Το αστυνομικό θρίλερ της Ιόλης Ανδρεάδη και του Άρη Ασπρούλη, μετά τις εξαιρετικές κριτικές και τη θερμή ανταπόκριση του κοινού που γνώρισε στην πρώτη του παρουσίαση την περασμένη άνοιξη, επιστρέφει τον Σεπτέμβριο στην ατμοσφαιρική αυλή του Ασύλου Ανιάτων και μόνο για τέσσερις τελευταίες παραστάσεις επί ελληνικού εδάφους, ετοιμάζοντας αποσκευές για να παρουσιαστεί τον Οκτώβριο στο Λονδίνο.
Video trailer
https://www.youtube.com/watch?v=kjfNFIXWbsY
Στη μνήμη ενός μικρού παιδιού
το νέο θεατρικό έργο της Ιόλης Ανδρεάδη και του Άρη Ασπρούλη
Ένα αστυνομικό θρίλερ φαντασίας βασισμένο σε πραγματικά γεγονότα
παρουσιάζεται σε Αθήνα και Λονδίνο.
4 τελευταίες παραστάσεις στον Προαύλιο Χώρο του Ασύλου Ανιάτων στην Κυψέλη από τις 9 έως τις 12 Σεπτεμβρίου και συνέχεια παραστάσεων στις 14 Οκτωβρίου στο Λονδίνο στο University of Roehampton με αγγλικούς υπέρτιτλους.
Στη μνήμη ενός μικρού παιδιού. Μια παράσταση site-specific που βασίζεται σε δεκαετή έρευνα πάνω σε πραγματικά γεγονότα και χρησιμοποιεί τη συγγραφική φόρμα της μυθοπλασίας και του αστυνομικού θρίλερ για να εξιστορήσει τα ευρήματά της. Μια σειρά από φόνους στο σήμερα οι οποίοι ερμηνεύονται αποκλειστικά με το βλέμμα στραμμένο στο παρελθόν, καθώς όλα τα στοιχεία για την εξιχνίασή τους βρίσκονται εκεί.
Η ιστορία του έργου βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα που χάραξαν την αθέατη πλευρά της καλλιτεχνικής Αθήνας του 1910 και τα οποία έρχονται στο φως ως αποτέλεσμα δεκαετούς έρευνας σε ιστορικά αρχεία, δημοσιεύματα της εποχής και πλειστηριασμούς παλαιών βιβλίων.
Γεγονότα όπως η μνημειώδης αυτοκτονία του έφιππου ποιητή Περικλή Γιαννόπουλου στη θάλασσα του Σκαραμαγκά για τα μάτια της μποέμισσας ζωγράφου Σοφίας Λασκαρίδου και η τελετουργική σχέση της αυτοχειρίας του με τον συγγραφέα Πλάτωνα Ροδοκανάκη, τη μυστηριώδη μεσαιωνική προέλευση της οικογένειάς του και τους κωδικοποιημένους αποκρυφιστικούς συμβολισμούς που εντοπίζονται στα γραπτά του – τα οποία υπέγραφε ζωγραφίζοντας έναν λαγό (!).
Site-specific
Η επιλογή των χώρων που πραγματοποιείται η παράσταση σχετίζονται ιστορικά με τη παράξενη και ξακουστή Οικογένεια Ροδοκανάκη:
- το Άσυλο Ανιάτωναποτελεί την τελευταία αθηναϊκή οικία της οικογένειας Ροδοκανάκη έως και το 1901, χρονιά όπου το οίκημα της Αγίας Ζώνης θα περάσει στα χέρια του Ασύλου
- το Λονδίνο είναι ο τόπος όπου έζησε ο Κωνσταντίνος Ροδοκανάκης (1635 – 1685) και εργάστηκε ως ποιητής, αλχημιστής και προσωπικός γιατρός του Βασιλιά της Αγγλίας Καρόλου Β’, συνεισφέροντας και στην ανακάλυψη του φαρμάκου ενάντια στην Πανούκλα
Η παράσταση πραγματοποιείται 100 χρόνια από τον θάνατο του Πλάτωνα Ροδοκανάκη, με την ευγενική παραχώρηση του προαύλιου χώρου από το Άσυλο Ανιάτων και την υποστήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού.
Σκηνοθεσία – Κίνηση: Ιόλη Ανδρεάδη
Κείμενο: Ιόλη Ανδρεάδη & Άρης Ασπρούλης
Έρευνα: Άρης Ασπρούλης
Σκηνογραφία – Κοστούμια: Πηνελόπη Ασλάνογλου
Φωτισμοί: Στέβη Κουτσοθανάση
Μουσική Επιμέλεια: Αλέξανδρος Γκόνης
Επιμέλεια Έκθεσης: Ίρις Κρητικού
Φωτογραφίες Παράστασης: Σταύρος Χαμπάκης
Φωτογραφίες Promo: Θάνος Χόνδρος
Video Trailer: Μιχαήλ Μαυρομούστακος
Βοηθός Σκηνοθέτη: Νατάσα Πετροπούλου
Επικοινωνία: Άρης Ασπρούλης
Παραγωγή: Εταιρεία Θεάτρου 1+1 = 1
Παίζουν: Ρούλα Πατεράκη, Δέσποινα Σαραφείδου (Βραβείο Ερμηνείας Κάρολος Κουν 2018), Κώστας Νικούλι.
Παραστάσεις στον Προαύλιο χώρο του Ασύλου Ανιάτων (Αγίας Ζώνης 39, Κυψέλη)
9, 10, 11 & 12 Σεπτεμβρίου στις 20.00
Διάρκεια παράστασης 120 λεπτά
Εισιτήρια: 13 ευρώ γενική είσοδος / 10 ευρώ μειωμένο
Λόγω της περιορισμένης χωρητικότητας για την παρακολούθηση της παράστασης
απαιτείται τηλεφωνική κράτηση στο 694.634.9344
Παράλληλα, με αφορμή την παράσταση, στον χώρο του Ασύλου Ανιάτων παρουσιάζεται ομαδική εικαστική έκθεση με θέμα τον Πλάτωνα Ροδοκανάκη και τίτλο «Αισθάνομαι να έχω μέσα μου κατιτί το πολύ ξανθό…» σε επιμέλεια Ίριδας Κρητικού. Στην έκθεση συμμετέχουν με έργα τους μεταξύ άλλων οι: Γιάγκος Ανδρεάδης, Νεκτάριος Αποσπόρης, Νίκος Βατόπουλος, Βασίλης Γαρυφαλλάκης, Ανδρέας Γεωργιάδης, Έλενα Κυρκιλή, Δήμητρα Λιάκουρα, Αλέξανδρος Μαγκανιώτης, Περικλής Πραβήτας, Γιώργος Τσόπανος, Άννα Χαρακτίνου, Θάνος Χόνδρος, Βιργινία Φιλιππούση και Γιώργος Φλωράκης.
Το έργο «Στη μνήμη ενός μικρού παιδιού» κυκλοφορεί στα βιβλιοπωλεία από την Κάπα Εκδοτική.
Για την παράσταση έγραψαν:
Σε έναν όμορφο κήπο της Κυψέλης, στο Άσυλο Ανιάτων στην οδό Αγίας Ζώνης, η Ιόλη Ανδρεάδη και ο Άρης Ασπρούλης παρουσιάζουν το νέο τους έργο. Οι δυο τους καταθέτουν πλέον συστηματικά την πρότασή τους για τον τρόπο του να κάνει κανείς θέατρο και είναι ευχάριστο να βλέπει κανείς τη συνεχή τους πρόοδο αλλά και την τόλμη τους να καταπιάνονται με δύσκολο υλικό και να μην επαναπαύονται στις κατακτήσεις τους. Στην παράσταση αυτή όμως η έκπληξη προέρχεται από την Ιόλη Ανδρεάδη που αποδεικνύει πως έχει τη δυνατότητα να λειτουργήσει και εκτός του αυστηρού φορμαλισμού που συνηθίζει και πως μπορεί να συνθέσει ένα λυρικό θεατρικό σύμπαν στο μεταίχμιο των διαστάσεων. Ένα άρτια οργανωμένο θέατρο, ιδιαίτερα ατμοσφαιρικό, απαιτητικό και υπαινικτικό, με τη γοητεία του χειροποίητου αλλά και μια αφοπλιστική αθωότητα μέσα στην πολυπλοκότητά του. | Ειρήνη Μουντράκη, The Greek Play Project
Μαγεια στο Ασυλο Ανιατων. Μια παρασταση καμωμενη με ψυχη και μερακι. Το κειμενο των Αρη Ασπρουλη και Ιολης Ανδρεαδη υποδειγματικο και ποιητικο. Η σκηνοθεσια της δευτερης αληθινα δεξιοτεχνικη – προσεγμενη και στην παραμικρη λεπτομερεια. Εχει πολυ ταλεντο αυτο το κοριτσι. Σπουδαια η ακριβη μας Ρουλα Πατερακη – μαθημα υποκριτικης η σκηνη της ψηλα στο παραθυρο. Δεν χορταινει κανεις να την απολαμβανει να ποιει ηθος. Εξαιρετικη η Δέσποινα Σαραφείδου. Μεγαλος ασσος της δουλειας ο προικισμενος Κώστας Νικούλι (θαυμασιος – ενα ταλεντο που εχει να δωσει πολλα – hot stuff) που σηκωσε πανω του το μεγαλυτερο βαρος της παραστασης με συνεπεια, ακριβεια και μετρο. Μια παρασταση -καταθεση ψυχης που με ακολουθει ακομα! Μην την χασετε! Τρυπωστε στο Ασυλο και απολαυστε μια υπεροχη, χειροποιητη δουλεια που θα σας καθηλωσει και θα σας σαγηνευσει! Θα την εβλεπα ξανα την δουλεια-προταση του ξεχωριστου αυτου πλασματος που λεγεται Ιολη Ανδρεαδη! Έχει αυτο το κατι που την κανει να μαγευει το κοινο! Τρέξτε στο Άσυλο τώρα!| Βασίλης Μπουζιώτης, Enikos.gr
Η συγκέντρωση του υλικού από τον Άρη Ασπρούλη διήρκησε δέκα χρόνια και το κείμενο έχει επεξεργαστεί από τον ίδιο και την Ιόλη Ανδρεάδη με τέτοιο τρόπο έτσι ώστε να διατηρεί συγχρόνως το σασπένς ενός αστυνομικού θρίλερ αλλά και την ποιητική-ρομαντική αίσθηση που αποπνέουν οι ήρωες του έργου. Έντεχνα η σκηνοθέτιδα Ιόλη Ανδρεάδη δίνει εξαρχής τη δυνατότητα στο θεατή να ακολουθήσει την πλοκή από “απόσταση αναπνοής”. Η ερμηνεία του νεαρού και φερέλπιδος πρωταγωνιστή Κώστα Νικούλι είναι εντυπωσιακή. Η ενέργεια του σε καθηλώνει και η σιγουριά και η ακρίβεια με την οποία φαίνεται να ερμηνεύει το ρόλο του είναι κάτι που δεν συναντάμε συχνά σε νέους ηθοποιούς. Αντίστοιχα πολύ ουσιαστική και με σωστή αντίστιξη στους άλλους δύο ηθοποιούς είναι η ερμηνεία της Δέσποινας Σαραφείδου η οποία χρησιμοποιεί με απόλυτο έλεγχο τα εκφραστικά της μέσα. Η Ρούλα Πατεράκη είναι επίσης εξαιρετική στο ρόλο της έχοντας μέτρο και ακολουθώντας με σωστό ρυθμό το κείμενο. Αρκετές ώρες μετά την παράσταση αν και το μυστήριο έχει λυθεί, ο θεατής νιώθει ότι θέλει να βυθιστεί κι άλλο μέσα στον αποκρυφιστικό “κόσμο” της οικογένειας Ροδοκανάκη, να μεταφερθεί σε άλλες εποχές και να δημιουργήσει ακόμα περισσότερες εικόνες με τη φαντασία του. | Κωνσταντίνος Πλατής, Θεατρομάνια
Η παράσταση, πιστή στο αινιγματικό ύφος των κειμένων του Ροδοκανάκη, μας προτρέπει να ανατρέξουμε στα στοιχεία που συνεχώς ξετυλίγονται για να βρούμε τον πιθανό δολοφόνο. Ο εσωτερισμός και ο αποκρυφισμός διαχέονται στο έργο, παίρνοντας στην ουσία φωτιά από τη σκηνοθεσία. Οι φωτισμοί συνδυάζονται με το θέατρο σκιών από τις φιγούρες που προβάλλονται μεγαλόσωμες, δημιουργώντας επάνω στους τοίχους του οικήματος εικόνες βγαλμένες από τα έγκατα της Γης. Ένα δυνατό duende εκτυλίσσεται μπροστά μας, ενώ η μουσική, με προεξάρχουσα την όπερα Λόεγκριν του Βάγκνερ, μυσταγωγικά μάς παρασύρει στα συμβολιστικά στοιχεία. Όλα δένουν μεταξύ τους άρρηκτα, το παρελθόν με το παρόν, η σκηνοθεσία με τον χώρο και οι χαρακτήρες της νουβέλας με τα πραγματικά πρόσωπα. Μεταφερόμαστε στις αρχές του προηγούμενου αιώνα και ανασαίνουμε τον ρομαντισμό και τον αισθητισμό εκείνης της εποχής. Καταλυτικό ρόλο παίζει ο νεαρός ηθοποιός Κώστας Νικούλι, καλύπτοντας επάξια και ακούραστα τους ανδρικούς ρόλους που απαιτεί η παράσταση. Συγκλονιστικές οι ερμηνείες της Ρούλας Πατεράκη και της Δέσποινας Σαραφείδου στους πολλαπλούς τους ρόλους. Το δραματικό στοιχείο κρατιέται ψηλά με τη δεξιοτεχνία και την καλλιτεχνική αρτιότητα των τριών ηθοποιών. | Χρύσα Νικολάκη, fractalart.gr
Φεύγεις από τον χώρο έχοντας μία αίσθηση ευφορίας και έκπληξης για το θεατρικό εγχείρημα αυτό και εμπιστοσύνη στις ικανότητες της Ιόλης Ανδρεάδη και του Αρη Ασπρούλη, που κάθε φορά μας εκπλήσσουν με τη δημιουργικότητά τους και την αγάπη τους για το θέατρο. Ακολουθώντας όχι την πεπατημένη αλλά ψάχνοντας και ανακαλύπτοντας νέους τρόπους έκφρασης, όπως έλεγε και ο Τρέπλιεβ στον «Γλάρο» του Τσέχοφ. Η Δέσποινα Σαραφείδου με άνεση και τόλμη, ο Κώστας Νικούλι, με σκηνική εξυπνάδα και αμεσότητα, κατάφεραν σε αυτό το έργο που κατά τη γνώμη μου καταγράφεται στο «θέατρο ντοκουμέντο» να ζωντανέψουν τα φανταστικά και πραγματικά πρόσωπα με ποιητική διάθεση. Η Ρούλα Πατεράκη με αστείρευτο ζήλο επιβεβαιώνει, για άλλη μια φορά, την υποκριτική της ικανότητα και εν γένει τη θεατρική της παιδεία. Τα σκηνικά και τα κοστούμια της Πηνελόπης Ασλάνογλου υπηρέτησαν τον στόχο του έργου και το γενικό σχέδιο της παράστασης. Οι φωτισμοί της Ιόλης Ανδρεάδη ήταν εξαιρετικοί και αξιοποίησαν τον χώρο, προσδίδοντάς του θεατρικότητα. Η Ιόλη Ανδρεάδη έχει προσωπικό όραμα και με την ευαισθησία της, το πάθος και τις δημιουργικές της προτάσεις ενισχύει τις δυνάμεις του θεάτρου μας για επαναπροσδιορισμό της καλλιτεχνικής αξίας, κάτι που έχει ανάγκη η εποχή μας. | Ρωξάνη, Ριζοσπάστης
Ένας απόγονος των Ροδοκανάκηδων έρχεται στην παράσταση διατηρώντας την ανωνυμία του και ύστερα γράφει τις εντυπώσεις του από αυτή:
