COMME des GARÇONS: Στον ανατρεπτικό κόσμο της Rei Kawakubo

Η πιο cool γιαπωνέζα σχεδιάστρια στη σύγχρονη μόδα

Για όσους δεν την γνωρίζουν και αναρωτηθούν ποια είναι, αυτό που θα αντικρίσουν πληκτρολογώντας το όνομά της στις μηχανές αναζήτησης είναι αρχικά η μονότονα ανέκφραστη φυσιογνωμία της. Με ανέκαθεν διάθεση να αποφεύγει τα φώτα της δημοσιότητας παρά τα πενήντα και χρόνια δημιουργικής πορείας στη παγκόσμια μόδα, οι θαυμαστές της περιορίζονται στις λιγοστές συνεντεύξεις της για να την γνωρίσουν περισσότερο. Η Γιαπωνέζα σχεδιάστρια, ετών 79, παραμένει πιστή στο αντισυμβατικό στιλ της, αγαπά παράφορα τις total black αναφορές της, το απόλυτα συμμετρικό καρέ της και τα flat παπούτσια της. Η στιλιστική περίπτωση της Rei Kawakubo (Ρέι Καβακούμπο) προκαλεί εξαιρετικό ενδιαφέρον για την σταθερότητα της με σχεδόν μηδενική απόκλιση μέσα στο χρόνο. Παρά την απόκοσμη στάση της, το ταλέντο της είναι αυτό που τάραξε τις ισορροπίες στην extra avagant σκηνή διεθνώς. Και το εντυπωσιακό είναι η συνέπεια με την οποία το όνομά της συνεχίζει να είναι συνώνυμο με την πρωτοπόρα μόδα.

Editorial Comme des Garcons από τον φωτογράφο Peter Lindbergh, 1988.

Η Linda Evangelista ξαναποζάρει με Comme des Garcons, για λογαριασμό της Vogue Italia, 2014.

Καθαρόαιμη Γιαπωνέζα, γεννημένη στο Τόκιο το 1942, αρχικά σπούδασε καλές τέχνες και λογοτεχνία και ξεκίνησε την καριέρα της ως στιλίστρια το 1967. Λίγα χρόνια αργότερα λειτούργησε την πρώτη της μπουτίκ δημιουργώντας για πρώτη φορά το label “Comme des Garçons” (μετάφραση «όπως τα αγόρια») το 1973. Εκεί σχεδίασε τα πρώτα της γυναικεία πατρόν, αλλά το 1978 ενσωμάτωσε και ανδρική σειρά. Κατάφερε γρήγορα να δημιουργήσει αρκετά καταστήματα στη χώρα της με αυτήν την επωνυμία, κάτι που την παρακίνησε να φτιάξει και την πρώτη της μπουτίκ στο Παρίσι το 1982. Η επιχειρηματική της ευελιξία της επέτρεψε να αντιληφθεί ότι ήρθε η στιγμή της επανεκκίνησης . Η ανάγκη της να μηδενίσει ό,τι είχε κάνει μέχρι στιγμής, να κόψει το γόρδιο δεσμό με το παρελθόν και να φανταστεί την επόμενη μέρα στη διεθνή μόδα, ήταν πιο ορατή από ποτέ.

Η Rei Kawakubo σε κατάστημα της στη Νέα Υόρκη, 1983.

Η δημιουργική "αλητεία" της Rei Kawakubo, editorial από τον Peter Lindbergh, 80s. — Η δημιουργική “αλητεία” της Rei Kawakubo, editorial από τον Peter Lindbergh, 80s.

Ξεκίνησε να αναδύεται δημιουργικά παραμένοντας φανατική οπαδός του μαύρου με ενίοτε εκλάμψεις του λευκού και του γκρι. Σε αυτή τη χρωματική παλέτα κινούνται σχεδόν όλες οι συλλογές της κατά τη διάρκεια του ’80. Από νωρίς κατανόησε την σχεδιαστική διαφορετικότητά της, δημιουργώντας γραμμές χωρίς καμία αυστηρότητα ανάμεσα στα δύο φύλα. Οι γυναικείες της συλλογές φαντάζουν πρωτοποριακές, γιατί ξεφεύγουν από τις αυτονόητες θηλυκές γραμμές σικάτης κομψότητας. Δεν τονίζεται κανένα σημείο του γυναικείου κορμιού, παρά σε ελάχιστες εξαιρέσεις όπως είναι η μέση. Από εκεί και πέρα, διάχυτη είναι η χαλαρότητα, η άνεση, το μακρύ μήκος και ο πλούσιος όγκος. Αυτό που λείπει σίγουρα είναι το στοιχείο του «σέξι», ενώ αυτό που κυριαρχεί είναι μία νέα αλήθεια για τη γυναικεία ταυτότητα, μακριά από στερεοτυπικούς κανόνες και κοντά σε μία ισχυρή ενδυνάμωση. Υπάρχει μία κρυφή επιρροή από την γιαπωνέζικη κουλτούρα, αλλά με πολλά εκσυγχρονισμένα στοιχεία, όπως είναι οι τάσεις του πανκ – ροκ. Η δημιουργική «αλητεία» της Rei Kawakubo είναι εμφανής στη μόδα των 90’s με τρόπο ανεπιτήδευτο, γεμάτο αυτοπεποίθηση και έντονο coolness. Κάθε της δημιουργία αποπνέει έντονη ανεξαρτησία, μακριά από κανονικότητες και δεσμεύσεις, κάθε τι άλλο είναι βαρετό και καθόλου ευφυές. Οι έντονες ασυμμετρίες, οι ξεχειλωμένοι όγκοι, οι διάτρητες επιφάνειες παραπέμπουν στο αίσθημα της επιβίωσης μετά από μία καταστροφή. Η καινοτομία συναντά την αντισυμβατικότητα και ολοκληρώνει κάθε έννοια «αντί» χωρίς καμία ενοχή ή δισταγμό.

Η δαιμόνια μικροκαμωμένη Γιαπωνέζα σχεδιάστρια τόλμησε να εισάγει αργότερα στις συλλογές της και έντονους χρωματισμούς στα πλαίσια μίας πιο δυναμικής τοποθέτησης. Αυτό που δεν σταματά να παρουσιάζει είναι οι υπερμεγέθεις τρισδιάστατοι πια όγκοι, προκαλώντας τον κάθε θεατή να αναρωτηθεί τι και γιατί. Η ξεχωριστή οξυδέρκειά της, πέρα από καλλιτεχνική, είναι και άκρως επιχειρηματική και αυτό είναι εμφανές από τους πετυχημένους πειραματισμούς που τόλμησε να πρωτοστατήσει. Αεικίνητη και πολυπράγμων, μεθοδεύει με περίσσια αυτοσυγκέντρωση ό,τι της κάνει κέφι και το αποτέλεσμα είναι τόσο ξεκάθαρα αυθεντικό. Χωρίς περιττές αναλώσεις, χωρίς αυτοπροβολές, η Rei Kawakubo, 50 χρόνια τώρα είναι στην πρώτη γραμμή της πρωτοπορίας και του νεωτερισμού στη μόδα μέσα από τα έργα της. Μία γνήσια εργατική Γιαπωνέζα που εξελίσσεται μέσα από την σταθερότητα του ταλέντου της με ισχυρή πίστη στα θέλω της. Η δημιουργική γενναιοδωρία της ξεδιπλώνεται μέσα από τις πάμπολλες συνεργασίες της που τολμά όλο και περισσότερο καθώς μεγαλώνει. Δίκαια συγκαταλέγεται στους κορυφαίους αναμορφωτές της σύγχρονης μόδας, εμπνέοντας διακαώς τις νεότερες γενιές χωρίς σταματημό. Παρά την σκοτεινή μελαγχολία της, την ακατανόητη προσέγγιση της, ο κόσμος της μόδας υποκλίνεται στο ταλέντο της κάθε φορά που του επιτρέπει να ονειρεύεται την επόμενη μέρα χωρίς κανονιστικά όρια. Τι πιο απελευθερωτικό σε ό,τι αποκαλούμε τέχνη στη μόδα.

Η Rei Kawakubo :

Είναι η δεύτερη εν ζωή σχεδιάστρια όπου τιμάται με την αφιερωματική έκθεση «Art of the In-Between» στο Metropolitan Museum of Art (Νέα Υόρκη, 2017). Ο πρώτος ήταν ο Yves Saint Laurent το 1983.
Το 2004 ιδρύει με τον σύζυγο της Adrian Joffe, το πολυκατάστημα Dover Street Market, όπου φιλοξενούνται διεθνείς αλλά και πρωτοεμφανιζόμενοι ταλαντούχοι σχεδιαστές.
Είχε την πλήρη επιμέλεια στο σχεδιασμό και την διακόσμηση των καταστημάτων της. Ως εκ τούτου ασχολήθηκε και με τον σχεδιασμό επίπλων, προκειμένου να ταυτίζεται το brand της με τον κάθε χώρο 100%.
Συνεργάστηκε με: 1) την fast fashion εταιρεία H&M για την παρουσίαση capsule συλλογών (2008), 2)τον οίκο Paco Rabanne για την επανακυκλοφορία μίας τσάντας χειρός του 1969 (2011), 3) την αθλητική εταιρεία Supreme (2017), 4) τον γαλλικό οίκο Louis Vouiton για τον σχεδιασμό αξεσουάρ (2014), 5)τον γαλλικό οίκο Hermes για τον σχεδιασμό των πασίγνωστων μεταξωτών φουλαριών του (2012), κ.α.
Οι συνεργασίες της με επώνυμα brand στόχο είχαν την ενίσχυση του streetwear όπως το έχει οραματιστεί εδώ και δεκαετίες η ίδια Rei Kawakubo. Ομολογουμένως το έχει πετύχει.