Alex Harvey – το τελευταίο εφηβικό είδωλο

Alex Harvey – το τελευταίο εφηβικό είδωλο – Έχετε συλλογιστεί ποτέ πώς θα ήταν να βλέπατε το αγαπημένο σας συγκρότημα σε μια ζωντανή εμφάνιση, δίχως ήχο; Ή έστω σε μορφή βουβού κινηματογράφου; Υπήρξε άραγε κάποιος καλλιτέχνης με τόσο ξεχωριστή σκηνική παρουσία που να αρκεί για να σε κεντρίσει;

Έτυχε να ανακαλύψω το βίντεο με την εμφάνιση της SAHB (Sensational Alex Harvey Band) στο Old Grey Whistle Test, αρχικά χωρίς ήχο. Θυμάμαι, ωστόσο, ότι καθηλώθηκα από το πρώτο δευτερόλεπτο μπροστά στην οθόνη. Κοντινό πλάνο, λοιπόν, στον μουσικό ο οποίος προφέρει με ιδιαίτερη εκφραστικότητα: N…E…X…T…. Στη συνέχεια, εμφανίζεται στο προσκήνιο και το υπόλοιπο συγκρότημα. Εκ πρώτης όψεως, η αισθητική του παρέπεμπε σε Glam Rock συγκρότημα της εποχής. Η μουσική του, αντίθετα, δε θύμιζε σε τίποτα τους κλασσικούς ροκ εντ ρολ ήχους που κυκλοφορούσαν. Το μελωδικό riff της κιθάρας του «βαμμένου» Zal Cleminson συνοδεύονταν από τα ντραμς του θρυλικού Ted McKenna, ενώ το πιάνο του ξάδερφού του Hugh και το επιβλητικό μπάσο του Chris Glen πρόσθεταν βάθος στο κομμάτι. Η μίνι ορχήστρα των βιολιών ακολουθεί με αρμονία. Μια κίνηση του χεριού του και η κάμερα επιστρέφει στον Harvey. Η μουσική σταματά. Ο frontman απαγγέλλει με πρόζα και έμφαση. Η συγκλονηστική του ερμηνεία «ζωντανεύει» με θεατρικότητα τις σκέψεις ενός στρατιώτη που περιμένει την σειρά του έξω από ένα πρόχειρα στημένο πορνείο του στρατού, μέσα από τους στίχους του Βέλγου Jaquels Brel, αριστουργηματικά μεταφρασμένους.

Naked as sin
An army towel, covering my belly
Some of us weep, some of us howl
Knees turn to jelly, but Next! Next!

Αν και μιλάμε για έναν καλλιτέχνη που έδινε διαφορετικές διαστάσεις στα τραγούδια μέσα από τις ζωντανές του εμφανίσεις, εκείνη η ανεπανάληπτη εκτέλεση του Next άνοιγε μια καινούργια σελίδα στις συνειδήσεις όλων των μουσικόφιλων. Όπως καταλαβαίνετε, για έναν έφηβο, που μέχρι τότε ήταν μαθημένος στους ήχους των Sabbath και Zeppelin, αποτελούσε μια ανατρεπτική εμπειρία. Αποτέλεσε, όμως, και το ιδανικό ερέθισμα για να δω με άλλο μάτι την αγαπημένη μου μουσική.

Εμβαθύνοντας κανείς στη μουσική του Harvey, εντοπίζει έντονα και συγκεκριμένα στοιχεία που τον χαρακτηρίζουν. Θεατρική σκηνική παρουσία, αστείρευτο χιούμορ, σαρκασμό και ποιητικό ύφος στους στίχους του, ενώ ταυτόχρονα «ελίσσεται» με κάθε είδους ήχο, από τον πιο σκληρό έως τον πιο soft, δείγμα της μουσικής και καλλιτεχνικής του ιδιοφυΐας. Μάλιστα, δεν δίσταζε να διασκευάσει με τον δικό του μοναδικό τρόπο κλασικά τραγούδια, όπως τα «Delilah» και «Runaway». Ωστόσο, παρά την δημοσιότητα και την αναγνώριση που δέχθηκε στη μουσική του πορεία, δεν ξέχασε ποτέ την ταπεινή καταγωγή του. Σε ένα από τα κορυφαία του κομμάτια «Hammer Song» (προσωπική μου άποψη, το νούμερο ένα) καταθέτει την ψυχή του περιγράφοντας, με τα δικά του «μάτια» πάντα, την ρουτίνα της εργατικής τάξης της Γλασκώβης.

Εκεί, λοιπόν, ξεκινά και η ιστορία του. Στο εργατικό προάστιο του Kinning Park. Βιοπαλαιστής από μικρός, εξασκούσε αρκετές δουλειές προκειμένου να βγάλει τα προς το ζην. Η μουσική, παρόλα αυτά, αποτελούσε πάντα την Ιθάκη του. Το 1972, και αφού έχει κυκλοφορήσει 3 solo album και μερικά singles, θα ιδρύσει την Sensational Alex Harvey Band, αποτελούμενη από τα μέλη του progressive rock συγκροτήματος Tear Gas. Μαζί τους, θα χαράξει την δική του ιστορία στον χώρο της Ροκ, κυκλοφορώντας 7 άλμπουμ και 8(!) live albums. Προδομένος από την καρδιά του, θα φύγει από τη ζωή το 1982 λίγο πριν κλείσει τα 47 του χρόνια και ενώ μπορούσε να προσφέρει πάρα πολλά ακόμα. Τί κρίμα…

Το 2016, η Universal Music κυκλοφορεί μια special edition συλλογή 16 cd προς τιμήν του που φέρει τον τίτλο, δάνειο φυσικά από ένα τραγούδι του, «The Last Of The Teenage Idols» (το τελευταίο εφηβικό είδωλο). Δεν θα μπορούσε να υπάρξει καταλληλότερος. Αυτός ήταν, λοιπόν, ο «αισθησιακός» Άλεξ Χάρβει. Η θρυλική φιγούρα με τη ναυτική ριγέ μπλούζα, που αποτέλεσε έμπνευση για ονόματα όπως τους Nick Cave και The Birthday Party. Ένας ασυμβίβαστος και αδικημένος καλλιτέχνης, που αποτελεί ένα από τα πιο ιδιαίτερα κεφάλαια στην ροκ ιστορία. Αναμφίβολα, από τους αγαπημένους μου.