρθενώνα, του αποδίδονται και δύο άλλα εξαιρετικά κτίσματα. Ο ναός του Επικούρειου Απόλλωνα στις Βάσσες Αρκαδίας και το Τελεστηρίο της Ελευσίνας – μια μεγάλη αίθουσα στην οποία πραγματοποιούνταν τα Ελευσίνια Μυστήρια.
Τα αρχιτεκτονικά και κατασκευαστικά στοιχεία τόσο του Παρθενώνα, όσο και του ναού του Απόλλωνα, μαρτυρούν τις ειδικές γνώσεις που είχε ο Ικτίνος και τη μύησή του στα Μυστήρια της Ελλάδας και της Αιγύπτου. Το σύστημα των οπτικών διορθώσεων είναι ένα από τα στοιχεία αυτά, φανερό στο μνημείο του Παρθενώνα. Όσο για το ναό του Απόλλωνα, μεταξύ άλλων χαρακτηριστικών, είναι χτισμένος με τρόπο ώστε κάθε χρόνο να γλιστράει πάνω στην ειδική βάση του με γωνία 50.2 δευτερολέπτων της μοίρας (λόγω της κίνησης του άξονα της γης), στοχεύοντας πάντα στο ίδιο αστρικό σημείο.
Μπορεί, λοιπόν, να έχουμε πολύ λίγα στοιχεία για τη ζωή του αρχιτέκτονα, αλλά η μελέτη και έρευνα των έργων του μας παρέχουν πληθώρα γνώσεων που συνεχίζει να μας εκπλήσσει ακόμα και σήμερα, ανακαλύπτοντας συνεχώς νέα στοιχεία. Έτσι, το έργο του συνεχίζει να μας διδάσκει μέσα στο πέρασμα του χρόνου.
Κείμενο: Δημήτρης Αγγέλης (Lavart)
