[dropcap size=big]Π[/dropcap]ριν λίγες ημέρες έγινε η απονομή των βραβείων της Ένωσης Αμερικανών Παραγωγών με μεγάλο νικητή κι εδώ το La la land, εμείς όμως θα εστιάσουμε στις τηλεοπτικές βραβεύσεις. Για την καλύτερη κωμική σειρά της χρονιάς, το Atlanta, σας έχουμε μιλήσει ήδη. Στη δραματική κατηγορία νικητής ήταν μια επίσης πολυαγαπημένη σειρά, στην οποία και θα κάνουμε αναφορά, το Stranger Things.
[dropcap size=big]Π[/dropcap]ρόκειται για μια σειρά πραγματικό φαινόμενο που έσκασε μύτη από το πουθενά και έκανε το καλοκαίρι μας κατά τι καλύτερο. Το στόρι έχει να κάνει με μια παρέα πιτσιρικάδων σε μια αμερικανική κωμόπολη στα μέσα της δεκαετίας του ’80, οι οποίοι θα κάνουν τα πάντα για να βρουν ένα φίλο τους που μυστηριωδώς έχει χαθεί. Σύμμαχοί τους σ’ αυτήν την προσπάθεια η οικογένεια του παιδιού, ο τίμιος αρχηγός της τοπικής αστυνομίας αλλά κι ένα ιδιαίτερο κοριτσάκι με μεταφυσικές ικανότητες.
[dropcap size=big]Ν[/dropcap]αι, το μεταφυσικό στοιχείο είναι αρκετά έντονο στη σειρά, αλλά δεν κυριαρχεί, κάνοντάς την αρεστή ακόμα και σε άτομα που δεν τρελαίνονται για επιστημονική φαντασία, personally speaking… Η σειρά τελικά δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένας ύμνος στην δεκαετία του ’80 και μπορεί πολλοί να μην ήταν καν γεννημένοι τότε ή πολύ μικροί για να έχουν αυτούσιες μνήμες, όμως η αισθητική, τα τραγούδια, οι ταινίες, οι μουσικές και οι εικόνες έχουν μπολιαστεί μέσα μας όλα αυτά τα χρόνια και η επίδραση αυτή φαίνεται σε πολλές πρόσφατες καλλιτεχνικές δημιουργίες. Πολλές ταινίες της δεκαετίας του ’80 για παράδειγμα άρχισαν να γυρίζονται σε σύγχρονες version (βλέπε Blade Runner) και το Stranger Things αποτελεί την κορωνίδα όλων αυτών.
[dropcap size=big]Ο[/dropcap]ι ποπ αναφορές της σειράς είναι πολλές και συνεχόμενες, από τον ΕΤ τον Εξωγήινο μέχρι τα Γκούνις και από τις ηλεκτρονικές συνθεσάιζερ συνθέσεις του Τζόρτζιο Μοροντέρ μέχρι το Dungeons and Dragons. Και φυσικά η Γουινόνα Ράιντερ, μια αναφορά από μόνη της, με το ρόλο της μητέρας του εξαφανισμένου παιδιού καταφέρνει να επιστρέψει στα «πράγματα», κερδίζοντας υποψηφιότητες ερμηνείας τόσο στις Χρυσές Σφαίρες όσο και στα βραβεία της Ένωσης ηθοποιών.
[dropcap size=big]Π[/dropcap]έρα από την Ράιντερ όμως είναι τόσοι πολλοί οι χαρακτήρες που μπορείς να ταυτιστείς (υπάρχει και σχετικό κουίζ στο ίντερνετ) που κανείς δεν μένει παραπονεμένος. Τα παιδάκια είναι αξιολάτρευτα (κυρίως ο Τζάστιν), ενώ το μεταφυσικό κοριτσάκι κλέβει την παράσταση, αν και προσωπικός αγαπημένος είναι ο Ντέιβιντ Χάρμπορ στο ρόλο του αστυνομικού.
[dropcap size=big]Η[/dropcap] πρώτη σεζόν κρατάει δέκα επεισόδια τα οποία βλέπονται μονορούφι, αφού ακόμα και οι τίτλοι αρχής είναι καθηλωτικοί. Κι ενώ η ιστορία φαίνεται να κλείνει κάπως, ανακοινώθηκε ήδη πως η σειρά θα επιστρέψει για δεύτερο κύκλο, κάτι που μας χαροποιεί και μας ικανοποιεί απόλυτα, αφού υπάρχουν κάποιοι δεύτεροι χαρακτήρες που πρέπει να δικαιωθούν. Δεν θα κάνω σπόιλερ, δείτε την και θα καταλάβετε.
[dropcap size=big]Σ[/dropcap]ε όσους, λοιπόν, αρέσουν τα eighties, έζησαν ή θα ‘θελαν να ζήσουν εκείνη την περίοδο ή απλά σε όσους αρέσει η ψυχαγωγική τηλεόραση στα καλύτερά της, το Stranger Things δεν είναι «πράγμα παράξενο» αλλά ξεκάθαρη επιλογή.
Κείμενο: Ορέστης Μανασής (Lavart)
