«I was born with an enormous need for affection and a terrible need to give it».
Η Όντρεϊ Καθλήν Ράστον ή αλλιώς Όντρει Χέπμπορν αποτέλεσε σύμβολο του μεταπολεμικού κινηματογράφου αλλά και παράδειγμα προς μίμηση για κάθε γυναίκα. Γεννημένη στις Βρυξέλλες στις 4 Μαΐου του 1929, γόνος αριστοκρατικής οικογένειας, η Όντρει με το «βασιλικό αίμα» έγινε γνωστή για το διαχρονικό της στυλ, την χάρη, την ομορφιά και την κομψότητά της.
Κατά τη διάρκεια του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου, μετά τον χωρισμό των γονιών της η Όντρει μετακομίζει με την μητέρα της στο Λονδίνο. Εκεί φοιτά σε ιδιωτικό σχολείο θηλέων και αργότερα κερδίζει υποτροφία σε μια σχολή μπαλέτου. Το 1948, πραγματοποίησε το ντεμπούτο της στο μιούζικαλ High Button Shoes και αργότερα συμμετείχε στο Sauce Tartare και το Sauce Piquante. Η καριέρα της δεν περιορίστηκε μόνο στον χορό αλλά συνεχίστηκε και στον χώρο της μόδας με την ίδια να αποτελεί το πιο κομψό μοντέλο της υψηλής ραπτικής. Όταν την ανακάλυψε ένας παραγωγός ταινιών, ξεκίνησε η κινηματογραφική της πορεία στον κόσμο του Χόλυγουντ.
Εμφανίστηκε με μικρούς ρόλους σε ταινίες όπως το Young Wives’ Tales και το The Lavender Hill Mob και στα 22 της χρόνια κατάφερε να πρωταγωνιστήσει στο Broadway. Με τη συμμετοχή της στο μιούζικαλ Gigi που βασίστηκε στο ομώνυμο βιβλίο του Γάλλου συγγραφέα Colette, η Όντρει έγινε αμέσως γνωστή και αγαπητή στον χώρο του θεάματος δημιουργώντας πλέον μια «ερωτική» σχέση με το Χόλυγουντ. Η Χέπμπορν πρωταγωνίστησε συνολικά σε 27 ταινίες και συνεργάστηκε με αξιόλογους σκηνοθέτες και ηθοποιούς της εποχής. Ταινίες που απογείωσαν την καριέρα της απονέμοντάς της τα πολυπόθητα αγαλματίδια είναι οι Διακοπές στη Ρώμη, Έξυπνο Μουτράκι, Γλυκιά μου, Σαμπρίνα, Έρωτας το Απόγευμα, The Nun’s Story και πολλές άλλες, με το Πρόγευμα στο Παρίσι να αποτελεί σταθμό στην κινηματογραφική της πορεία – μια απολαυστική ταινία που ακόμα και «το μικρό, μαύρο φόρεμα» που σχεδιάστηκε αποκλειστικά για εκείνη από τον Hubert de Givenchy απέκτησε την έννοια του διαχρονικού.
Το ταλέντο της Όντρει επιβεβαιώνεται από το πλήθος των βραβείων που κατάφερε να συγκεντρώσει κατά τη διάρκεια της καριέρας της. Για την ταινία Roman Holiday κέρδισε το Όσκαρ Α΄ Γυναικείου Ρόλου και Χρυσή Σφαίρα. Στα Βρετανικά Βραβεία BAFTA προτάθηκε πέντε φορές ενώ βραβεύθηκε τις τρεις για τις ταινίες Roman Holiday, The Nun’s Story και Charade. Ακολούθησαν τα Βραβεία Tony για το θεατρικό Ondine, τα Grammy για το άλμπουμ Audrey Hepburn‘s Enchanted Tales και τα Emmy για την τηλεοπτική σειρά ντοκιμαντέρ Gardens of the World with Audrey Hepburn. Μάλιστα, η Ακαδημία την επέλεξε τέσσερις φορές για να παρουσιάσει το Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας. Επίσης, βραβεύθηκε μετά θάνατον με το Jean Hersholt Humanitarian Award.
Η Όντρει Χέπμπορν όντας ευγνώμων για την επιβίωσή της από την Γερμανική κατοχή αφιερώθηκε στην φιλανθρωπία. Ανακηρύχτηκε Πρέσβειρα Καλής Θελήσεως της Οργάνωσης για τα Παιδιά των Ηνωμένων Εθνών έχοντας συνεργαστεί με την UNICEF ήδη από την δεκαετία του ’50. Της απονεμήθηκε το Προεδρικό Μετάλλιο της Ελευθερίας για τη συνεισφορά της στο έργο της UNICEF αλλά και το Βραβείο Ανθρωπισμού Τζιν Χέρσολτ από την Ακαδημία των Κινηματογραφικών Τεχνών και Επιστημών. Μετά τον θάνατό της οι γιοι της, Sean Ferrer και Luca Dotti, συνέχισαν το ανθρωπιστικό της έργο και καθιέρωσαν το Audrey Hepburn Memorial Fund της UNICEF.
Η Όντρει Χέπμπορν έσβησε στις 20 Ιανουαρίου του 1993 στην Ελβετία μετά από μάχη με τον καρκίνο.
Πιστεύω στο ροζ.
Πιστεύω πως το γέλιο είναι ο καλύτερος τρόπος να χάσεις θερμίδες.
Πιστεύω στα φιλιά, στα πολλά φιλιά.
Πιστεύω στο να παραμένεις δυνατή όταν τα πάντα μοιάζουν να πηγαίνουν στραβά.
Πιστεύω πως τα χαρούμενα κορίτσια είναι τα ομορφότερα.
Πιστεύω πως αύριο είναι μία καινούργια μέρα και πιστεύω στα θαύματα.
Κείμενο: Ματίνα Τσιτσανοπούλου (Lavart)
