Στέκομαι. Τοίχος. Πάτωμα. Τοίχοι. ένας τοίχος άγριος, άσπρος αλλά λερωμένος. Ένας τοίχος μπεζ, δύο παράθυρα, ένας τοίχος, μια γλάστρα, ένας τοίχος, μπαλκόνια μια σπιθαμή, ένας τοίχος, δρόμος, αμυδρά φωτισμένος, ένας τοίχος, γκαράζ, μηχανές, δύο αμάξια, ένα άσπρο, ένα μαύρο. Ένας τοίχος. Μια γάτα, ίσα ίσα φαίνεται από δω. Λάμπα, κίτρινο φως. Από δω δεν βλέπεις τίποτα. Ένας τοίχος. Όπου και να κοιτάξεις το ίδιο, αλλάζουν τα χρώματα, μόνο. Στόρια. Τοίχος. Μου καλύπτουν τον ουρανό. Βλέπω αν σκύψω. Αν σκύψω πονάω. Λίγος ουρανός, μπλε προς μαύρος, δυο τρία λαμπιόνια πετάγονται μέσα του. Τοίχος. Ανασηκώνομαι. Στόρια. Σκύβω. Κοιτάζω ψηλά. Ψηλά; Τοίχος. Ουρανός. Τοίχος. Αντέχω λίγο ακόμα σκυφτή. Δεν αντέχω άλλο. Τσιγάρο. Τασάκι. Καπνός. Δυόσμος. Φαίνεσαι σαν πινάκας δίπλα του, με το μαύρο φόρεμα και το λίγο κίτρινο. Το φως. Σκέψεις. Μουσική. Σκληρά ρομαντική, σκληρά μελαγχολική. Κόκκινο. Κρεβάτι. Αγκαλιά. Τρέμεις; Παίζω με τα πόδια μου. Είσαι εδώ. Μου λείπεις κ ας απέχουμε μόλις μερικά εκατοστά. Σε θέλω. Όχι. Σε ποθώ. Σε παθώ. Δεν έχει ρήμα το πάθος; Πάσχω. Σε πάσχω.
Έργο: Rooms by the sea, Edward Hopper
