..Διαμαντένιος ουρανός, κάτι φωνές μου ψιθυρίζανε..
Μετα τη δεύτερη αναβολή λόγω καιρικών συνθηκών η μουσική παράσταση των Παυλο Παυλίδη και Γιάννη Αγγελάκα μαζί με τους B-movies και 100ΟC έλαβε επιτέλους χώρα την Παρασκευή 6 Ιουλίου στον συναυλιακό χώρο της μονής Λαζαριστών.
Το κοινό συνέρρεε στο σημείο από νωρίς το απόγευμα πεπεισμένο πως απόψε θ’ ακούσει «φωνές από τ’ αστέρια» και «παροιμίες απ’ τον κρόνο».
Στις 21:00, όντας ακόμη μέρα, βγήκε στη σκηνή ο Παύλος με τους B-movies, προσφέροντας μας τους πρώτους ήχους μιας καλοκαιρινής γιορτής από αυτές που δε λησμονιούνται εύκολα. «Δε βλέπω κανένα συννεφάκι» σχολίασε αστειευόμενος τις συνεχόμενες αναβολές. Ακούσαμε κομμάτια από την εποχή των Σπαθιών αλλά και των σόλο δίσκων του. Πάντα με ενέργεια και ροκ εν ρολ διάθεση που ωθούσε σε κίνηση οποιονδήποτε βρισκόταν στον χώρο.
«Πέρασαν τόσα καλοκαίρια χωρίς να καταλάβω πως, ανατινάζεται το φως, τις Κυριακές τα μεσημέρια».
Όταν ο Γιάννης Αγγελάκας ανέβηκε στη σκηνή η νύχτα είχε ήδη πάρει τη σκυτάλη στολισμένη από τις μελωδίες του Παύλου και της μπάντας του. Παύλος και Γιάννης ερμήνευσαν παρέα το νέο τους κομμάτι ονόματι «η νέα βαρβαρότητα» και κάποια απο παλιότερες δουλειές του καθενός.
Να σημειωθεί οτι ο Γιάννης σχολίασε την επίθεση που δέχτηκε η παραγωγή για την αναβολή της 4/7 από διάφορους μέσω των κοινωνικών δικτύων. «Ξέρουμε την σχέση που έχουμε τόσα χρόνια» είπε -μεταξύ άλλων- αναφερόμενος στο κοινό.
«Έχω έναν ήλιο χλωμό στη φορμόλη, μια καρδιά που διψάει σα καμένο χωράφι».
Ο Παύλος Παυλίδης και οι B-movies συνέχισαν για λίγο ακόμη έως ότου έδωσαν τη θέση τους στον Γιάννη Αγγελάκα και τους 100°C.
Ο Γιάννης Αγγελάκας είναι ίσως ο μοναδικός καλλιτέχνης στην Ελλάδα που εδώ και πάνω από 30 χρόνια παραμένει ενεργός και συνεχώς εξελισσόμενος. Μετά τα χρόνια των Τρυπών, μας έχει παρουσιάσει δουλειές του με εντελώς νέο κράμα ηχοχρωμάτων εκπλήσσοντας μας ευχάριστα.
Ερμηνεύτηκαν κομμάτια απ’ όλη την πορεία του στην ελληνική ροκ σκηνή, κάποια όπως τα γνωρίζαμε, άλλα διασκευασμένα σε πιο πειραματικό ύφος, προκαλώντας ηλεκτρισμό στην ατμόσφαιρα με το κοινό να συμμετέχει πλήρως.
«Ακουω την Αγάπη! Και δεν ακούω τις σκέψεις μου!»
Το τρίτο μέρος της «γιορτής» έφερε όλους του μουσικούς στη σκηνή. B-movies και 100°C, Παύλος Παυλίδης και Γιάννης Αγγελάκας. Ερμηνεύ,τηκαν –κυρίως- ιστορίες των 90’s τότε που Τρύπες και Ξύλινα Σπαθιά είχαν «τρυπώσει» για τα καλά στα στερεοφωνικά και τα Walkman μιας γενιάς που το βράδυ της Παρασκευής έκανε αισθητή την παρουσία της μέσα στο πλήθος κρατώντας από το χέρι και χορεύοντας μαζί με τις γενιές που ακολούθησαν.
«Ο παράδεισος βρίσκεται κάτω από τη στάχτη»
«Υπάρχει ακόμα υπάρχει κάτι που δεν έχει χαθεί, είν’ η αγάπη ένα ταξίδι από γιορτή σε γιορτή».
Η βραδιά έκλεισε σιγά σιγά με τον Παύλο να μας διαβεβαιώνει πως η γιορτή «Δεν έχει τέλος» και τον Γιάννη να ζητά «Λίγη ακόμη αγάπη», ενώ καθε παριστάμενος μονολόγησε ή φώναξε ρυθμικά: «εγώ θα φλέγομαι, θ’ ανθίζω θα γιορτάζω, θ’ ανατέλλω».
«..γιατί ο δρόμος είναι αλήθεια χίλια κι ένα παραμύθια,
είναι το σπίτι μας, δεν έχει τέλος,
δεν έχει τέλος..»
Κείμενο: Γιάννης Μπουζούκης
Φωτογραφίες: Ρομίνα Ιωαννίδου (Lavart)
