Ή αλλιώς, η φύση μέσα από την τέχνη και η τέχνη μέσα από τη φύση
[dropcap size=big]Σ[/dropcap]τα βόρεια του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης βρίσκεται ένας ιδιαίτερος χώρος που μοιάζει με μουσείο. Μόνο που δεν είναι. Πρόκειται για ένα σύγχρονο κτίσμα που σέβεται τον εαυτό του και τις επιλογές του, τόσο στις δράσεις του όσο και στους ανθρώπους που επιλέγει να το αγκαλιάσουν ή ακόμη και να το επικοινωνήσουν. Ένας χώρος ο οποίος κατ’ εντολή των Τέλλογλου, λειτουργεί ως Ίδρυμα Τεχνών.
Πριν λίγες μέρες, και αφού περιηγηθήκαμε στο έργο της έκθεσης του μεγάλου Σαντιάγκο Καλατράβα -Η αναγέννηση του ναού του Αγίου Νικολάου στο «Σημείο Μηδέν»- βρεθήκαμε στα εγκαίνια της νέας έκθεσης του Τελλογλείου, «Η Βούλα Μασούρα και ο κόσμος της».
Έκθεση μιας γυναίκας, όχι ιδιαίτερα γνωστής στο ελληνικό ευρύ κοινό, μα βραβευμένης στο εξωτερικό, καθώς και με δεκάδες συμμετοχές σε εκθέσεις (εντός και εκτός συνόρων).
Μια έκθεση που καλύπτει τις διαδρομές της Βούλας Μασούρα ανά τα χρόνια και παρουσιάζει έργα ουσιαστικής μα και μοναδικής κληρονομιάς. Δημιουργήματα από γιούτη, σιζάλ, λινάρι μαλλί κάνναβη, χόρτο, φυτικές ίνες (Μεταμόρφωση της ύλης (1980-1990)), πισσόχαρτο, ακρυλικές ίνες (Λάβαρα (1990-1996)) καθώς και αλλοιωμένοι λευκοί καμβάδες με μπογιές, ακρυλικά και κερί προτού «φυτευτούν» στη γη (Φθορά-μνήμες & Λήθης αναίρεση (1997 έως και σήμερα)).
[dropcap size=big]Η[/dropcap] πασιφανής και διαφαινόμενη από τα έργα της, καθώς και μητρική της σχέση με τη φύση την οδήγησε στο να μεταμορφώνει και εν τέλει να δημιουργεί έργα απαράμιλλης αξίας στο χρόνο. Μα κι όταν αυτά τα έργα κάποια μέρα μεταμορφωθούν με τη σειρά τους και επιστρέψουν ξανά στην αρχική τους μήτρα, αυτό που θα μείνει δε θα ‘ναι οι θύμησες ούτε των έργων ούτε της ίδιας της καλλιτέχνιδος. Θα μείνει, η αντισυμβατική, εξωκοινωνική διαδρομή του προσώπου και η δυνατότητα του ανθρώπινου είδους να αποδέχεται τη φύση του, να τελετουργεί μαζί της και να ομιλεί ένα ταπεινό «κοιτάξτε άνθρωποι».
Η Βούλα Μασούρα και ο κόσμος της.
Περισσότερα στο Τελλόγλειο Ίδρυμα Τεχνών
Κείμενο: Δημήτρης Φαργκάνης (Lavart)
Φωτογραφίες: Θεοδώρα Κυζιρίδου (Lavart)