Prince of Persia: Sands of Time Remake
«“Ο πρίγκιπας της Περσίας: Οι άμμοι του χρόνου” επέστρεψε! Ξεκινήστε το ταξίδι σας ως Πρίγκιπας για να σώσετε το βασίλειο από τον προδοτικό Βεζίρη, σε αυτό το πλήρως ανανεωμένο κλασικό παιχνίδι»: Αυτά είναι τα λόγια που προϋπαντίζουν τους επισκέπτες στην επίσημη ιστοσελίδα του Prince of Persia: The Sands of Time Remake, ένα εγχείρημα που οι φαν του tall, dark and gruesome πρωταγωνιστή περίμεναν εδώ και πολύ, πολύ καιρό. Οι πρώτες εντυπώσεις, όμως, ήταν κάπως απογοητευτικές.
Το πρώτο πέρασμα του Πρίγκηπα στις κονσόλες της (τότε) νέας γενιάς έγινε το 2003 με το Sands of Time, ένα γενναίο και φιλόδοξο platformer που εξισορροπούσε στο gameplay γενναιόδωρες δόσεις μάχης, αναρρίχησης και εξερεύνησης, σε ένα ταξίδι που έμπλεκε τόπους και χρόνους με αριστοτεχνική μαεστρία. Δεκαεπτά χρόνια μετά, λοιπόν, όλοι έμειναν με το στόμα ανοιχτό όταν στις 10 Σεπτεμβρίου του 2020, η Ubisoft αποκάλυψε με περηφάνια το τρέιλερ για το remake του PS2 έπους – το στόμα όμως άνοιξε για τον αντίθετο λόγο που η Ubisoft ήλπιζε.
«Ο πρίγκιπας γύρισε πίσω στην εποχή του PS3/Xbox με το στιλέτο του χρόνου» γράφει ένα από τα σχόλια κάτω από το επίσημο τρέιλερ του remake στο Youtube, το οποίο τη στιγμή που συντάσσεται το άρθρο κλείνει τα 4.5 χιλιάδες likes. Και 7.5 χιλιάδες dislikes. «Αυτό το remake χρειάζεται ήδη νέο remake» αναγράφει ένα άλλο σχόλιο, «The Sims 4: Prince of Persia Expansion pack» σημειώνει ένα άλλο. Η αντίδραση ήταν έντονα αρνητική, θυμίζοντας λιγότερο τους βρυχηθμούς μίσους που συνόδευαν παιχνίδια της EA ή το 23ο Assassin’s Creed και περισσότερο το πνεύμα μιας σιωπηλής απογοήτευσης, ανάλογης με αυτήν που ένιωσαν εκατομμύρια οπαδοί του Warcraft 3 όταν έπαιξαν για πρώτη φορά το Reforged.
Πράγματι, το remake δόθηκε στην θυγατρική της Ubisoft στην Ινδία, με την εταιρεία να υποστηρίζει ότι το footage δεν ανταποκρίνεται στο τελικό προϊόν. Και όμως, ο καταιγισμός των αρνητικών σχολίων (ειδικά για το graphic fidelity του παιχνιδιού) συνεχίστηκαν ακατάπαυστα, με αποτέλεσμα να απαντήσει η ίδια η εταιρεία, λέγοντας ότι πρόκειται για στυλιστική επιλογή της μεταφοράς του παιχνιδιού στο PS4. Χωρίς ίχνος από gameplay, με μόνη απόδειξη το τρέιλερ, πολλοί φαν είχαν ήδη καταδικάσει το Prince of Of Persia ως ένα αποτυχημένο πολιτισμικό προϊόν.
Τον τελευταίο καιρό, στο gaming community, τα παιχνίδια που λαμβάνουν τις υψηλότερες των κριτικών και τα θερμότερα εκ των εγκωμίων, ανήκουν σε μία από τις δύο κατηγορίες: είτε πρόκειται για triple A παιχνίδια με ρεαλιστικά γραφικά, είτε για indie κρυμμένα μαργαριτάρια που κατακτούν καρδιές με το gameplay και μόνο. Είναι μετρημένες στα δάχτυλα οι εξαιρέσεις των επίτηδες stylized διαδραστικών προϊόντων που ταυτόχρονα αποσπούν θετικές κριτικές, δημιουργώντας έτσι ένα κλίμα που αποθαρρύνει νέους developers να πειραματιστούν με την παρουσίαση του παιχνιδιού τους. Θύμα και παράδειγμα που επιβεβαιώνει το κλίμα αυτό είναι και το πρόσφατο Remake του Πρίγκιπα, το οποίο ήδη συγκεντρώνει υπογραφές για να μπει ξανά στο development.
Και εδώ γεννάται το ερώτημα: πότε πρέπει να υποχωρούν οι εταιρείες πίσω από ένα πολιτισμικό προϊόν το οποίο, εκ πρώτης όψεως, φαίνεται να μη συγκεντρώνει τις επιθυμητές κριτικές; Χάνει κύρος και αξιοπιστία στις αποφάσεις η εταιρεία που «τράβηξε» πίσω το προϊόν της για να το ξαναβγάλει μετά από 6 και 12 μήνες, έτσι ώστε να ανταποκρίνεται περισσότερο στις επιθυμίες του κοινού της; Το παράδειγμα της ταινίας Sonic: The Hedgehog που βγήκε πριν από λίγους μήνες στις μεγάλες οθόνες θεμελίωσε κάτι που δεν έχει ξαναγίνει στο παρελθόν: μια μεγάλη κινηματογραφική εταιρεία να κάνει ξανά animate τον πρωταγωνιστή επειδή το τρέιλερ που κυκλοφόρησε απέσπασε τις χειρότερες των κριτικών και σχολίων. Μήπως θα έπρεπε η εταιρεία να «πατήσει πόδι» και να βγάλει το προϊόν όπως το είχε σχεδιάσει ούτως ή άλλως, διπλοπατώντας έτσι τη δημιουργική της σφραγίδα; Ή μήπως θα έπρεπε, τελικά, να αφουγκραστεί τα wants του κοινού της, οικοδομώντας ένα επίτηδες χαμηλής ποιότητας τρέιλερ (το οποίο θα ρίξει τα expectations και τον πήχη) πριν κυκλοφορήσει το τελικό προϊόν, το οποίο θα είναι απλώς μέτριο;
Όπως και να έχει, οι φαν της σειράς Prince of Persia βρίσκονται σε μία περίεργα τιμητική θέση δύναμης: μπορούν να «ακονίσουν» τα γραφικά του Πρίγκιπα της Περσίας μέσω των likes και dislikes τους, να δώσουν στην Ubisoft να καταλάβει ότι δε θα υπάρξουν pre-orders αν δε «στρώσουν» ορισμένες ατέλειες, και πως, τελικά, δεν είναι μόνο ο Πρίγκιπας που έχει εξουσία πάνω στο χρόνο.