Έντεχνο και λαϊκό μετατρέπονται σε μια ροκ βραδιά με το Rock’n’roll στο Κρεβάτι να καθοδηγεί.
[dropcap size=big]Β[/dropcap]ράδυ Δευτέρας και το ραντεβού με τους δύο καταξιωμένους καλλιτέχνες έχει οριστεί στο μαγευτικό Θέατρο Δάσους. Λαυρέντης Μαχαιρίτσας και Γιάννης Κότσιρας στη σκηνή -ακριβώς στις 21:30 – υποδέχονται το κοινό τους με τον τρόπο που «έτσι κι αλλιώς» αυτοί ξέρουν καλύτερα. Αρχικά ο Λαυρέντης, στεκόμενος στις φήμες περί βροχής, ευχαρίστησε το κοινό που δεν έδωσε σημασία στα μετεωρολογικά φαινόμενα, ενώ ο Γιάννης προτίμησε την νότα ενός πολιτικού μηνύματος. «Δεν θα μας πάρουν οι Ευρωπαίοι και τον ήλιο» και σε συνδυασμό με το τραγούδι Αυτός ο ήλιος, το μουσικό ταξίδι του κοινού ξεκινάει και επίσημα.
Ένα κοινό που έκανε εντύπωση ακόμα και στον Λαυρέντη για το μικρό της ηλικίας του. Και αναρωτιέσαι πώς ανάμεσα στους ανθρώπους που μεγάλωσαν με τα τραγούδια αυτών των καλλιτεχνών, υπάρχει και αυτή η νέα γενιά (η εφηβική) που έχει στο αίμα της την έντεχνη και τη λαϊκή κουλτούρα. Τραγούδια παλιά και διαχρονικά που όχι μόνο τα ξέρουν και τα τραγουδούν αλλά και που νιώθουν πως ζουν μέσα απ’ αυτά.
Ένα live που σου ξυπνά αναμνήσεις και σε μεταφέρει κάποια χρόνια πίσω ακόμα και μέσα από τις ιστορίες των ίδιων των καλλιτεχνών. Οι ιστορίες πίσω από τα τραγούδια και οι αναδρομές ενώνουν αρμονικά τις «Παραγγελιές» και το ένα κομμάτι μετά το άλλο. Ιστορίες που κρύβονται πίσω από νέα τραγούδια όπως το Κάθε φορά του Σταύρου Σταύρου αλλά και προσωπικές στιγμές που έχουν συνδυαστεί με παλιά κομμάτια και γνώριμα πλέον μέρη.
[dropcap size=big]Μ[/dropcap]αχαιρίτσας-Κότσιρας, με τους υπέροχους μουσικούς από πίσω να τους πλαισιώνουν, και ώρα με την ώρα να γίνονται ένα με το κοινό. Ο χώρος μπροστά στη σκηνή γεμίζει από ανθρώπους που τρέχουν από τα διαζώματα για να χορέψουν. Κάπου εκεί ανάμεσα στις ιστορίες και τους χορούς με μία μόνο «διαταγή» να σβήσουν τα φώτα, οι μικροί μάγοι με τα κινητά αναλαμβάνουν να φωτίσουν την ρομαντική πλευρά της βραδιάς.
Οι «Παραγγελιές» που κράτησαν σχεδόν τρεις ακούραστες ώρες αποτελούν τις προτιμήσεις του κοινού από τις πενήντα παραστάσεις που έχει δώσει το μουσικό δίδυμο μέχρι στιγμής. Μόνο αυτοί οι δύο ξέρουν πώς να παντρεύουν μοναδικά το ροκ με το λαϊκό και το έντεχνο με το ρεμπέτικο και κάπου εκεί να ξεμυτίζει ο ηλεκτρονικός ήχος της κιθάρας. Αλλά και πώς διαχρονικά τραγούδια όπως Τ ‘ανείπωτα του Ζερβουδάκη μπορούν να συνυπάρξουν με το Έλα και κόψε με στα δυο και τις ζεμπεκιές του κοινού.
Αφού ακούσαμε αγαπημένα τραγούδια όπως ο Τιτανικός, Έλα ψυχούλα μου, Τυφλές ελπίδες και πολλά άλλα, με το ξεκίνημα του Ένας Τούρκος στο Παρίσι ξέραμε πως η βραδιά έφτανε στο τέλος. Ακολούθησαν άλλα τέσσερα με τελευταίο το Ήτανε μια φορά να αφιερώνεται στον Μητροπάνο, τον Σιδηρόπουλο, τον Παπάζογλου μα πάνω απ’ όλα στον Ξυλούρη. Με σήμα «Να κατευοδώσετε τον χειμώνα. Καλή συνέχεια. Καλό καλοκαίρι» φύγαμε από το θέατρο γεμάτοι, ελπίζοντας σε μια μελλοντική αντάμωση.
Κείμενο: Ματίνα Τσιτσανοπούλου (Lavart)
Φωτογραφίες: Τίμος Χριστοφορίδης (Lavart)
