I know a falling star can’t fall forever
But let’s never stop falling in love.
[dropcap size=big]Σ[/dropcap]υνήθως, όταν οι μουσικοί διηγούνται το ξεκίνημά τους, δίνουν έμφαση στο πάθος που έχουν για την τέχνη τους. Ένα πάθος που μοιραζόταν και ο ιδρυτής και πιανίστας των Pink Martini, Thomas Lauderdale, όχι όμως με αυτοσκοπό τη δημιουργία ενός συγκροτήματος, όπως θα πίστευε κανείς, αλλά θέλοντας απλώς να «ντύσει» με όμορφες μελωδίες τις πολιτικές εκδηλώσεις στις οποίες συμμετείχε. Κάπως έτσι, λοιπόν, γεννήθηκε στο Πόρτλαντ των Ηνωμένων Πολιτειών η «μικρή ορχήστρα» των Pink Martini, η οποία στη συνέχεια «μεγάλωσε» και εκτός Αμερικής, και επισκέφτηκε γι’ ακόμη μία φορά την πόλη της Θεσσαλονίκης το περασμένο βράδυ, πλημμυρίζοντας τη Μονή Λαζαριστών με τις μουσικές του κόσμου.[dropcap size=big]Ή[/dropcap]χοι κλασικοί, τζαζ, λάτιν και ανατολίτικοι, με στίχους αγγλικούς, ισπανικούς, γερμανικούς, μέχρι ελληνικούς και ιαπωνικούς. Δεν είναι περίεργο πως η μουσική τους χαρακτηρίζεται ως κοσμοπολίτικη, ξεπερνώντας σύνορα και προκαταλήψεις. Κομμάτια διαφορετικά μεταξύ τους, τα οποία καταφέρνουν όλα να ταξιδέψουν νοερά τον ακροατή, μέσω εναλλαγών από την παιχνιδιάρικη καμπαρέ-τζαζ στην ατμοσφαιρική, γεμάτη καημό, μουσική της Ανατολίας και στον παθιασμένο ήχο της ισπανικής κιθάρας, επιβεβαιώνοντας την πεποίθηση πως η μουσική ενώνει τους ανθρώπους.[dropcap size=big]Κ[/dropcap]ι όλα αυτά οφείλονται στο ταλέντο και τη μοναδικότητα του κάθε μουσικού του συγκροτήματος, τα οποία συνδυάζονται αρμονικά δημιουργώντας ένα μεστό αποτέλεσμα. Σ’ αυτό το μουσικό σύνολο τάραξε τα νερά χθες το βράδυ η τραγουδίστριά τους Storm Large με την αστείρευτη ενέργεια και το ταπεραμέντο της. Άλλοτε χανόμουν με την υπέροχη φωνή της στον εκθαμβωτικό έναστρο ουρανό με τον οποίο είχε τυλίξει το καλλίγραμμο κορμί της, κι άλλοτε παρασυρόμουν με τον αισθησιακό χορό της.[dropcap size=big]Κ[/dropcap]ι αν κάτι μου έλειψε προσωπικά από τη βραδιά ήταν να δω το κοινό όρθιο να παρασύρεται από τη ζωντάνια της Storm. Στο encore της συναυλίας μόνο, κι αφού όλοι ξέραμε πια πως η βραδιά έφτασε στο τέλος της, ο κόσμος σηκώθηκε κι αφέθηκε στους λάτιν ρυθμούς, καθώς η τραγουδίστρια ανέβαζε κάποιους από αυτούς πάνω στη σκηνή για να χορέψουν.
Το μουσικό ταξίδι τελείωσε στις 23:20, μετά από μιάμιση ώρα γεμάτη ερωτισμό, αφήνοντας τον κόσμο ενθουσιασμένο και με την ελπίδα πως κάποια στιγμή σύντομα στο μέλλον το καθιερωμένο πλέον ραντεβού με τους Pink Martini θ’ ανανεωθεί. Ως τότε..
Que sera sera
Whatever will be will be
The future’s not ours to see
Que sera sera
Κείμενο: Ζωή Όσσα (Lavart)
Φωτογραφίες: Τίμος Χριστοφορίδης (Lavart)