Ξένια Χαμίτη (Lavart) – Δημήτρη Δημόπουλε, είσαι ένας πετυχημένος stand-up κωμικός, αλλά και πολυπράγμων – κωμικός, μεταφραστής, συγγραφέας, σκηνοθέτης. Πως θα συστηνόσουν στο κοινό σου 5 χρόνια πριν και πώς σήμερα;
Δημήτρης Δημόπουλος – Συνεχίζω να συστήνομαι ως «Δημήτρης Δημόπουλος», έκανα βλέπετε το λάθος να μην επιλέξω ένα ψευδώνυμο λιγότερο κοινότοπο από το «Δημήτρης Δημόπουλος» όταν ξεκινούσα, οπότε επιμένω μπας και καταφέρω να συνδεθεί μόνο με εμένα και όχι με τους τόσους άλλους συνονόματεπώνυμους που υπάρχουν εκεί έξω. Θεωρώ προσωπική μου επιτυχία, μετά από τόσα χρόνια, όταν γκουγκλάρει κάποιος «Δημήτρης Δημόπουλος», το πρώτο αποτέλεσμα δεν είναι πια «απεβίωσε ο Δημήτρης Δημόπουλος», όπως συνέβη όταν πρωτογκούγκλαρα εαυτόν…
Ξένια Χαμίτη – Αν διαβάσει κανείς το βιογραφικό σου θα βρεί τις “ΝύχτεςΚωμωδίας”, τον έπαινο “Κάρολος Κούν” για το λιμπρέτο της όπερας “Yasou Aida!”, τη σκηνοθεσία της “Τσάικα!” στο θέατρο, τις μεταφράσεις έργων για την Εθνική Λυρική Σκηνή και πολλούς ακόμα τίτλους. Η ενασχόληση σου με διαφορετικές πτυχές της δραματουργικής τέχνης τρέφει συνολικά τη δημιουργικότητα σου ή εκφράζεις ετερόκλητες επιθυμίες της μέσω αυτών;
Δημήτρης Δημόπουλος – Θα προσπαθήσω να απαντήσω αυτή την τόσο ενδιαφέρουσα όσο και μακρά ερώτηση όσο πιο σύντομα μπορώ: και τα δύο.
You are currently viewing a placeholder content from YouTube. To access the actual content, click the button below. Please note that doing so will share data with third-party providers.
Ξένια Χαμίτη (Lavart) – “ΑντίΔιδακτορικού”, “Υπερπαραγωγή” και τώρα “Καφρόκρεμα”. Όσο περνάει ο καιρός και το ένα sold-out διαδέχεται το άλλο, νιώθεις να μεταβάλλεται η έμπνευση ή η έκφραση σου; Σε επηρεάζει η προσδοκία που σίγουρα υπάρχει από τον κόσμο;
Δημήτρης Δημόπουλος – Μεταβάλλονται σίγουρα και η έμπνευση και η έκφρασή μου, επειδή μεγαλώνω και ωριμάζω, όχι απαραίτητα ταυτόχρονα και στον ίδιο βαθμό. Η προσδοκία που υπάρχει από τον κόσμο είναι κάτι που το αντιμετωπίζω ως κάτι που πρέπει όχι να επιβεβαιώσω αλλά να ανατρέψω. Για παράδειγμα στο σταντ-απ, πολλοί πλέον περιμένουν πως κάτι θα πω για τα γερμανικά ή ακόμα και στα γερμανικά, κάτι που συνειδητά απέφυγα στην «Καφρόκρεμα», απογοητεύοντας ίσως κάποιους, κρίνοντας από τις αντιδράσεις που δέχομαι όταν το ανακοινώνω από σκηνής! Πιστεύω πολύ στην έκπληξη και επιδιώκω να την εντάσσω σε ό,τι καταπιάνομαι.
You are currently viewing a placeholder content from YouTube. To access the actual content, click the button below. Please note that doing so will share data with third-party providers.
Ξένια Χαμίτη (Lavart) – Με το “Ανθολόγιο”, έκλεισες 20 χρόνια στο χώρο του stand-up. Είσαι πλέον “παλιός”. Ποια θεωρείς την ουσιαστικότερη μεταβολή στο χώρο του stand-up ως δημιουργός;
Δημήτρης Δημόπουλος – Ως δημιουργός είναι απίστευτο να βλέπω τους νεότερους συναδέλφους πόσο διαβασμένοι και μελετημένοι είναι στο είδος, πολύ περισσότερο από όσο ήμασταν οι παλαιότεροι στην ηλικία τους, όταν πρωτοξεκινούσαμε. Δεν σας κρύβω πως καμιά φορά σκέφτομαι πως για κάποιους νεώτερους μπορεί να φαινόμαστε ακόμα και ξεπερασμένοι, ενώ προσωπικά αισθάνομαι πως κάθε χρόνος που περνώ στο σταντ-απ ανακαλύπτω νέα στοιχεία που ανανεώνουν τη διάθεσή μου να δημιουργώ στο είδος αυτό.
Ξένια Χαμίτη (Lavart) – “Καφρόκρεμα”, από το ευτελές στο υψηλό, κι από την ευγενή πρόθεση στην καθημερινή αγνή καφρίλα. Τι υπερισχύει τελικά; Είναι όψεις του ίδιου νομίσματος ή συνειδητή επιλογή ποιά πλευρά θα υπερισχύσει;
Δημήτρης Δημόπουλος – Αυτά δεν τα απάντησαν ούτε ο Ευριπίδης στις «Βάκχες», ούτε ο Νίτσε στη «Γέννηση της Τραγωδίας», ούτε η Αλίκη με τον Δημήτρη στην ταινία «Το πιο λαμπρό αστέρι», θα τα απαντήσουμε εμείς τώρα σε μια συνέντευξη; Ρητορικό το ερώτημα μου.
Ξένια Χαμίτη (Lavart) – Από τη σύγχρονη stand-up σκηνή, ξεχώρισες αρκετά κάποια παράσταση ώστε να πείς “γαμώτο, αυτό ήθελα να το χω σκεφτεί εγώ”;
Δημήτρης Δημόπουλος – Ενδιαφέρουσα ερώτηση, ας γράψω ένα «αχμ…» για να φανεί πως την επεξεργάζομαι. Αυτό που ζηλεύω περισσότερο είναι περισσότερο η σκηνική απόδοση συναδέλφων, επειδή εκεί διαφοροποιούμαστε σε μεγάλο βαθμό. Μετά από τόσα χρόνια εμπειρίας όμως, ξέρω πως δεν είναι τόσο ζήλια αυτό, όσο ένα τσίμπημα και μια υπενθύμιση πως καθένας μας πρέπει να ανακαλύπτει τον εαυτό του σε κάθε του βήμα και, αχμ, να μην επαναπαύεται.
Ξένια Χαμίτη (Lavart) – Γράφεις, ερμηνεύεις, εκτίθεσαι στον κόσμο αλλά και στην κριτική. Έχεις θέσει όρια στον εαυτό σου επί σκηνής; Είσαι politically correct;
Δημήτρης Δημόπουλος – Θέτω όρια στον εαυτό μου, όπως κάθε καλλιτέχνης που θέλει να οργανώσει. να ορίσει και να δημιουργήσει με τα υλικά του έχοντας έναν συγκεκριμένο στόχο. Τώρα, μεγάλο θέμα ανοίγεις με το αν είμαι πολίτικαλι-κορέκτ, και κυρίως επειδή δεν έχουμε ακόμα συμφωνήσει τι εννοούμε με τον όρο αυτό. Πολύς κόσμος θεωρεί πως ο όρος αυτός συνεπάγεται φίμωση της δημιουργίας και της ελευθερίας της έκφρασης, άποψη που δεν συμμερίζομαι. Έχω θυσιάσει ατάκα από αστείο μου που έπαιρνε γέλιο επειδή συνειδητοποίησα πόσο σεξιστική ήταν. Και σε πρόσφατα κατεβατά σε σχόλια στο φουμπού επί του θέματος που το ανέφερα, μου έγραψε κάποιος «πες το σε μας που δεν είμαστε ευαίσθητοι να γελάσουμε» μόνο που, όπως απάντησα, «δεν το λέω πια όχι από δική σας ευαισθησία, αλλά από δική μου».
Ξένια Χαμίτη (Lavart) – “Είναι περίεργη υπόθεση να κάνεις τους έντιμους ανθρώπους να γελούν” είχε γράψει ο Μολιέρος. Αν υπάρχουν κόκκινες γραμμές – ή έστω κυματομορφές – στη σάτιρα, με τι δε θα δεχόσουν να καταπιαστείς ή να σχολιάσεις στις παραστάσεις σου;
Δημήτρης Δημόπουλος – Έτσι όπως τίθεται το ερώτημα είναι σαν να μου επιβάλλεται η θεματολογία με την οποία καταπιάνομαι από τρίτους. Αυτό δεν συμβαίνει στο σταντ-απ μου, όποτε εμφανίζομαι με το σόλο μου σε χώρο που οι συμπαίχτες μου στο κοινό έχουν επιλέξει να έρθουν στην παράστασή μου. Αυτή τη στιγμή ο μόνος που αποφασίζει για το τι γράφω και τι παρουσιάζω στο σταντ-απ μου είμαι εγώ, οπότε όποια κόκκινη γραμμή μπαίνει, τη ζωγραφίζω και τη σβήνω μόνος μου.
Ξένια Χαμίτη (Lavart) – Καθημερινότητα, σάτιρα, τριβή με την πραγματικότητα – αφορμή για γνήσιο χιούμορ αλλά και βαθύ στοχασμό. Είναι ο σκεπτικισμός η βάση της δημιουργικής διαδικασίας που καταλήγει στο φιλοσοφημένο χιούμορ, ή απλώς μια παράπλευρη “απώλεια”;
Δημήτρης Δημόπουλος – Έλα μου ντε!
Κλείνοντας, ποια ερώτηση δε θα ήθελες να απαντήσεις σε συνέντευξη και νιώθεις τυχερός που δε βρίσκεται ανάμεσα στις παραπάνω;
Δημήτρης Δημόπουλος – Δημήτρη Δημόπουλε, κάνεις αντιγραφή-επικόλληση απαντήσεων σε παρόμοιες ερωτήσεις διαφορετικών συνεντεύξεων;