Το Ολύμπιον γέμισε από θαυμαστές των Queen και της rock n roll!
Το In – Edit της Θεσσαλονίκης είναι μόλις έναν περίπου μήνα μακριά από το να ανοίξει τις πύλες του στο Ολύμπιον για τέταρτη συνεχή χρονιά στην πόλη! Το μεγαλύτερο φεστιβάλ μουσικού ντοκιμαντέρ στον κόσμο, που αποτελεί σημείο συνάντησης των φίλων της μουσικής και του κινηματογράφου απέκτησε ένα «αδελφάκι», το οποίο γεννήθηκε σε συνεργασία φυσικά με το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Το IN – EDIT Rewind, όπως ονομάζεται είναι μια νέα προσθήκη στο ετήσιο πρόγραμμα, κατά το οποίο υπάρχουν δύο ξεχωριστές προβολές για δύο από τα πιο επιτυχημένα μουσικά ντοκιμαντέρ παλαιότερων διοργανώσεών του. Ο Freddy Mercury και οι Pulp είναι οι πρωταγωνιστές αυτών.
Την Παρασκευή 3 Φεβρουαρίου, έγινε η αρχή και… το Ολύμπιον γέμισε από θαυμαστές των Queen και του Freddy Mercury. Με dj set από Scootboy & Sakis Korovessis και μπύρες να μοιράζονται στο γεμάτο προσμονή κοινό, δημιουργήθηκε η αίσθηση αναμονής σε συναυλιακό χώρο. Λίγο μετά τις έντεκα το βράδυ, ο κόσμος οδηγήθηκε στην αίθουσα προβολής και όλα άρχισαν να μοιάζουν… rock n roll! Ο τίτλος του ντοκιμαντέρ που πρωτοκυκλοφόρησε στις κινηματογραφικές αίθουσες το 2012 είναι «Freddie Mercury: The Great Pretender» σε σκηνοθεσία του Rhys Thomas. Μέσα στη μιάμιση αυτή ώρα, ο θεατής γινόταν αυτόπτης μάρτυρας της καλλιτεχνικής και προσωπικής πορείας του Freddie Mercury από το 1985 μέχρι το θάνατό του, το 1991.
Τι θα ήταν οι Queen χωρίς τον Freddie; Τι θα ήταν η μουσική γενικά χωρίς τον Freddy; Αυτά και άλλα ερωτήματα γεννιούνται καθώς παρακολουθείς έναν από τους σπουδαιότερους μουσικούς και ερμηνευτές να αφηγείται τα παιδικά του χρόνια, να μιλάει για τη σχέση του με τα υπόλοιπα μέλη του συγκροτήματος και να εκφράζει τις φιλοδοξίες του μέσα από ένα mash – up συνεντεύξεων του. «Δεν νομίζω ότι η μουσική βιομηχανία καταλάβαινε τον Freddy» δηλώνει στο ντοκιμαντέρ ο μάνατζερ John Reid και είναι η φράση που αντιπροσωπεύει απόλυτα την εκκεντρικότητα του Βρετανού καλλιτέχνη.
Ήθελε να χορέψει μπαλέτο αν και ισχυριζόταν με χιούμορ: «Θα ήμουν πολύ κακός χορευτής, αλλά μπορώ και σηκώνω τα πόδια μου ψηλά». Αγαπούσε την τραγουδίστρια της όπερας Montserrat Caballe, ώσπου την έκανε φίλη του και μαζί δημιούργησαν ένα από τα πιο ιδιαίτερα μουσικά projects που άκουγε στο όνομα Barcelona. Οι solo απόπειρές του μακριά από τους Queen είναι ένα σημαντικό κεφάλαιο του ντοκιμαντέρ, αν και βαριόταν να μιλάει συνεχώς γι’ αυτό στις συνεντεύξεις. Προτιμούσε να καπνίζει και να κάνει χιούμορ. Η ζωή του, όμως, δεν ήταν μόνο μουσική. Η αποκάλυψη της ομοφυλοφιλικής σεξουαλικότητάς του και στιγμές από ντίσκο της Νέας Υόρκης απασχολούν τον Rhys Thomas που δημιούργησε το ντοκιμαντέρ.
Η φράση του «Πάντα κερδίζω το κοινό» δεν τον έκανε να φαίνεται αλαζόνας. Ήταν η αλήθεια. Σιχαινόταν να μιλάει σε κόσμο που δεν γνώριζε και δήλωνε πως δεν ήθελε να πάει στον παράδεισο γιατί τον θεωρούσε βαρετό, πιστεύοντας πως η κόλαση είναι καλύτερη, «αφού όλοι εκεί θα καταλήξουν». Και όταν πια ένιωθε να φεύγει από τη ζωή, δεν δίσταζε να λέει: «Ζούσα για το σεξ»! Αυτός ήταν ο Freddy.
Το IN – EDIT Rewind θα ολοκληρωθεί την Παρασκευή 17 Φεβρουαρίου με την προβολή του μουσικού ντοκιμαντέρ Pulp: A Film About Life, Death and Supermarkets.
Τέλος, το IN-EDIT επιστρέφει στη Θεσσαλονίκη 30 Μαρτίου -5 Απριλίου!
Κείμενο: Αλέξανδρος Τσώνης (Lavart)
Φωτογραφίες: Ιάκωβος Τοπάλογλου
