5 φωνές «stringlίζουν» με χάρη

Όσα είδαμε και ακούσαμε το απόγευμα της Τετάρτης στο Μουσείο Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης.

[dropcap size=big]Α[/dropcap]πόγευμα Τετάρτης, Αποθήκη Α’ στο Λιμάνι της Θεσσαλονίκης. Θερινό ηλιοστάσιο και η μεγαλύτερη σε διάρκεια ημέρα του χρόνου ολοκληρώνεται με μία ξεχωριστή μουσική συνάντηση. Πέντε γυναίκες, πέντε καλοκουρδισμένες, αιθέριες φωνές, κανένα μουσικό όργανο. Η Albena, η Δωροθέα, η Έλσα, η Κατερίνα και η Βασιλική. Αυτές είναι οι Stringless και αυτό είναι το πρόγραμμα που παρουσίασαν στο Μουσείο Φωτογραφίας της πόλης.

Η αρχή έγινε λίγο μετά τις 20:00. Η πόρτα ανοίγει στην κατάμεστη αίθουσα του πρώτου ορόφου και οι στίχοι από την Ικαριώτικη «Αμπελοκουτσούρα» γεμίζουν την ατμόσφαιρα. Έτσι, a capella και εντυπωσιακά, σχεδόν μυσταγωγικά οι Stringless παίρνουν θέση στην σκηνή. Στο πρόγραμμα διάρκειας εξήντα λεπτών, οι φωνές των πέντε γυναικών συναντήθηκαν και ταξίδεψαν εντός και εκτός συνόρων: Μακεδονία, Κρήτη, Βουλγαρία, Τουρκία, Πόντος, Γεωργία.


[dropcap size=big]Τ[/dropcap]ραγούδια από την ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων, ρυθμοί εκρηκτικοί, μελαγχολικοί, χαρούμενοι, λόγια γεμάτα πάθος, πόνο ή παράπονο που χάνονται στο βάθος των αιώνων. Ιστορίες για θρύλους, για ανθρώπους, ανεκπλήρωτους ή αδικοχαμένους έρωτες που χιλιοτραγουδήθηκαν και αναδείχθηκαν σε σπουδαία παρακαταθήκη για το παραδοσιακό και βαλκανικό τραγούδι.

Η μουσική «βεντάλια» των πέντε ηχοπαραγωγών – όπως χαρακτηριστικά αναφέρονται – κινείται σε ένα ευρύ φάσμα επιλογών, γλωσσών και διαθέσεων, στο οποίο έχουν μάθει να επιδίδονται με περίσσια μαεστρία. Αυτό, άλλωστε, αποδεικνύεται από το γεγονός ότι καταφέρνουν να δέσουν αρμονικά τόσο διαφορετικά ακούσματα, όπως το ασίκικο «Dostum» από την γειτονική Τουρκία, το βουλγαρικό «Сестра, брата моли на вечера», το ποντιακό «Τη τρίχας το γεφύρ», μέχρι το ελαφρό «Σε μαγικά νησιά» του Τρίο Κιτάρα και το «Αυτό το αγόρι» της Αλέκας Μαβίλη.

[dropcap size=big]Έ[/dropcap]να από τα στοιχεία που καθιστούν το έργο των κοριτσιών ξεχωριστό είναι το γεγονός ότι καταφέρνουν και ενορχηστρώνουν σε πολυφωνικό επίπεδο κομμάτια που δεν περιλαμβάνουν την πολυφωνία στον ήχο τους, όπως είναι για παράδειγμα τα ποντιακά τραγούδια. Παράλληλα, η εύστοχη τοποθέτηση, το πηγαίο χιούμορ και η αίσθηση της γυναικείας αλληλεγγύης τις χαρακτηρίζουν απόλυτα. Καθ’ όλη τη διάρκεια της παράστασης, οι Stringless έχουν τη δύναμη να μαγνητίζουν την προσοχή και να μονοπωλούν ακούραστα το ενδιαφέρον σου, χωρίς αυτό να γίνεται αυτοσκοπός από την πλευρά του κοινού. «Είναι περίεργα πλάσματα οι γυναίκες» τόνισε σε κάποια στιγμή η Έλσα και ποιος μπορεί άραγε να την διαψεύσει;

Το πρόγραμμα έκλεισε με τον «εθνικό ύμνο» του συγκροτήματος, όπως τον χαρακτηρίζουν, και τα κορίτσια μας σύστησαν ένα νέο τους μέλος. Η Στέλλα Γιαλτζή πρόκειται να ενσωματωθεί προσεχώς στο δυναμικό του vocal group και η ίδια ήταν εκεί για να απολαύσει – ίσως για τελευταία φορά από την θέση του θεατή – το ρεσιτάλ των κοριτσιών. Οι Stringless ανανέωσαν το ραντεβού τους με το κοινό για την Κυριακή 25 Ιουνίου, όπου θα βρίσκονται live στον Κήπο των Εποχών στη Νέα Παραλία Θεσσαλονίκης, στο πλαίσιο του 20^ου Αντιρατσιστικού Φεστιβάλ της πόλης.


INFO

Οι Stringless είναι ένα φωνητικό σχήμα με έδρα τη Θεσσαλονίκη. Το όνομα τους είναι ένα λογοπαίγνιο με διττή ανάγνωση, μία στα αγγλικά με την έννοια ”without strings” (χωρίς έγχορδα) και μία στα ελληνικά, ”στρίγκλες”, τα μυθικά πλάσματα της ελληνικής παράδοσης. Στο ρεπερτόριό τους ακούγονται παραδοσιακά τραγούδια από την Ήπειρο, τον Πόντο, τη Μακεδονία, την νεότερη αστική μουσική της Σμύρνης, τα ρετρό του 30 και τα ρεμπέτικα. Εκτός αυτών το πρόγραμμα απαρτίζεται από παραδόσεις άλλων τόπων όπως τα πολυφωνικά τραγούδια των Βαλκανίων, κέλτικα, γκόσπελ, αφρικάνικα, τούρκικα, ινδιάνικα και άλλα. Η πολυφωνική ενορχήστρωση είναι το ζητούμενο ακόμα και σε κομμάτια που δεν είναι από τη φύση τους πολυφωνικά. Όλες οι ενορχηστρώσεις γίνονται από το γκρουπ δημιουργώντας άλλοτε μια εντελώς πρωτότυπη και διαφορετική πρόταση για κάποιο τραγούδι, άλλοτε είναι απλώς μια μεταγραφή των μουσικών οργάνων που συνοδεύουν μια μελωδία σε ήχο που μπορεί να παράγει το ανθρώπινο σώμα, είτε σαν πνευστό είτε σαν κρουστό.

Επί σκηνής οι ηχοπαραγωγοί:

Albena Ivanova Kutova
Κατερίνα Μαυροφρύδου
Έλσα Μουρατίδου
Βασιλική Αλεξίου
Δωροθέα Μιχαήλ

Κείμενο: Γιάννης Καρακασίδης (Lavart)
Φωτογραφίες: Βαγγέλης Βουλβουτζής (Lavart)