«Camille Claudel Mudness» του Γιάννη Λασπιά τον Απρίλιο στη Θεσσαλονίκη

Την ξεχασμένη για πολλές δεκαετίες και παραγνωρισμένη γαλλίδα γλύπτρια και ζωγράφο Καμίγ Κλοντέλ ενσάρκωσε, το χειμώνα, η Μάνια Παπαδημητρίου στο έργο του Γιάννη Λασπιά «Camille Claudel Mudness» σε σκηνοθεσία Πάνου Κούγια στο θέατρο «Πόλις» – πρώην «Μέλι» – της πλατείας Βικτωρίας.

Στις 2, 3 & 4 Απριλίου ανεβαίνει Θεσσαλονίκη, στο θέατρο “Αυλαία”.

Αδελφή του ποιητή, συγγραφέα, διπλωμάτη και ακαδημαϊκού Πολ Κλοντέλ και συνεργάτρια, ερωμένη και μούσα του κορυφαίου γλύπτη Ογκίστ Ροντέν, η Καμίγ Κλοντέλ, που είχε γεννηθεί το 1864, στα 48 της χρόνια κατέστρεψε τα περισσότερα γλυπτά της, διαγνώστηκε με παράνοια -διάγνωση που αμφισβητήθηκε και αμφισβητείται- και κλείστηκε, στα 49 της, σε ψυχιατρικό άσυλο όπου παρέμεινε έγκλειστη επί 30 ολόκληρα χρόνια για να πεθάνει εκεί, άγνωστη μεταξύ αγνώστων, το 1943, κατά τη διάρκεια της γερμανικής Κατοχής, στα 79 της, πιθανόν από υποσιτισμό. Μολονότι δεν παρέμεινε σε πλήρη λήθη τα χρόνια που μεσολάβησαν, χρειάστηκε να φτάσει η δεκαετία του ’80, το βιβλίο «Μια γυναίκα. Καμίγ Κλοντέλ» (1982) της Ανί Ντελμπέ κι η ταινία του Μπρουνό Νουιτέν «Καμίγ Κλοντέλ» (1988) με την Ιζαμπέλ Ατζανί στον επώνυμο ρόλο για να εκτοξεύσουν τη φήμη της στο ευρύ κοινό και να την αποκαταστήσουν στη θέση που της άξιζε.
Το έργο με δυο γυναικείους ρόλους του Γιάννη Λασπιά αφορά έναν φανταστικό διάλογο ανάμεσα στην Καμίγ Κλοντέλ και την πρώτη γυναίκα ψυχίατρο της Γαλίας Κονστάνς Πασκάλ -που στην παράσταση θα παίξει η Αγγελική Καρυστινού. Είναι, όπως σημειώνεται, «η ιστορία δυο γυναικών που διεκδίκησαν το δικαίωμα να ζήσουν ελεύθερες, να υπερασπιστούν τα πιστεύω τους, να σπουδάσουν και να εργαστούν, σε μια εποχή που η γυναίκα περιοριζόταν στο ρόλο της συζύγου και της μάνας. Στην πραγματικότητα δε συναντήθηκαν ποτέ αλλά έζησαν κι εργάστηκαν στην ίδια πόλη, την ίδια χρονική περίοδο, μοιράστηκαν παρόμοιες εμπειρίες, αντιμετώπισαν κοινές δυσκολίες, διακρίθηκαν στην τέχνη και στην επιστήμη, αντίστοιχα, και δόθηκαν με το ίδιο πάθος στον έρωτα. Για να πληρώσουν ακριβά το τίμημα της διαφορετικότητάς τους. Η πρώτη τιμωρήθηκε απ’ την οικογένειά της με τον πρωτοφανή εγκλεισμό της για τριάντα χρόνια σε ψυχιατρικά άσυλα, η δεύτερη έζησε μια διπλή ζωή βυθισμένη στο φόβο, στα ψέματα και στην αγωνία».
Το έργο διαδραματίζεται το 1913, έξω απ’ το Παρίσι, στο ψυχιατρικό άσυλο Βιλ-Εβράρ του Νεγί-σιρ-Μαρν. Η πρώτη γυναίκα που καταφέρνει να γίνει ψυχίατρος στην Γαλλία, η μετανάστρια απ’ την Ρουμανία Κονστάνς Πασκάλ, αποφασίζει ν’ αναλάβει την υπόθεση της γλύπτριας Καμίγ Κλοντέλ η οποία έχει μεταφερθεί εκεί, παρά τη θέληση της, απ’ την οικογένεια της, για σοβαρή ψυχική διαταραχή. Μέσα απ’ τις συναντήσεις τους ξετυλίγονται οι αντισυμβατικές ζωές των δυο γυναικών κι αναπτύσσεται ένας ισχυρός δεσμός που ξεπερνά τη σχέση γιατρού-ασθενή. Πάρα τις προσπάθειες της γιατρού και τη σταδιακή βελτίωση της ψυχικής υγείας της Καμίγ, η Κοστάνς θα ’ρθει αντιμέτωπη μ’ ένα ολόκληρο σύστημα που καταδικάζει σε εγκλεισμό κι απομόνωση τα άτομα που διεκδικούν το δικαίωμα ελεύθερης έκφρασης κι επιλογής.