Η σκηνοθέτις Γλυκερία Καλαϊτζή γράφει στη Lavart
Στη Θεσσαλονίκη, δεν έχουμε και πολλές ευκαιρίες στο ελεύθερο θέατρο να ανεβάσουμε έργα που αγαπάμε πολύ, ειδικά αν έχουν συγκεκριμένες απαιτήσεις διανομής. Ο «Γυάλινος Kόσμος» ήταν μια τέτοια περίπτωση. Καθοριστικό ρόλο για την επιλογή του έπαιξε τελικά η γνωριμία μου με τη Γιώτα Φέστα. Την ήξερα από τον κινηματογράφο, στο θέατρο νομίζω την είχα δει μια φορά στην Αθήνα, αλλά τη γνώρισα καλύτερα όταν ήρθε στο Θέατρο Τ να παίξει την «Αναγνώριση» του Άκη Δήμου και ομολογώ ότι εντυπωσιάστηκα από την εσωτερικότητα και την ευαισθησία της. Νομίζω εκεί άρχισε να παίρνει σχήμα η επιθυμία μου να ανεβάσω τον «Γυάλινο Kόσμο». Σε σχέση βέβαια με τα στερεότυπα της Αμάντας, η Γιώτα Φέστα, δεν ήταν μια, ας πούμε, αναμενόμενη, επιλογή. Συνήθως την ηρωίδα τη φανταζόμαστε πιο αέρινη, πιο ενζενύ, για να χρησιμοποιήσω έναν κλισέ χαρακτηρισμό. Η Γιώτα είναι πιο στιβαρή και ακριβώς αυτό το χαρακτηριστικό προσδίδει στην ερμηνεία της και την ιδιαιτερότητά της. Η Αμάντα της Γιώτας Φέστα, είναι μια βαθιά ανασφαλής γυναίκα, που φορτώνει τα παιδιά της με ευθύνες και προβάλλει σ΄ αυτά τα δικά της όνειρα, ενώ εξωτερικά δίνει την εντύπωση μιας δυναμικής γυναίκας. Αυτός ο συνδυασμός αντίρροπων δυνάμεων είναι νομίζω που κάνει την ερμηνεία της τόσο ξεχωριστή.
Συνήθως ξεκινάς να ανεβάσεις ένα έργο επειδή σου αρέσει πολύ. Κατά κανόνα, αν δεν πρόκειται για κάποια ανάθεση, αυτό και μόνο είναι το κίνητρό σου. Ποτέ δεν κάθεσαι από πριν να αναλύσεις το γιατί σου αρέσει. Απλώς σου αρέσει. Είναι κάτι σαν διαίσθηση. Μόνο όταν ξεκινάς να το δουλεύεις αρχίζεις σιγά σιγά να μεταφράζεις τις αρχικές σου εντυπώσεις και να τις ερμηνεύεις. Εκεί ανακαλύπτεις ότι τα πράγματα ή τα έργα που σου αρέσουν κάπως συνδέονται με σένα, με τη δική σου ζωή και τις δικές σου εμπειρίες. Αυτό σου επιτρέπει, καταρχήν, να κατανοείς τους ήρωες, να μπαίνεις στη θέση τους και να βλέπεις τα πράγματα και από τη δική τους οπτική. Και αυτό είναι πολύτιμο και για το θέατρο αλλά και για τη ζωή. Ο δικός μας «Γυάλινος Kόσμος» ξεκίνησε από το χτες των ηρώων για να έρθει στο δικό μας σήμερα, ξεκίνησε από μια ιστορία κάποιων άλλων για να γίνει τελικά η δική μας ιστορία και η δική μας αλήθεια. Μου αρέσει να υπηρετώ το στιλ του κάθε έργου, ίσως επειδή αγαπάω πολύ τα έργα. Μου αρέσουν οι ιστορίες και να τις ακούω και να τις διηγούμαι κι αυτό νομίζω κάνω με τις παραστάσεις μου. Ιστορίες λέω.
Κείμενο: Γλυκερία Καλαϊτζή
O Γυάλινος Κόσμος του Tennessee Williams επιστρέφει στο Θέατρο Τ
