Μια σπάνια ομολογουμένως και ξεχωριστή γιορτή έλαβε χώρα χθες Τρίτη 14 Ιουνίου στο Fix Factory Open Air. Μια γιορτή από όλα τα μήκη και πλάτη της ελληνικής ροκ σκηνής. Αγγελάκας, V.I.C., Παύλίδης, Sleepin Pillow και Μαρκαντώνης.
[dropcap size=big]Ό[/dropcap]σο ο ήλιος είναι ακόμα ψηλά και παρέες συγκεντρώνονται φορώντας τα γυαλιά τους, την αυλαία ανοίγει ο Βαγγέλης Μαρκαντώνης τραγουδώντας κομμάτια από το προσωπικό του άλμπουμ «Ξένη Γη». Ακολουθούν οι γνωστοί συνήθεις ύποπτοι της ελληνικής ψυχεδέλειας Sleepin Pillow. Το «μείγμα» των ανατολίτικων ήχων σε συνδυασμό με το ψυχεδελικό progressive, κάνει τα κεφάλια να κινούνται ρυθμικά και η ατμόσφαιρα αρχίζει να ηλεκτρίζεται.[dropcap size=big]Ο[/dropcap] κόσμος αυξάνεται, ο ήλιος πέφτει και ο ζεστός αέρας δυναμώνει. Ο Παύλος Παυλίδης με παιχνιδιάρικη διάθεση τραγουδά σήμερα ξύπνησα απ’ την βροχή και τον αέρα, άλλη μια μέρα. Τραγούδησε παλιά αλλά και νέα του κομμάτια από το τον τελευταίο του δίσκο Μια πυρκαγιά σ’ ένα σπιρτόκουτο. Η μουσική του καταφέρνει για άλλη μια φορα να δημιουργήσει μια διάθεση στο κοινό και να το κάνει να «στροβιλίζεται» και να πλησιάζει ο ένας τον άλλον, τόσο κοντά. Κλείνει τα μάτια και τα αυτιά, παίζει με τις μουσικές και υπενθυμίζει πως, σε αυτήν την πόλη μπορείς να ακούς αηδόνια.[dropcap size=big]Ο[/dropcap]ι Villagers of Ioannina City τον διαδέχονται στην σκηνή αφού έχει πλέον σκοτεινιάσει. Το κοινό τους υποδέχεται με… πολεμικές ιαχές και ο αέρας φυσάει από τα δυτικά αυτή τη φορά. Οι μυημένοι ξέρουν τι τους περιμένει και δεν κρύβουν την ανυπομονησία τους ενώ οι «αμύητοι» κοιτούν με ιδιαίτερο ενδιαφέρον την γκάιντα, τα πνευστά και αυτό το νέο και συνάμα παλιό που έσκασε μύτη τα τελευταία χρόνια στα συναυλιακά και μουσικά δρώμενα της χώρας και έχει αποκτήσει χιλιάδες οπαδούς. Το αποτέλεσμα δεν αφήνει κανέναν ανικανοποίητο καθώς όλα τα βλέμματα παραμένουν προσηλωμένα στην σκηνή -εκτός φυσικά από εκείνους που χορεύουν με τα μάτια κλειστά. Η ατμόσφαιρα φέρνει κάτι από φουρτουνιασμένη θάλασσα όπου όλοι προσπαθούν να πιαστούν από κάπου προκειμένου να σωθούν, και πιάνονται ο ένας απ’ τον άλλον χορεύοντας στους ψυχεδελικούς ηπειρώτικους ρυθμούς των V.I.C. Κλείνοντας αναρωτιούνται τι γυρεύουν οι μπάτσοι τέτοια ώρα –εύλογα- πριν αναχωρήσουν για Αθήνα.
[dropcap size=big]Έ[/dropcap]ρχεται και λέει ένα απλό «γεια σας» μα αυτό αρκούσε για να ξαναζωντανέψουν όλοι για ακόμη μια φορά μετά το διάλλειμα, καθώς ο Γιάννης Αγγελάκας με πραγματικά απίστευτη διάθεση ανεβαίνει στην σκηνή. Ίσως είναι ο μοναδικός άνθρωπος που θα μπορούσε να προκαλεί τόση χαρά την ώρα που φωνάζει «είμαι φρικτός». Ερμηνεύει παλιά και νέα τραγούδια, παντρεύει το μουσικό του παρελθόν με αυτό του σήμερα. Άνθρωποι κάθε ηλικίας κινούνται σα να υπάρχει κάποια άγραφη χορογραφία καθώς τραγουδούν, πάρε με μαζί σου. Πόδια σε διάσταση και χέρια απλωμένα εκτελούν… παλινδρομικές κινήσεις και μπερδεύονται ξέγνοιαστα με χαμόγελα και φωνές που δεν φοβούνται καθώς απαιτούν να είναι ωραία στον παράδεισο. «Κάθε περιοδεία κάπως γίνεται και ξεκινάει από δω», μας λέει, και στην συνέχεια στα γνωστά, λυτρωτικά κι αγαπημένα… βάζει φωτιά σε ό,τι μας καίει την ψυχή. Δείτε τις φωτογραφίες παρακάτω…
Κείμενο: Αλεξάνδρα Ιωάννου (Lavart)
Φωτογραφίες: Τίμος Χριστοφορίδης (Lavart), Ευλαμπία Χουτουριάδου (Lavart)