Αλκίνοος: «Γιατί δεν υπάρχει Πολιτισμός, αν δεν είναι για όλους.»

Τέσσερις φορές που ο Αλκίνοος «έδωσε ρέστα»

Με λίγα λόγια

Ο Αλκίνοος Ιωαννίδης γεννήθηκε στη Λευκωσία της Κύπρου στις 19 Σεπτεμβρίου του 1969. Εκτός από κιθάρα, έχει σπουδάσει υποκριτική στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου και έχει εμφανιστεί στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου, συμμετέχοντας στις παραστάσεις Σαμία του Μενάνδρου (1993) και Άλκηστη του Ευριπίδη (1996). Το ντεμπούτο του στη δισκογραφία έγινε επιτυχώς το 1993 με τον δίσκο «Στην αγορά του κόσμου», όπου συνεργάστηκε με τους Νίκο Ζούδιαρη, Δήμητρα Γαλάνη και Τάκη Μπουρμά. Έκτοτε, έχει κυκλοφορήσει 11 προσωπικούς δίσκους (εκ των οποίων 3 live), ενώ διαθέτει στο ενεργητικό του περισσότερες από 30 συμμετοχές σε δίσκους άλλων καλλιτεχνών, μεταξύ των οποίων ο Διονύσης Σαββόπουλος, η Ελευθερία Αρβανιτάκη, ο Μανώλης Φάμελλος και η Ελένη Τσαλιγοπούλου.

Αν έχεις περάσει τα 25 και, κυρίως, εάν η εφηβεία σου συνέπεσε με την «αυγή» του νέου millennium, τα τραγούδια του Αλκίνοου Ιωαννίδη ίσως λειτουργούν και ως το κατάλληλο soundtrack στο φιλμ των αναμνήσεών σου. Λίγο πριν ο ίδιος κλείσει τα δικά του 25 χρόνια διαδρομής στον εγχώριο μουσικό και δισκογραφικό χάρτη, ας θυμηθούμε τέσσερις από τις κορυφαίες στιγμές της καριέρας του, που μας «ξάφνιασαν» ευχάριστα με την πρωτοτυπία και το αποτέλεσμά τους.

4. Σόνια Θεοδωρίδου

Μολονότι στο μυαλό – και το αφτί – ενός μέσου ακροατή ελληνικής μουσικής ο Αλκίνοος Ιωαννίδης εντάσσεται στην κατηγορία των καλλιτεχνών που «συγχρωτίζονται» κυρίως με ομόηχους και «ομοϊδεάτες» ερμηνευτές, εάν ψάξετε λίγο βαθύτερα, θα ανακαλύψετε εξαιρετικές συνεργασίες που έχουν γεννηθεί μέσα στις δυόμιση περίπου δεκαετίες της πορείας του. Μία εξ αυτών το ντουέτο με την Σόνια Θεοδωρίδου. Η ποντιακής καταγωγής υψίφωνος με την κραταιά φωνή ερμήνευσε από κοινού με τον Αλκίνοο το κομμάτι «Το Πέρασμα» σε στίχους και μουσική του τελευταίου, το οποίο συμπεριλήφθηκε στον δίσκο «Νεροποντή» το 2009.

«Γλιστράμε και περνούμε κι αν μείνει κάτι εδώ, είναι το φως που μας χαρίστηκε να δούμε μες στη ζωή εσύ κι εγώ. Τα χρόνια θα μας λιώσουν κι αν μείνει κάτι εδώ, θα ‘ναι το φως που είχαν οι μέρες πριν τελειώσουν, μόνο το φως.»

Ωστόσο, αγαπημένη στιγμή στη μουσική διαδρομή του Ιωαννίδη αποτελεί και η συνάντησή του το 2006 με τον Μιχάλη Σιγανίδη, βασικό μέλος του συγκροτήματος Χειμερινοί Κολυμβητές. Ο Αλκίνοος συμμετείχε στο άλμπουμ Sabbath Lift με τα τραγούδια «Τα Σπουργιτάκια» και «Αταράξ Και Ταραξάκο» (στίχοι-μουσική: Μιχάλης Σιγανίδης). Πρόσφατα, ένωσε την φωνή του με εκείνη της Μαρίας Φαραντούρη για λογαριασμό του κομματιού Χατζιδακιάς, που συμπεριλήφθηκε στην τελευταία του δισκογραφική δουλειά με τίτλο «Μικρή Βαλίτσα» (Cobalt Music, 2014).

3. Toy Story

Το φθινόπωρο του 1995 μία κινηματογραφική ταινία κινουμένων σχεδίων έμελλε να αλλάξει για πάντα τη σχέση μας με τα… παιχνίδια και τις ταινίες αυτού του είδους. Το Toy Story, η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία της Pixar, έκανε πρεμιέρα στις αμερικανικές αίθουσες και το επόμενο καλοκαίρι έφτασε στη χώρα μας. Κατά τη μεταγλώττιση, ο Αλκίνοος Ιωαννίδης ερμήνευσε για τις ανάγκες της ταινίας το κομμάτι «Εγώ Κι Εσύ Μαζί» παρέα με τον Τζίμη Πανούση – γεγονός που θα μπορούσε να συμπεριληφθεί και στο νούμερο 4 της λίστας. Επρόκειτο για το «You’ve Got a Friend In Me» του Randy Newman, πάνω στο οποίο ο Τζίμης Πανούσης έγραψε τους δικούς του στίχους.

«Κι όσο περνάνε και φεύγουν τα χρόνια και η φιλίας μας θα μένει αιώνια, είναι γραπτό μας μοίρα κοινή, εγώ κι εσύ μαζί.»

Όπως έγινε αντιληπτό στην κατοπινή του πορεία, δεν ήταν η μόνη φορά που ο Αλκίνοος Ιωαννίδης συμμετείχε δημιουργικά σε κάποιο παιδικό project. Το 2001 αλλά και το 2004 ανέλαβε να ερμηνεύσει κομμάτια στα άλμπουμ Τα Μυστικά Του Κήπου και Κηποθέατρο του Νίκου Κηπουργού, γνωστού συνθέτη παιδικών τραγουδιών. Λίγο αργότερα, το 2005 ήταν ένας από τους βασικούς συντελεστές στο άλμπουμ του Γιώργου Χατζηπιερή «Ο Τεμπέλης Δράκος Και Άλλες Ιστορίες» από την ομώνυμη παιδική θεατρική παράσταση, η οποία «αναβίωσε» και το 2009 με τον τίτλο Η Επιστροφή Του Τεμπέλη Δράκου.

2. Apurimac

Εκτός από τους solo καλλιτέχνες, ο Αλκίνοος Ιωαννίδης έχει να επιδείξει σπουδαίες – και κάποιες ομολογουμένως ανατρεπτικές – συνεργασίες με συγκροτήματα που δραστηριοποιούνται στην ελληνική αλλά και την ξένη μουσική, συγκροτήματα με ιδιαίτερη ταυτότητα και εξαιρετικά ενδιαφέρον ήχο. Ένα από αυτά είναι οι Apurimac με τους οποίους ο Ιωαννίδης «συναντήθηκε» το 2000 στον δίσκο τους Χωρίς Σύνορα. Οι Apurimac, που στην ινδιάνικη γλώσσα Quechua σημαίνει «Ο θεός του λόγου», ζήτησαν από πλήθος καλλιτεχνών (μεταξύ των οποίων και ο 31χρονος τότε Αλκίνοος) να συμμετάσχουν στο κομμάτι Τσε Γκεβάρα, όπως κι έγινε. Πρόκειται για μία ξεχωριστή μουσική συνεύρεση υπό τους ήχους της λάτιν και ένα στοίχημα για τον ίδιο τον ερμηνευτή, που τελικά κέρδισε επάξια.

https://www.youtube.com/watch?v=IaKjxrAvpgM

Παράλληλα, έχοντας εστιάσει στις συνεργασίες του Αλκίνοου Ιωαννίδη με αγαπημένα συγκροτήματα, θα ήταν άδικο να μην αναφερθούμε στο εκπληκτικό «πάντρεμά» του με τους Χαΐνηδες το 2000 (Η Επιστροφή του Ασώτου | Άλμπουμ: Ο Ξυπόλυτος Πρίγκηπας), τους Active Member έναν χρόνο μετά (Η Τέλεια Παρεξήγηση | Άλμπουμ: Kramahoperrata) και τους Anemos το 1998 (Δρομέας | Άλμπουμ: Άνεμος), που ήταν και η πρώτη συνεργασία του με συγκρότημα. Από τις πιο πρόσφατες συνεργασίες του ξεχωρίζουν εκείνες με τους Gardenbox (Φωνή Κρουστών | Άλμπουμ: Ποτέ Όπως Πριν, 2005) και τους En Cardia (Kalinihta | Άλμπουμ: Μη Terra, 2010).

1. Συναυλία στο Θέατρο Ρεματιάς Χαλανδρίου

Ένα από τα στοιχεία που εκτιμώνται σε έναν καλλιτέχνη είναι οι πράξεις που αποδεικνύουν την ευαισθησία που – θεωρητικά τουλάχιστον – χαρακτηρίζει το επάγγελμά του. Οι πράξεις εκείνες που κρατούν την επαφή του καλλιτέχνη με τον «έξω» κόσμο ζωντανή, που τον δείχνουν να αφουγκράζεται τις καθολικές ανάγκες των ανθρώπων για τον πολιτισμό. Πριν από δύο εβδομάδες ο Αλκίνοος Ιωαννίδης έκανε ένα τεράστιο βήμα μπροστά, μία κίνηση που θα χαρακτηρίζαμε «ματ» στην αξιολογική σκακιέρα της εγχώριας μουσικής βιομηχανίας.

Την Πέμπτη 7 Σεπτεμβρίου στο Θέατρο Ρεματιάς Χαλανδρίου δόθηκε η πρώτη καθολικά προσβάσιμη συναυλία στη χώρα. Άνθρωποι με προβλήματα κίνησης, όρασης ή ακοής αντιμετωπίστηκαν ισάξια με τους υπόλοιπους, οι οποίοι κατάφεραν να παρακολουθήσουν ανεμπόδιστα το μουσικό πρόγραμμα. Πρωταγωνιστής σε αυτή την προσπάθεια ήταν ο Αλκίνοος Ιωαννίδης. Αποδεχόμενος την πρόταση της Κίνησης Καλλιτεχνών με Αναπηρία, ανέβηκε στη σκηνή και προσέφερε στο κοινό του μουσική για όλες τις αισθήσεις. Κυριολεκτικά.

Όπως έκανε γνωστό και ο ίδιος σε κείμενο που ανάρτησε στην επίσημη ιστοσελίδα του, υπήρχε ταυτόχρονη διερμηνεία, στίχων και πρόζας, στην ελληνική νοηματική γλώσσα από την Θεοδώρα Τσαποΐτη, η οποία βρισκόταν επί σκηνής δίπλα στους μουσικούς, αλλά και «ζωντανοί» ενδογλωσσικοί υπέρτιτλοι, που χειριζόταν η Εμμανουέλα Πατηνιωτάκη. Επιπλέον, το πρόγραμμα ήταν διαθέσιμο σε γραφή Μπράιγ, σε μεγαλογράμματη γραμματοσειρά και σε κώδικα QR, ενώ ευπρόσδεκτοι ήταν και οι σκύλοι-οδηγοί των τυφλών.

Το όλο εγχείρημα, παρά τις υψηλές τεχνικές απαιτήσεις και δυσκολίες, δέχθηκε θερμότατες κριτικές και στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία. Παράλληλα, κατάφερε να μεταδώσει καίρια μηνύματα ζωής, αναφορικά με την ισότητα στο δικαίωμα προς τις Τέχνες και μάλιστα την ώρα που στο ελληνικό κοινοβούλιο είχε τεθεί προς ψήφιση το νομοσχέδιο περί αναγνώρισης της Ελληνικής Νοηματικής Γλώσσας και της Γραφής Μπράιγ ως ισότιμες της Ελληνικής. Ο ίδιος σημείωσε μεταξύ άλλων:

«Δυστυχώς, επικρατεί η αντίληψη πως κάθε θετικό βήμα επαφίεται στην καλή διάθεση ημών, των μη αναπήρων, ενώ χρωματίζεται αυτάρεσκα με μια δόση «ευαισθησίας», «φιλανθρωπίας» και «καλοσύνης». Σαν να τους κάνουμε κάποιο δώρο, από την καλή μας την καρδιά. Αρνούμαστε πεισματικά να καταλάβουμε πως τα ίσα δικαιώματα στη ζωή, για όλους και όλες, είναι υποχρέωση μιας κοινωνίας που θέλει να ονομάζεται ανθρώπινη και πολιτισμένη. Γιατί δεν υπάρχει Πολιτισμός, αν δεν είναι για όλους.» (alkinoos.gr)

Αλκίνοε, χρόνια σου πολλά.

Κείμενο: Γιάννης Καρακασίδης (Lavart)