Η Κωνσταντίνα Νικολαΐδη και το σημείωμα του χρονικού ως το ανέβασμα του «Εκτός Ύλης ή Ο μονόλογος ενός καθ’ ομολογία παράλογου»

Όλα ξεκίνησαν όταν διάβασα τυχαία ένα απόσπασμα του έργου στο ίντερνετ. Ενθουσιάστηκα! Ένας πολιτικός με κρίση συνείδησης; Ένας πολιτικός που θυσιάζει το χρήμα και την εξουσία στο βωμό της αλήθειας; Ένας πολιτικός που ξεπερνά τους φόβους του και ζητά ειλικρινά και ταπεινά συγνώμη από τον λαό, αλλά και από τον ίδιο του τον εαυτό; Τι ήταν αυτό; Δεν είχα διαβάσει απλώς ένα πολιτικό κείμενο. Οι προεκτάσεις του δεν ήταν μόνο έντονα κοινωνικές, αλλά και βαθιά προσωπικές. Σα να μου μίλησε σε ένα άλλο επίπεδο, πιο φιλοσοφικό. Με οδήγησε στην αυτοκριτική μου γιατί, όπως έχει πει κι ο Ισοκράτης, ο οποίος από ιστορικά στοιχεία μου θυμίζει πολύ τον συγγραφέα του έργου και φίλο Κώστα Λεϊμονή, «Το ήθος όλης της πολιτείας είναι το ίδιο με αυτό αυτών που την κυβερνούν.» Έτσι, ένιωσα ότι ένας τέτοιος λόγος οφείλει να ακουστεί. Κι επειδή το να ακουστεί από κάποιον πολιτικό μάλλον δυστυχώς ανήκει στη σφαίρα της επιστημονικής φαντασίας, αποφάσισα να… «έρθει το βουνό στον Μωάμεθ». Προσέγγισα τον Κώστα και του ζήτησα να συνεχίσει αυτό που είχε στο μυαλό του. Έτσι κι έγινε. Μετά από 2 χρόνια συναντήσεων και πολλών συζητήσεων ήρθε η κατάλληλη στιγμή να παρουσιάσουμε το ΕΚΤΟΣ ΥΛΗΣ. Στο μυαλό και των δύο ήρθε ο Γεράσιμος Σκιαδαρέσης ως ο ιδανικός ηθοποιός για να ενσαρκώσει τον ρόλο. Τον προσέγγισα και χαίρομαι πολύ που μας εμπιστεύτηκε και αγάπησε αυτό το έργο όσο κι εμείς! Για μένα άξιζε όλη η αναμονή και ο κόπος γιατί το έργο αυτό είναι η κραυγή των Ανθρώπων που απαιτούν αξιοκρατία, ισορροπία και αλήθεια… επιτέλους ΑΛΗΘΕΙΑ

Κείμενο: Κωνσταντίνα Νικολαΐδη