Κριός: Όπου δεν πίπτει φρένο, πίπτει γκάζι
Βρισκόμαστε στα μισά του αστρολογικού μας δρόμου. Και ποιος διάσημος δεν πέρασε μέχρι στιγμής από αυτή τη στήλη. Το σύστημα τρέμει και εμείς «σαν μικροί θεοί αρχαίοι, παίζουμε τους πλανήτες στα χεράκια μας». Στο τέλος κανείς δεν θυμώνει όμως, γιατί όταν μπερδεύεται τόσο πολύ η αλήθεια με το ψέμα, τότε κάνεις ή πολιτική ή τέχνη και τα ζώδια δεν ξέρω αν είναι τέχνη, πάντως σίγουρα δεν είναι πολιτική.
Ο Κριός δεν είναι εκείνο το ζώδιο που το μπερδεύουμε όλοι ή με τον Αιγόκερο ή με τον Ταύρο και όταν κάποιος μας λέει ότι είναι Κριός, αναρωτιόμαστε πόσα κερασφόρα ζώδια υπάρχουν τελικά; Αν νομίζεις πως ο Κριός είναι outsider στο ζωδιακό σύστημα, έχεις και δίκιο και άδικο. Άδικο έχεις αφενός, επειδή δεν υπάρχει outsider ανάμεσα στα δώδεκα ζώδια, έχεις όμως και δίκιο αφετέρου, γιατί οι Κριοί έχουν μια μακρά ιστορία outsiders που πέτυχαν. Από τον πάμφτωχο και αμόρφωτο παραμυθά Χανς Κρίστιαν Άντερσεν στον ξυπόλυτο μάγο της μπάλας – και εφιάλτη των ορθοδοντικών – Ροναλτίνιο και από τον μεγάλο «βλάχο» του ελληνικού τραγουδιού, Δημήτρη Μητροπάνο, στον τσιγγάνο της καρδιάς μας Μανώλη Αγγελόπουλο. Βέβαια κάποιοι Κριοί, ξεκίνησαν και παρέμειναν outsiders, όπως ο Μιχάλης Ρακιντζής στην Eurovision κάποτε. D.E.N P.I.R.A.Z.I.
Βέβαια σε ό,τι μας αφορά και σαν φυλή, θα έλεγε κανείς πως ο Κριός, είναι το εθνικό μας ζώδιο. Ο Μάρκος Μπότσαρης, ο Παλαιών Πατρών Γερμανός Γ’, ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, έως και ο εθνικός μας ποιητής Διονύσιος Σολωμός, όλοι Κριοί. Φανταστείτε να ήταν κακές οι προβλέψεις για τους Κριούς, την 25η Μαρτίου του 1821, πού μπορεί να βρισκόμασταν τώρα. Αλλά μπορούμε δικαίως, να είμαστε και τηλεοπτικά υπερήφανοι με τους Κριούς μας. Εκλεκτοί δημοσιογράφοι και τηλεοπτικοί αστέρες όπως ο Γιάννης Λάτσιος, η Έλλη Στάη και φυσικά το ζεύγος που φωνάζει πάθος και περιπέτεια από μακριά, Τατιάνα Στεφανίδου – Νίκος Ευαγγελάτος, κάνουν τον Κριό να γυαλίζει υπερήφανα τα κέρατά του.
Με κυβερνήτη πλανήτη του τον Άρη, μόνο ο Ιβάν Σαββίδης κρύβει το ότι είναι Κριός, γιατί κατά τα άλλα, ο Κριός είναι το πλέον υπερήφανο ζώδιο. Ανταγωνιστικός και ριψοκίνδυνος. Ξεροκέφαλος και εκρηκτικός. Όποιο εμπόδιο βρίσκει μπροστά του, δεν το ξεπερνάει απλά, το γκρεμίζει. Όταν ας πούμε το εμπόδιο του Κριού, τέως δημάρχου Αθηνών Νικήτα Κακλαμάνη, ήταν ένα δέντρο, το έκοβε. Τον επηρέασε; Όχι βέβαια. Έτσι έμεινε και στη μνήμη των Αθηναίων, ως Ομέρ Πριόνης. Όταν το κοινό σε μια συναυλία είναι χαρούμενο και αισιόδοξο επηρεάζεται η Νατάσα Μποφίλιου; Όχι βέβαια. Τραγουδάει για τις δύσκολες μέρες σου, ακόμα και αν δεν είναι δύσκολες. Όταν για να τραγουδήσεις πρέπει να έχεις καλή φωνή, επηρεάζεται η Κατερίνα Στικούδη; Δεν έχω ιδέα. Απλά την χαζεύω.
Τί να πει κανείς για τον ερωτισμό του Κριού; Ο Κριός είναι ένας αληθινός κυνηγός. Στοχεύει, ορμάει, διεκδικεί, κερδίζει και μετά τον διεκδικείς εσύ για να μη σε βαρεθεί. Είτε είσαι ο συντηρητικός Περίανδρος Πόποτας, ή ο Κωνσταντίνος Κατακουζηνός, ή ο Διονύσης Δάγκας, είτε είσαι τέλος πάντων ο μόνος ρόλος που παίζει ο Κριός Χάρης Ρώμας, είτε είσαι ο ανυπέρβλητος Κριός Μάρλον Μπράντο, στο ερωτικό κυνήγι θα βγεις νικητής. Αλλά ακόμα και αν το αντικείμενο του πόθου βρίσκεται μακριά, ο Κριός δεν πτοείται, θα κάνει έρωτα μαζί σου με τηλεπάθεια και δεν το λέω εγώ, το λέει ο ΛεΠα. Από τον Καζανόβα μέχρι τον Δημήτρη τον Σταρόβα, ο Κριός, είναι ένα ερωτικό Σούπερ Νόβα. Το μόνο ζώδιο που ίσως τον κοντράρει σε γοητεία από αυτά που είδαμε, είναι ο Ιχθύς.
Όμως όλος αυτός ο δυναμισμός κάνει τον φίλο μας τον Κριό, πολλές φορές παρορμητικό, βιαστικό και επιπόλαιο. Σε τί άλλο αν όχι στη βιασύνη, να χρεώσει κανείς το επισπευσμένο φευγιό του αγαπημένου μας συνθέτη Θάνου Μικρούτσικου ή τη μουσική ιδιοφυία του Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπαχ, που κανείς δεν έχει κατορθώσει ακόμα να ξεπεράσει; Τί ήταν αν όχι βιασύνη, αυτό που είχε στα δάχτυλά του ο Μανώλης Χιώτης και για να είμαστε και ορθογραφικά ορθοί, πόσα νι έχει η λέξη βιασύνη; Πόσα νι έχει ένα λαχούρι και πόσα νι έχει ένα bitcoin; Άμα είσαι ο Κριός Γιάνης Βαρουφάκης, βάζεις όσα νι θέλεις εσύ. Το ζήτημα δεν είναι πόσα νι θα βάλεις, αλλά να μη χάσεις ποτέ το στιλ σου.
Κείμενο: Τζιμ Μπανάνας (Lavart)