[dropcap size=big]Κ[/dropcap]αθώς έρχεται η τελευταία εβδομάδα του Απριλίου και μπαίνει γύρω και μέσα μας η άνοιξη, έτσι κάνουν την εμφάνισή τους στην Αθήνα παραστάσεις με ιδιαίτερο καλλιτεχνικό αλλά και φιλοσοφικό ενδιαφέρον. «Οι σύντομες συνεντεύξεις με απαίσιους άνδρες» του David Foster Wallace, «Η τάξη μας» του Ταντέους Σλομποντζιάνεκ, «Ο εραστής» του Χάρολντ Πίντερ, το «4.48 Ψύχωση» της Σάρα Κέιν αλλά και «Ο γύρος του κόμπου: Σικελική τραγωδία» του Δημήτρη Δημητριάδη είναι αριστοτεχνικά γραμμένα έργα που πραγματώνονται σκηνικά από τις 24 Απριλίου στο κλεινόν άστυ.
[dropcap size=big]Ο[/dropcap] Δημήτρης Δημητριάδης (εδώ μπορείτε να διαβάσετε τη συνέντευξή του στη lavart.gr https://www.lavart.gr/synenteuksh-me-ton-dhmhtrh-dhmhtriadh/) είναι ένας από τους σημαντικότερους σύγχρονους Έλληνες μεταφραστές και θεατρικούς συγγραφείς. Γεννημένος στην Θεσσαλονίκη το 1944, σπούδασε θέατρο και κινηματογράφο στις Βρυξέλλες και ανέβασε το πρώτο θεατρικό έργο του το 1968 («Η τιμή της Ανταρσίας στην μαύρη αγορά»). Αφού επέστρεψε στην Ελλάδα, ασχολήθηκε επαγγελματικά τόσο με την μετάφραση όσο και με την συγγραφή θεατρικών έργων, με διασημότερο το «Πεθαίνω σαν χώρα» (1978). Κατά τον Δημητριάδη, η οικογένεια, η οποία έχει κυρίαρχο ρόλο μέσα στα έργα του, αποτελεί έναν πυρήνα μέσα από τον οποίο σχηματίζονται και τροποποιούνται όλες οι κοινωνικές αρχές. Μια οικογένεια βρίσκεται και στο επίκεντρο της παράστασης «Ο γύρος του κόμπου: Σικελική τραγωδία».
[dropcap size=big]Ο[/dropcap] ετοιμοθάνατος τύραννος της Σικελίας, Λορέντζο Λαλίνι, αποφασίζοντας στην διαθήκη του να αφήσει ολόκληρη την περιουσία του στον νόθο γιο του, έρχεται σε σύγκρουση με τους δυο νόμιμους γιους του, οι οποίοι σχεδιάζουν μέχρι και να τον εξοντώσουν. Έχοντας δημιουργήσει αυτόν τον «κόμπο», ο Λαλίνι καλεί τον Αθηναίο φιλόσοφο Αρίσταρχο προκειμένου να τον συμβουλέψει για την λύση του. Όμως, ο φιλόσοφος, συζητώντας διαδοχικά με τα μέλη της οικογένειας και το νόθο γιο, αντιλαμβάνεται ότι τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται και από σωτήρας του Λαλίνι μετατρέπεται σε τέρας.
[dropcap size=big]Η[/dropcap] ιστορία αυτή, σκηνοθετημένη από τον Γιώργο Δούλο, ιδρυτή της εταιρείας θεάτρου «λευκήΣΚΗΝΗ» (η οποία ανέλαβε και την παραγωγή), παρουσιάζεται για πρώτη φορά στα μάτια του Αθηναϊκού κοινού από τις 24 Απριλίου στο θέατρο Tempum Verum Εν Αθήναις. Παίζουν οι Μαρία Αποστολακέα, Αλκινόη Ζαχαρόγιωργα, Ηρώ Κισσανδράκη, Απόστολος Μαλεμπιτζής, Νικόλας Παπαευθυμίου, Γιάννης Σιαμσιάρης και ο Ιάσονας Νικητέας. Πρόκειται για μια παράσταση ακατάλληλη για ανηλίκους, η οποία παίζει αντισυμβατικά με τις έννοιες του έρωτα, του θανάτου και της εξουσίας και φαίνεται πως θα προβληματίσει σχετικά με το θεμέλιο της δυτικής κοινωνίας – την οικογένεια.
Ποιος είναι ο θύτης και ποιο το θύμα; Αυτό το ερώτημα είναι που θα βάλει σε σκέψεις τόσο το κοινό όσο και τους ίδιους τους χαρακτήρες της παράστασης, καταλήγοντας σε μια ακόμη αποδόμηση της ανθρώπινης υπόστασης. Δημητριάδης είναι αυτός!
Συντελεστές:
Σκηνοθεσία, Σκηνικά, Κοστούμια: Γιώργος Δούλος
Δραματουργική επεξεργασία: Γιώργος Δούλος – Νίνα Σκριβάνου
Παίζουν: Μαρία Αποστολακέα, Αλκινόη Ζαχαρόγιωργα, Ηρώ Κισσανδράκη, Απόστολος Μαλεμπιτζής, Νικόλας Παπαευθυμίου, Γιάννης Σιαμσιάρης και ο Ιάσονας Νικητέας.
Δραματολόγος – Ηχητική δραματουργία: Νίνα Σκριβάνου
Κίνηση: Κορίνα Κόκκαλη
Φωτισμοί: Χριστίνα Θανάσουλα
Φωτογραφίες: Νίκος Πανταζάρας
Επικοινωνία: Μαριάννα Παπάκη, Νώντας Δουζίνας
Υπεύθυνη οργάνωσης παραγωγής: Νίνα Σκριβάνου
Εκτέλεση παραγωγής: Constantly Productions
Κείμενο: Θοδωρής Κανάκης (Lavart)
