Εν μέσω καραντίνας και κλειστών σινεμά λόγω κορωνοϊού, αντί για τις καθιερωμένες κινηματογραφικές προτάσεις της εβδομάδας, #μένουμεσπίτι και σας προτείνουμε εναλλακτικές. Μια καλή (και δωρεάν ιδέα), για όσους δεν διαθέτουν λογαριασμό στο Netflix, είναι τα ψηφιακά μέσα της κρατικής τηλεόρασης. Πέρα από τις δικές της παραγωγές (σειρές, εκπομπές και ντοκιμαντέρ), μπορείτε να βρείτε για περιορισμένο χρονικό διάστημα ξένες σειρές, καθώς και ελληνικές και ξένες ταινίες. Από την λίστα των διαθέσιμων ταινιών (η οποία ανανεώνεται συνεχώς) ξεχωρίσαμε πέντε που δεν πρέπει να χάσετε.
«Εγώ, ο Ντάνιελ Μπλέικ» (I, Daniel Blake) του Κεν Λόουτς (2016)
Ένα δυνατό κατηγορώ από τον μετρ του σινεματικού κοινωνικού ρεαλισμού. O Ντάνιελ Μπλέικ (Ντέιβ Τζονς) είναι ένας 59άχρονος ξυλουργός από το Νιούκαστλ. Για πρώτη φορά έπειτα από ένα βαρύ καρδιακό επεισόδιο, θα χρειαστεί τη βοήθεια της πολιτείας για να ζήσει, όμως η γραφειοκρατία τον οδηγεί σε αδιέξοδο. Μέσα από την περιπέτεια αυτή, διασταυρώνεται με μια ανύπαντρη μητέρα και τα δύο παιδιά της. Βρίσκοντας αναπάντεχη οικογενειακή θαλπωρή ο ένας στον άλλο, ενώνουν τις δυνάμεις τους και προσπαθούν σπασμωδικά να υπερνικήσουν τα εμπόδια του κρατικού μηχανισμού.
«Still Alice: Κάθε στιγμή μετράει» των Ρίτσαρντ Γκλέιτζερ και Γουός Γουεστμόρλαντ (2014)
Μια σπουδαία ερμηνεία, βραβευμένη με Όσκαρ και Χρυσή Σφαίρα, από την εκπληκτική Τζούλιαν Μουρ. Η δρ. Άλις Χόουλαντ έχει τα πάντα. Είναι μία καταξιωμένη ακαδημαϊκός γλωσσολογίας στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια, μία ευτυχισμένη σύζυγος και μητέρα τριών, μεγάλων πια, παιδιών. Όταν η μνήμη της αρχίζει να την προδίδει, αρχικά δεν δίνει σημασία. Αντιλαμβάνεται ότι κάτι δεν πάει καλά όταν χάνεται στην ίδια της τη γειτονιά. Ο προσωπικός αγώνας με αντίπαλο τη μη αναστρέψιμη νόσο του Αλτσχάιμερ μόλις ξεκινά.
«Τα πλεονεκτήματα του να είσαι στο περιθώριο» (The Perks of Being a Wallflower) του Στίβεν Τσμπόσκι (2012)
Βασισμένο στο ομώνυμο βιβλίο του ιδίου, ο Τσμπόσκι χτίζει μια τρυφερή, γλυκόπικρη ιστορία ενηλικίωσης. Ο εσωστρεφής Τσάρλι (Λόγκαν Λέρμαν) παρακολουθεί τα πάντα από το περιθώριο. Ώσπου μια μέρα, δύο χαρισματικοί τελειόφοιτοι, η όμορφη και ανεξάρτητη Σαμ (Έμμα Γουότσον) και ο πνευματώδης και γεμάτος αυτοπεποίθηση ετεροθαλής αδερφός της Πάτρικ (Έζρα Μίλλερ), θα τον εντάξουν στην παρέα τους. Θα τον ενθαρρύνουν να «βγει από το καβούκι του» και θα τον εισάγουν στη μουσική, στον κινηματογράφο, στο «The Rocky Horror Picture Show» και, τελικά, στον έρωτα.
«Τα μάτια της Τζούλια» (Los ojos de Julia) του Γκιγιέμ Μοράλες (2010)
Ένα καθηλωτικό θρίλερ τρόμου του ισπανικού κινηματογράφου, ο οποίος μάς έχει συνηθίσει σε φροντισμένες παραγωγές του είδους. Η Τζούλια (Μπελέν Ρουέδα), μια γυναίκα που χάνει σταδιακά την όρασή της, βρίσκει τη δίδυμη αδερφή της, Σάρα, κρεμασμένη στο υπόγειο του σπιτιού της. Η Σάρα είχε ήδη τυφλωθεί από την ίδια αρρώστια. Όλα οδηγούν στο συμπέρασμα ότι η νεαρή γυναίκα αυτοκτόνησε, αλλά η Τζούλια αποφασίζει να ερευνήσει την υπόθεση, μια και διαισθάνεται πως πρόκειται για δολοφονία.
«Μικρά, αθώα ψέματα» (Les petits mouchoirs) του Γκιγιόμ Κανέ (2010)
Μια καθόλα «γαλλική» δραματική κομεντί χαρακτήρων που συγκεντρώνει ένα υπέροχο καστ αγαπημένων ηθοποιών. Κάθε χρόνο, ο Μαξ (Φρανσουά Κλουζέ), ένας επιτυχημένος ιδιοκτήτης εστιατορίου και η σύζυγός του Μαρί (Μαριόν Κοτιγιάρ) προσκαλούν τους φίλους τους στο εξοχικό τους σπίτι δίπλα στη θάλασσα για να περάσουν τις διακοπές τους. Όμως φέτος, προτού εγκαταλείψουν το Παρίσι, ο φίλος τους Λουντό (Ζαν Ντιζαρντέν) τραυματίζεται σ’ ένα ατύχημα, γεγονός που οδηγεί σε μια αλυσίδα αντιδράσεων και ανάμεικτων συναισθημάτων.
Κείμενο: Μαρία Κολιού (Lavart)
Πηγή Φωτογραφιών: imdb.
