Αφιέρωμα στον Cat Stevens.
[dropcap size=big]Π[/dropcap]ριν γίνει ο Yusuf Islam, ήταν ο Cat Stevens και πριν γίνει ο Cat Stevens ήταν ο Steven Demetre Georgiou. Μέσα στην πορεία τόσο της μουσικής του καριέρας όσο και της ίδιας του της ζωής έμοιαζε να ψάχνει τον πραγματικό του εαυτό. Άλλοι επέκριναν τις επιλογές του και άλλοι τις επευφήμησαν. Όμως ελάχιστη σημασία έχει το ποιους ενοχλείς ή το ποιους ευχαριστείς σε μια τέτοια αναζήτηση.
Γεννημένος στο Λονδίνο το 1948, υιοθέτησε το όνομα Cat Stevens για πρώτη φορά το 1965 όταν υπέγραψε το πρώτο του δισκογραφικό συμβόλαιο. Η μουσική του αν και ακολουθούσε τους ήχους της pop, είχε κάποια στοιχεία folk που της έδιναν έναν ιδιαίτερο χαρακτήρα. Το πρώτο του άλμπουμ Matthew and Son (1967) έφτασε στο νούμερο 7 στα βρετανικά charts και τα tours ξεκίνησαν αμέσως μετά την κυκλοφορία του. Αργότερα, τον ίδιο χρόνο, κυκλοφόρησε τον δεύτερο δίσκο του που δεν γνώρισε την ίδια εμπορική επιτυχία με τον πρώτο. Από το εν λόγω άλμπουμ όμως ξεχώρισε το τραγούδι The First Cut Is The Deepest, το οποίο ο Stevens πούλησε στην P.P. Arnold για μόλις £30. Η διασκευή του έκανε πάταγο εκτοξεύοντας στα ύψη την αναγνωρισιμότητά του.[dropcap size=big]Α[/dropcap]ν και οι επιτυχίες του ως pop star ήταν πολλά υποσχόμενες, ο Stevens πάντοτε ήθελε να επιχειρήσει μια στροφή προς τον folk ήχο. Όμως οι παραγωγοί του απέρριπταν τις προσπάθειές του επισημαίνοντας ότι το κοινό του δεν θα ανταποκρινόταν σε κάτι τέτοιο και πως το δισκογραφικό του συμβόλαιο σίγουρα θα κατέρρεε. Μη μπορώντας να διαχειριστεί τη θλίψη του ο Stevens αφέθηκε σε μια κατακόρυφη πτώση στην άβυσσο των καταχρήσεων. Το 1969, φτάνοντας στο ναδίρ τόσο της ψυχολογικής όσο και την σωματικής του υγείας προσεβλήθη από τον ιό της φυματίωσης. Η καριέρα του οδηγήθηκε σε μια αναγκαστική παύση καθώς βρισκόταν υπό εντατική ιατρική φροντίδα σχεδόν για ένα χρόνο, όμως μέσα από αυτόν τον Γολγοθά κέρδισε την αποφασιστικότητα να συνεχίσει υπακούοντας μονάχα στα δικά του θέλω. Μη δείχνοντας κάποια πρόθεση να συμβιβαστεί με τους κανόνες που του έθετε η δισκογραφική του εταιρία, αφού ανάρρωσε, αποδεσμεύτηκε από το συμβόλαιό του και κυκλοφόρησε το νέο του άλμπουμ με τίτλο Tea For The Tillerman. Τα τραγούδια του πλέον είχαν έναν καινούργιο ήχο, οι στίχοι του μια νέα ελευθερία και τα άλμπουμ του ήταν ξεκάθαρα folk rock. Τα Teaser and The Firecat (1971) και Catch Bull At Four (1972) γνώρισαν τεράστια επιτυχία και ο ίδιος συνέχισε την ακάθεκτη πορεία του κυκλοφορώντας ακόμη τέσσερα άλμπουμ. Αλλά η ζωή του δεν γνώρισε ακόμη τη μεγαλύτερή της αλλαγή.
Το 1977, κατά την διάρκεια των διακοπών του, ο Stevens είχε μια τραυματική εμπειρία που τον τράνταξε συθέμελα. Όπως περιγράφει ο ίδιος, έφτασε ένα βήμα πριν τον πνιγμό όταν κολυμπούσε σε μία από τις ακτές του Malibu. Καθώς πάλευε να πάρει ανάσα παρακάλεσε τον θεό να τον σώσει υποσχόμενος σε αντάλλαγμα την αφοσίωσή του σ’ αυτόν. «Αμέσως μετά, ένα κύμα με έφερε πίσω στην στεριά, σώζοντάς με από βέβαιο θάνατο», περιγράφει. Μην μπορώντας να αγνοήσει το σημάδι αυτό και έχοντας αρκετές επιρροές από την θρησκεία του Ισλάμ, προσηλυτίστηκε άμεσα και άλλαξε το όνομά του σε Yusuf Islam. Αυτή του η κίνηση σε συνδυασμό με την απόφασή του να απομακρυνθεί από τον κόσμο της μουσικής προκάλεσε πολλές αντιδράσεις. Ο Yusuf όμως είχε ήδη μάθει πως η υποταγή στα θέλω των άλλων οδηγεί πάντα στη δυστυχία και έτσι ακολούθησε πιστά τον δρόμο που είχε διαλέξει.[dropcap size=big]Γ[/dropcap]ια 27 χρόνια ο Yusuf ασχολήθηκε με ηχογραφήσεις θρησκευτικών τραγουδιών και απαγγελίες θρησκευτικών κειμένων. Πέραν από κάποιες δηλώσεις του περί αυτόκλητων θρησκευτικών τιμωρών, οι οποίες παρεξηγήθηκαν από τα media, δεν απασχόλησε ιδιαίτερα ούτε την επικαιρότητα ούτε τον κόσμο της μουσικής. Και εκεί που κανείς πλέον δεν πίστευε ότι ο Yusuf Islam θα ξαναβρισκόταν ποτέ πάνω στη σκηνή ξεσηκώνοντας το πλήθος με τους ρυθμούς της μουσικής του, έκανε μια τολμηρή επιστροφή. Το 2005, σε συνεργασία με τον Ronan Keating κυκλοφόρησε ένα κομμάτι για φιλανθρωπικό σκοπό και πήρε μέρος στη συναυλία προς τιμήν των προσφύγων του Darfur στο Royal Albert Hall του Λονδίνου. Αργότερα, τον ίδιο χρόνο, βραβεύτηκε με το ASCAP Songwriter Of the Year για το The First Cut Is The Deepest το οποίο είχε ήδη διασκευαστεί δεκάδες φορές γνωρίζοντας πάντα ιδιαίτερη επιτυχία. Ακολούθησαν τρία άλμπουμ: An Other Cup (2006), Roadsinger (2009) και Tell’em I’m Gone (2014) και ο Yusuf επανήλθε δυναμικά στις περιοδείες αποδεικνύοντας ότι ακόμη δεν έχει πει την τελευταία του κουβέντα.
Όσες αλλαγές κι αν έκανε, όσες στροφές κι αν πήρε, όσο δρόμο κι αν διένυσε για να βρει επιτέλους το ποιος πραγματικά είναι, ένα είναι σίγουρο. Ο Yusuf Islam, o Cat Stevens, o Steven Demertre Georgiou πάντα ήταν και θα είναι κατά βάση και χωρίς καμία αμφιβολία, ένας μεγάλος μουσικός.
You are currently viewing a placeholder content from YouTube. To access the actual content, click the button below. Please note that doing so will share data with third-party providers.
You are currently viewing a placeholder content from YouTube. To access the actual content, click the button below. Please note that doing so will share data with third-party providers.
You are currently viewing a placeholder content from YouTube. To access the actual content, click the button below. Please note that doing so will share data with third-party providers.
https://www.youtube.com/watch?v=G0KbtPoVHD4
Κείμενο: Γεωργιάδης Κωνσταντίνος (Lavart)