Το «Βρακί» του Καρλ Στέρνχαϊμ
τα Σάββατα στο Θέατρο Φλέμινγκ.
-Συνεχίζεται μετά τις πρώτες sold out παραστάσεις –
Φεγγαράκι μου λαμπρότεν / Φέξεν μου γιατί ως πότεν /το «ψωμί» θάναι μπομπότεν /
Και όλα τα «γλυκά» φερμπότεν / Τι ζητάω mein herr;;;/ Μόνον ένα love affair!!! /
Bye bye και γκούτε ναχτ/ / Πως να βγάλω μαιν αχτ!
Μια αστραφτερή κωμωδία γραμμένη από τον γνωστό και ως «Γερμανό Μολιέρο» Καρλ Στέρνχαϊμ ((1878-1942) που θεωρείται ένας από τους κορυφαίους εξπρεσιονιστές του θεάτρου. Στο έργο ο συγγραφέας με τη διεισδυτική ματιά και την κοφτερή του γλώσσα σατιρίζει την «ευπρέπεια» των αστών, της εποχής του.
Με πρόσχημα την απώλεια του βρακιού της οικογένειας των Μάσκε, ο Στέρνχαϊμ συνθέτει μια κοινωνία, καλά κρυμμένη κάτω από τη μάσκα της αστικής κοσμιότητας, γι’ αυτό εξάλλου και επιλέγει το σαρκαστικό επώνυμο Μάσκε. Αυτό, όμως, που έχει αξία, για τον Στέρνχάιμ είναι η σάτιρα των μικροαστών, που επιβιώνουν και καταφέρνουν σχεδόν πάντα να ανακαλύπτουν, έστω και έτσι, την χαρά της ζωής και της δημιουργίας αδιαφορώντας αν πολλές φορές, μαζί με το βρακί, πέφτει και το προσωπείο μιας ολόκληρης κοινωνίας!!! Και τότε και τώρα και πάντα…
Ελεύθερη διασκευή και στίχοι τραγουδιών: Καρίνα Ιωαννίδου.
Σκηνοθεσία: Γρηγόρης Μήτας… Meet us at Fleming Theatre.
Παραστάσεις κάθε Σάββατο στις 21:30
Πληροφορίες & Κρατήσεις: 2310 812000
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Ελεύθερη διασκευή – στίχοι τραγουδιών: Καρίνα Ιωαννίδου
Σκηνοθεσία, επιλογή τραγουδιών: Γρηγόρης Μήτας
Επιμέλεια τραγουδιών: Νίκος Παπάζογλου
Χορογραφίες: Κωνσταντίνος Πετρίδης
Βίντεο: Φώτης Πολίτης
ΠΑΙΖΟΥΝ:
Χριστίνα Μαγκάκη (Λουίζε Μάσκε)
Νίκος Παπάζογλου (Τέομπαλντ Μάσκε)
Μαρία Πασχάλη (Ντόυτερ)
Φώτης Πολίτης (Σκασόν)
Νίκος Φραντζέσκος (Σκαρόν)
Φιλική Συμμετοχή: Έντι Κούρτης, Ελένη Γκαπ
Φωτογραφίες: Φώτης Πολίτης
ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ
Το «Βρακί» (1910) είναι μια αστραφτερή κωμωδία γραμμένη από τον γνωστό και
ως «Γερμανό Μολιέρο» Καρλ Στέρνχαϊμ ((1878-1942) που θεωρείται ένας από τους κορυφαίους εξπρεσιονιστές του θεάτρου. Στο έργο ο συγγραφέας με τη διεισδυτική ματιά και την κοφτερή του γλώσσα σατιρίζει την «ευπρέπεια» των αστών, της εποχής του Ο ίδιος είπε για το «Βρακί»: «Δεν προσπάθησα να αναμορφώσω το κοινό, αντίθετα, επεσήμανα στον αστό τους κινδύνους κάθε απόπειρας του να βελτιώσει αυτόν τον θεϊκά πλασμένο κόσμο, τον ενθάρρυνα να αφεθεί στα λεγόμενα πάθη του – τα οποία άλλωστε και τον οδήγησαν στην επιτυχία – και τον συμβούλεψα, με επίγνωση της ευθύνης μου, να αποβάλλει επιτέλους από την ορολογία του, τις έννοιες που εκτιμούν τα πράγματα μονόπλευρα, ως προς την ηθική τους αξία, γιατί κάνουν τον σφυγμό της ζωής να ατονήσει».
ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ
Η όμορφη Λουίζε και ο ανώτερος δημόσιος υπάλληλος, άντρας της, Τέομπαλντ Μάσκε, παρακολουθούν μια μεγάλη παρέλαση από την εξέδρα των επισήμων. Καθώς η Λουίζε τεντώνεται για να δει καλύτερα τους φαντάρους που παρελαύνουν αγέρωχοι, σπάει το κορδόνι που συγκρατεί το φόρεμά της και… ουπςςς κατά ένα μυστηριώδη τρόπο, γλιστράει το βρακί της και χάνεται. Το περιστατικό δεν περνάει απαρατήρητο από το πλήθος κι η όμορφη Λουίζε Μάσκε, γίνεται ερωτικός στόχος, πόθος και φαντασίωση μιας ολόκληρης πόλης. Προκαλείται ερωτικός παροξυσμός σε όλο τον πληθυσμό. Άντρες και γυναίκες τρελαίνονται και η όμορφη Λουίζε γίνεται ξαφνικά η σταρ της πόλης. Σε όλους ξυπνούν ανομολόγητες επιθυμίες και τα πράγματα γρήγορα «ξεφεύγουν»… Ποιος μπορεί πια να τα ελέγξει; Με πρόσχημα την απώλεια του βρακιού της οικογένειας των Μάσκε, ο Στέρνχαϊμ συνθέτει μια κοινωνία, καλά κρυμμένη κάτω από τη μάσκα της αστικής κοσμιότητας, γι’ αυτό εξάλλου και επιλέγει το σαρκαστικό επώνυμο Μάσκε. Αυτό, όμως, που έχει αξία, για τον Στέρνχάιμ είναι η σάτιρα των μικροαστών, που επιβιώνουν και καταφέρνουν σχεδόν πάντα να ανακαλύπτουν, έστω και έτσι, την χαρά της ζωής και της δημιουργίας αδιαφορώντας αν πολλές φορές, μαζί με το βρακί, πέφτει και το προσωπείο μιας ολόκληρης κοινωνίας!!! Και τότε και τώρα και πάντα…
ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΜΗΤΑΣ
