Ένα καράβι παλιό σαπιοκάραβο είναι καμιά φορά η πιο ελπιδοφόρα και ζωντανή επιλογή για να λύσουμε…

Ένα καράβι παλιό, σαπιοκάραβο
με κάτι ναύτες τρελούς πειρατές
σηκώνει άγκυρα άγριο χάραμα
υπάρχουν θέσεις, αν θέλεις, κενές.
…

[dropcap size=big]Ο[/dropcap] Βασίλης και ο Γιάννης με μότο το «Άντε να λύσουμε» στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Δάσους του Κ.Θ.Β.Ε. εμφανίστηκαν για μια ακόμη φορά παρέα στη σκηνή και γρήγορα γρήγορα απέτισαν φόρο τιμής στον… τρίτο που έλειπε, πάλι, τον Σάκη Μπουλά. Αφιέρωσαν τις συναυλίες τους στον αγαπημένο τους φίλο ξεκινώντας με το πλέον συγκινησιακό «φλασάκι». Εν συνεχεία και μετά τα «Βασίλη ζούμε για να σ’ ακούμε» και τα «όσοι δε σ’ ακούνε να πα να γαμηθούνε», ο Γιάννης Ζουγανέλης ή αλλιώς… η χαρά της ζωής, δεν μπόρεσε να κρύψει τη ζήλια του λέγοντας στο ήδη «μπριζομένο» κοινό πως «εγώ είμαι βαπτισμένος Βασίλης, όταν ξαναβγώ θέλω να γίνει της πουτάνας».

Ο Δημιουργός και Καλλιτέχνης, όμως, δεν παρέλειψε να αναφερθεί στο Μάνο Χατζιδάκι ο οποίος έφυγε σαν χθες από τη ζωή. «Του οφείλουμε την ύπαρξή μας», είπε.

Με μια πρώτη σκέψη – όσοι δοκίμασαν να κάνουν τουλάχιστον – ίσως οι περισσότεροι να συμφώνησαν με τον Ζουγανέλη. Με μία δεύτερη, ίσως αρκετοί να τον βρήκαν κάπως υπερβολικό. Μα με μια τελευταία, μάλλον τελικά ο Γιάννης εκτός από το ότι είναι έρωτας έχει και δίκιο. Δίκιο πως σε ανθρώπους, όπως ο Μάνος Χατζιδάκις, δεν οφείλουμε απλά την ύπαρξή μας. Και για να κυριολεκτούμε, σε ανθρώπους όπως ο Μάνος οφείλουμε το πιθανό μέλλον μας. Ένα μέλλον με ευαισθησία, κριτική σκέψη, χωρίς φόβο. Γιατί ως τώρα «φοβάμαι όλα αυτά που θα γίνουν για μένα χωρίς εμένα».

[dropcap size=big]Έ[/dropcap]να τέτοιο κοινό έχει και ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου δεκαετίες τώρα. Υπερζώντανο από το πρώτο δευτερόλεπτο, παθιασμένο και πραγματικά διαρκώς «καυλωμένο» (ναι, είναι ο μόνος χαρακτηρισμός που του αρμόζει), για τον αγαπημένο του μα και για τις «ιδέες» αυτού. Ιδέες που μπορεί με τα χρόνια να έχουν ωριμάσει και εν μέρει πιθανώς επαναπροσδιοριστεί από τον για πάντα έφηβο Β.Π. (με τη ρεαλιστική έννοια και προφανώς πάντα κινούμενος σε έναν γλυκό, υγιή και πανανθρώπινο ρομαντισμό), αλλά ως πιστός μια για πάντα στη ροκ διάθεση και στις κοινωνικές του ανησυχίες που εκφράζονται κυρίως μέσα από τα τραγούδια που ερμηνεύει. Ο Κροκίδης, ο Μικρούτσικος, ο Δήμας, ο Λοΐζος, ο Μεσημέρης, ο Μπουλασίκης, ο Ιωάννου και τόσοι άλλοι θα… ξεστομίζονται παρέα με τη φωνή του Βασίλη «τι να πρωτοτραγουδήσεις και ποια πόρτα να κτυπήσεις». Ένα κοινό λοιπόν που θα μείνει για πάντα επαναστατημένο και που θα δείχνει τον δρόμο για αυτές τις ιδέες. Ένα κοινό που έχει να προτείνει έναν τρόπο – ή όντας και εγώ ρομαντικός – έτσι θέλω να πιστεύω τουλάχιστον. Το σίγουρο είναι ένα. Πως αυτός ο κόσμος ξέρει να αγαπάει. Και αυτό αποδεικνύεται με τον χρόνο, διότι η αγάπη, αν είναι αγάπη, κρατάει χρόνια. Πολλά χρόνια. Ε, και κρατάει πολλά χρόνια αυτή η κολόνια. Όσο χαίρεσαι να βλέπεις τα 15άρια από κάτω, άλλο τόσο χαίρεσαι να βλέπεις και τους μεγαλύτερης ηλικίας, ξανά και ξανά στις ίδιες συναυλίες.

Ο Βασίλης και ο Γιάννης δεν ανέβηκαν στη σκηνή μόνοι τους. Είχαν όπως πάντα παρέα. Και όχι απλή παρέα. Είχαν τη γνωστή, μη εξαιρετέα μα και αντικειμενικότατα σπουδαία μουσική παρέα. Τη Μαίρη Μπρόζη με τα φωνητικά και το σε καίρια σημεία ανατριχιαστικό παίξιμο του βιολιού της, την εμπειρία του Βαγγέλη Πατεράκη στο μπάσο, τον Στέφανο Δημητρίου στα drums (και το σεβαστό χειροκρότημα του κοινού την ώρα του σόλο σε κάθε συναυλία), τον Ανδρέα Αποστόλου στα πλήκτρα και την ενορχήστρωση και φυσικά το ταλέντο του Γιάννη Αυγέρη.

[dropcap size=big]Κ[/dropcap]λασικά θα λέγαμε… ακούστηκαν ύμνοι του Βασίλη όπως «Ένα καράβι», «Φλασάκι», «Φοβάμαι», «Δυστυχία σου Ελλάς», «Ελλάς», «Να κοιμηθούμε αγκαλιά», «Πριν το τέλος», «Οι ψυχές και οι αγάπες», «Για τον παράδεισο» μα και νέα τραγούδια από τον «υπερπλατινένιο» δίσκο του Γιάννη Ζουγανέλη Ακατάλληλα κι ερωτικά όπως «Δελτίο», «Βενετσιάνικη παρθενιά», παλαιότερα όπως «Έρωτας είναι ο Γιάννης», αλλά και το «Να φυλάγεσαι» που ερμηνεύει μαζί με την κόρη του Ελεονόρα και περιλαμβάνεται και αυτό στον τελευταίο δίσκο του δημιουργού. Τα κομμάτια μπορείτε να τα ακούσετε εδώ.

Η συναυλία τελείωσε όπως έπρεπε. Με ένα γλυκό μήνυμα στο video wall και με τον Ζουγανέλη να φωνάζει από το μικρόφωνο: «Να φύγετε! Όποιος θέλει αυτόγραφο είναι 18 €!».