Σαν σήμερα γεννήθηκε ο πομπός του αντικειμενισμού
«Ορκίζομαι στη ζωή μου και στην αγάπη μου γι’ αυτήν, πως δεν θα ζήσω ποτέ για χάρη κάποιου ανθρώπου, ούτε και θα ζητήσω όμως κάποιον να ζήσει για χάρη της δικής μου»
[dropcap size=big]Η[/dropcap] Alisa Zinov’yevna Rosenbaum (Ayn Rand) γεννήθηκε το 1905 στην Α. Πετρούπολη της Ρωσίας, γεμίζοντας την λογοτεχνική και στοχαστική της βιβλιοθήκη από νεαρή ακόμη ηλικία, γράφοντας θεατρικά σενάρια από τα 8 και νουβέλες από τα 10 της χρόνια. Μεγαλώνοντας, η Rand προεκτείνει το ιδιοσυγκρασιακό της ταμπεραμέντο στη φιλοσοφία, τη λογοτεχνία και τη δραματουργία, μαρκάροντας ανεξίτηλα τη χάρτα των δημιουργών με τα έργα «The Fountainhead» (1943) και «Atlas Shrugged» (1957). Το δυστοπικό μέλλον, το διάχυτο μυστήριο, η επιστημονική φαντασία και το στοιχείο του ρομαντικού και της περιπέτειας αποτελούν απλώς το πλαίσιο των έργων της, το σανίδι πάνω στο οποίο χορεύει και ματώνει ο θίασός της, μπροστά στο απρόσωπο, αχόρταγο κοινό. Διότι στα έργα, τις σημειώσεις και τις εκθέσεις της, η Rand υφαίνει – όχι, θεμελιώνει – τη δική της φιλοσοφία, αυτήν που ονομάζει «αντικειμενισμό», τη θεωρία πως η πραγματικότητα υφίσταται εκτός της συνείδησης, με τους ανθρώπους να την προσεγγίζουν μέσω της αντίληψης των αισθήσεων. Ο ρόλος της τέχνης στην ανθρώπινη ζωή, σύμφωνα με τη θεωρία της Ρωσίδας δημιουργού, είναι η μεταμόρφωση των μεταφυσικών ιδεών μέσω της επιλεγμένης αναπαραγωγής της πραγματικότητας σε φυσικά έργα (έργα τέχνης), τα οποία με τη σειρά τους γίνονται κατανοητά και εγείρουν το ερέθισμα. Το ερέθισμα φυσικά θα οδηγήσει σε έμπνευση, η έμπνευση σε σύλληψη, και η σύλληψη σε νέο ερέθισμα.
Το ατομικό έναντι του συλλογικού, η προσωπικότητα έναντι της μάζας
[dropcap size=big]Η[/dropcap] Ayn Rand προκρίνει τη λογική ως το μοναδικό εργαλείο απόκτησης της γνώσης, απορρίπτοντας την πίστη και τη θρησκεία. Υποστηρίζει τον ορθολογικό και ηθικό εγωισμό και απορρίπτει τον αλτρουιστικό τρόπο σκέψης, σημειώνοντας πως κάθε άνθρωπος οφείλει να ορίσει και να ακολουθήσει τη δική του θεσμοθετημένη ευτυχία. Στο θέμα της πολιτικής, καταδικάζει την έναρξη της άσκησης βίας ως κάτι το ανήθικο, απορρίπτοντας τον κολεκτιβισμό, τον κρατισμό και τον αναρχισμό, και υποστηρίζοντας τη μιναρχία (ελάχιστο κράτος) και τον καπιταλισμό της ελεύθερης αγοράς, που πίστευε ότι ήταν το μοναδικό κοινωνικό σύστημα που προστατεύει τα ατομικά δικαιώματα.
Η κυριότερη θεματική στα έργα της Rand είναι ο ρόλος του ανθρώπινου νου στην πορεία της ύπαρξης, η ανάγκη ανάδειξης ισχυρών προσωπικοτήτων και η μεταχείρισή τους από τον κόσμο, η ηθικότητα της ιδιοτέλειας και τα εργαλεία της ανθρώπινης επιβίωσης: λογική, ειλικρίνεια, δικαιοσύνη, δημιουργικότητα, ανεξαρτησία, περηφάνια.
«Ποια συμβουλή θα δίνατε στον τιτάνα Άτλαντα, βλέποντας πως όσο μεγαλύτερη προσπάθεια καταβάλλει τόσο βαρύτερος γίνεται ο κόσμος;» ρώτησε ο Francisco d’Anconia.
«Να σηκώσει τους ώμους του» απάντησε ο Hank Rearden.
