Εμμανουήλ Γ. Μαύρος, ο σκηνοθέτης της παράστασης “Το Μυστήριο της Μαρί Ροζέ” του Edgar Allan Poe γράφει στην Lavart με αφορμή την παράσταση.
Όταν ο Edgar Allan Poe καταπιάστηκε με την ιστορία της Μαρί Ροζέ βασίστηκε στην πραγματική δολοφονία της Mary Rogers, υπαλλήλου καπνοπωλείου και εξαιρετικά όμορφης γυναίκας της εποχής, η οποία είχε πολλούς θαυμαστές και επίδοξους εραστές. Το πτώμα της βρέθηκε να επιπλέει στον ποταμό Χάντσον και αρχικά θεωρήθηκε πως είχε πέσει θύμα μιας συμμορίας. Ένας μάρτυρας, όμως, κατέθεσε πως ήταν έγκυος και είχε μόλις υποβληθεί σε έκτρωση που είχε πάει στραβά. Αυτό, σε συνδυασμό με την αυτοκτονία του αρραβωνιαστικού της, θεωρήθηκε και η ανεπίσημη εξήγηση του μυστηρίου, καθώς επίσημα υ υπόθεση δεν διαλευκάνθηκε ποτέ. Παρόλο που στο πεζογράφημα αυτό δεν έχουμε άμεση ανάμιξη του ερευνητή και ήρωα των έργων του Πόε, Αυγούστου Ντυπέν στην υπόθεση, ο συγγραφέας και ποιητής κάνει μια λαμπρή αφηγηματική εφεύρεση: αυτής του «ντετέκτιβ της πολυθρόνας», όπου το μυστήριο του εγκλήματος επιλύεται μόνο μέσα από την ανάγνωση των σχετικών με την υπόθεση άρθρων από όλες τις εφημερίδες. Ο Πόε αλλάζει το όνομα της Mary Rogers (Μαίρη Ρότζερς) σε Marie Roget (Μαρί Ροζέ) και μεταφέρει την υπόθεση από τη Νέα Υόρκη στο Παρίσι.
Προσπάθησε λοιπόν ο ίδιος Πόε μέσω των ηρώων του να διαλευκάνει στην ουσία μια γυναικοκτονία. Αυτό μάλιστα, στις δύσκολες μέρες που ζούμε, με 17 γυναίκες να μην βρίσκονται αναμεσά μας, είναι μια δυνατή αφορμή για να αποδοθούν στη σκηνή όλες αυτές οι ενδείξεις, τα γεγονότα, οι σκέψεις, όλα όσα περιπλέκουν ένα αποτρόπαιο έγκλημα και δη μια γυναικοκτονία.
“Την σκότωσα γιατί την αγαπούσα…” Αυτή η δολοφονική φράση στοιχειώνει μέχρι σήμερα τις μεσαιωνικές κοινωνίες όπως είναι η δική μας. Η μαγεία όμως του έργου βρίσκεται στις αρχές που μπροστά σε ένα διέξοδο προσπαθούν να κλείσουν με κάθε τρόπο την υπόθεση. Πόσα εγκλήματα γυναικών έμειναν στο συρτάρι γιατί οι αρχές αντί να προσπεράσουν το τείχος έμεναν πίσω από αυτό;
Όταν έχεις λοιπόν στα χέρια σου ένα τέτοιο αριστούργημα της αστυνομικής λογοτεχνίας θες να το κάνεις εικόνα και δη παραστατική. Το εγχείρημα δύσκολο αν σκεφτεί κανείς πως αυτό το έργο δεν ακολουθεί τους μυθιστορηματικούς κανόνες, αλλά τους δοκιμιακούς. Οπότε η μεταφορά του στη σκηνή απαιτούσε το ζωντάνεμα των χαρακτήρων και αυτό κρύβει πολλούς κινδύνους. Όμως με το ταλέντο και την όρεξη που είχαν οι ηθοποιοί της θεατρικής ομάδας ΜΗΔΕΙΑ, τον επαγγελματισμό τους και με τον τρόπο με τον οποίο δέχτηκαν να αποδοθεί το έργο, καταφέραμε ως σύνολο να χτίσουμε μια θεατρική αστυνομική ιστορία που δεν απέχει πολύ από το σήμερα. “Το μυστήριο της Μαρί Ροζέ” γράφτηκε λίγο μετά το πραγματικό έγκλημα και η υπόθεση δεν είχε διαλευκανθεί. Η αλήθεια είναι πως η υπόθεση μέχρι σήμερα παραμένει ανεπίλυτη, καθώς δεν έχει αποδειχθεί, πέρα από κάθε αμφιβολία η ενοχή του δράστη. Ίσως, λοιπόν, ο Πόε – στην δική του εκδοχή – να είχε ανακαλύψει τον πραγματικό δολοφόνο. Ποιος μπορεί να ήταν…
Κείμενο: Εμμανουήλ Γ. Μαύρος
Δείτε επίσης
“Το Μυστήριο της Μαρί Ροζέ” το αριστούργημα του Έντγκαρ Άλλαν Πόε παρουσιάζεται στο Θέατρο Δρόμος
Για θεατρικά νέα, δείτε εδώ.
